Latest Posts

اصول حرفه ای گری در تحلیل صدا توسط تحلیل گران مجلات

جمعه ۱۶ فروردین ۱۳۸۷
/ / /

این چیزهایی که اینجا نوشته شده برگرفته از سایت آقای Arthur Salvatore هست که در مورد وضعیت تحلیل در دنیا نوشته و کلا جزو منتقدان اساسی نوشته های مجلات در دنیاست. به نظر من بهترین بخش سایت ایشان بخش توصیف سلیقه شنیداری ایشان هست. آقای سالواتوره در کانادا بدنیا آمدند و الان در فلوریدا زندگی میکنند و یک مینیمالیست هستند.

پیشنهاد میکنم برای این سایت وقت بگذارید ارزشش رو داره.

Link: http://www.high-endaudio.com/RR-TAS.html#Rul

THE (SECRET) RULES OF ‘AUDIO REVIEWING’
1. Never anger any protected audio industry entity, such as:
A. An important current, or potential, advertiser; including manufacturers, distributors or retailers, or…
B. Any other audio establishment which has a “personal relationship” with you.
2. Delay acknowledging any serious problems with a “protected” component until you give another rave review to the “updated” model which replaces it and “corrects” the problems.
3. Avoid making any direct comparisons with a “protected” component, but if you have to, follow these “Solutions”:
A. Compare the component only to older and/or obsolete models, especially from the same manufacturer. (See Rule #2 above).
B. If Solution “A” is not possible, compare the component to “competitors” costing either MUCH more or MUCH less.
C. If both Solutions “A” or “B” are not possible, “neglect” to mention the actual names and model numbers of the rival components that you compare it to in the review.
D. If Solutions “A”, “B” or “C” are all not feasible, and you must compare the model to a current, similarly priced (and “protected”) competitor that you must name, then you must be:
1. As ambiguous as possible, and you must also…
2. Never describe any problem as “serious” (See Rule #3.E)
3. Never proclaim one model to be clearly superior to the other(s). In short…
4. Both (or all) of the components must be seen as equally desirable and of similar value.
E. Problems or imperfections that aren’t obvious (such as no bass below 40 Hz with small speakers), may be described as “serious” (easy to hear) only when using Solutions “A”, “B” or “C”.
However, any problems described when using Solution “D” must always be “subtle” and “difficult to hear”, or even described as an “advancement” if possible.
4. You must never inform readers if an “audiophile” accessory or tweak is also available in a generic form at a fraction of the price that the “protected” manufacturer is charging (Blue Tac and RFI rings etc.).
5. Any and all “transactions” between you and any of the parties mentioned in Rule #1 must always be kept strictly Confidential. Accordingly…
A. You must never divulge the actual price, if any, you paid to “purchase” your reference components or accessories, or any extra costs you paid, if any, to have those same components updated, modified, repaired, replaced etc.
B. You must never divulge any “gifts”, “favors” or “perks” that you received from the “protected” audio entities, or those with whom you have a “personal relationship”.
6. You must never mention the actual costs, even at retail prices, of the parts that are used to manufacture the component.
7. Further to Rules #4 & #6, you must never state, or even imply, that any component or accessory is “over-priced”.
8. The more corrupt your magazine is, the more you shall proclaim your honesty.
9. Magazines shall never divulge the actual percentage of their advertising revenues to their total revenues.
10. OVERRIDE CLAUSE- Some of the preceding rules (#1, #2 & #3) may be ignored only in the event of either a serious (and apparently indefinite) breach of the “personal relationship” between the audio company and reviewer/magazine, and/or the termination, or non-payment, of their advertising contract.

Enjoy.

مطلب جالب دیگه هم نوشته مایک هست (Audio Federation) که در مورد محدودیت تحلیل گران میگه:

Reviews of audio equipment are compromised because reviewers are compromised. They cannot be trusted.

Both print and online magazines are compromised because one never knows if they are writing positive reviews in response to advertising dollars, or trying to solicit new sources of advertising dollars. One thing is proven, that bad reviews chase away advertising dollars.

Online magazines are compromised further by the fact that reviews are ‘linked to’ by the manufacturers of the equipment that was positively reviewed, increasing the magazines popularity with search engines, which attracts more traffic, which allows them to raise their advertising rates.

Reviewers also are compromised by:

1) Having to conform to the stated policies of the magazine they work for

2) If they do not write positive reviews, manufacturers will not want to lend them equipment for the next review

Dealers who write reviews are also comprimised because no one ever knows if they are saying something in order to try generate more sales.

Individuals, which includes reviews at the above mentioned magazines and dealers, are firther compromised because:

1) One doesn’t know if they are an idiot or not

2) One doesn’t know if they are a shill or not [for those that don’t know, and apparaently some do not, a shill is someone who pretends to be an individual but really works for a dealer or manufacturer]

3) One doesn’t know if they are just conforming to the natural human tendancy to praise the equipment they currently own [and disparage that which they no longer own].

4) One doesn’t know if they are just trying to praise, or disparage, a piece equipment because they like, or do not like, its particular manufacturer.

The point is that all reviewers, and therefore all reviews, are compromised.

They can’t be trusted!

Or can they?

What we can trust is that some reviewers care about their reputation. How they see others see them, and want others to see them.

What we have is:

** REPUTATION-BASED TRUTH **

Both institutions (like magazines and dealers) and individuals (reviewers at those magazines) have reputations – good or bad, or just plain weird.

The argument here is that you CAN TRUST People, and Organizations to more or less behave and write reviews in accordance with their view of their reputation, based on how important that rep is to their personal views of themselves, to their personal self-worth.

——

Take, for another example, TV news reporters.

Edward R. Murrow – apparently [sorry, before my time] had a reputation based on his dedication to telling the Truth.

Some popular networks, and their reporters, have a reputation based on the consistant ridiculing of other’s political ideologies. They can be ‘trusted’ to report in a way that always conforms to this reputation they and their organzation have.

Some reporters whole reputation is built around their ability to get the next scoop, the next Big Story, not having anything to do with the truth, necessarily.

——

So, back to audio,

We have some magazines whose reputation is built on all the published reviews being positive (Positive Feedback [see this recent castigation of non-positive reviews], Inner Ear)

We have some whose reputation is closer to that of Murrow, but which is distorted by what they judge to be ‘truth, but in a responsible manner’ (Stereophile, 6moons). [Here we start entering the domain of serious reporting ethics, the necessity of having to report news without ever having ALL the facts – something too serious for this post, or this website].

[The Absolute Sound and HiFi+ seem to have a mix, there being so obvious, to me, reputation associated with the magazines as a whole, except that of this plurality of reviewers with different types of reputations].

Then you got the ‘Malcontents’, as Inner Ear called them this month [are we malcontents? I hope so :-) ]. These peoples reputation vary, sometimes being just ways to publically express their need for anger management, or remedial logic 101, classes. Our rep, as I see it, is that we try to shed light on the very high end in a ruthlessly honest, but inclusive, manner – in a way that seeks ways to explain the what, how and why that the high-end is not just some morass of similar sounding components all rated ‘A+’.

You also got your netizens, who consistantly praise their own equipment as being the very, very best the world has ever seen, and disparage everyone else’s as either ‘been there done that’, or ‘being privy to a special network of only the best audiophiles [i.e. not you! :-) ], I have heard that your gear sucks in comparision to my gear’. Their reputation, as they see it themselves, is built upon some variation of everyone thinking that they have the best equipment in the world.

—–

The point is, they are all behaving in accordance to what they want their reputation to be.

Some people care about their own reputation. Some not so much. The ones that care the most seem to be the more consistant reviewers: Mike Fremer, J.A., Srajan for examples.

But it is not a given that their reviews are ‘better’, or worse, than that of other reviewers. It is just that some reviews can be trsuted to be written to be within the context of the individual reviewer’s, and their organization’s, reputation.

—–

The final point, finally, is that everything DOES sound good and everything DOES sound bad.

Everything sounds good to reviewers who are not all that critical of each single aspect of the sound something produces, whose rep is based on welcoming nearly all components into the wonderful world of high-end audio.

Everything sounds bad to reviewers whose rep is based on being very critical of the sound a component produces, always comparing it to what it ‘could be’, if someone had just put a little more effort into its design and manufacturing.

Read More

تحلیل صدای Quad ESL 2905 با Audio Note Kegon

پنجشنبه ۱۵ فروردین ۱۳۸۷
/ / /
quadesl2905.jpg

صدای بلندگوی Quad 2905 رو با آمپلی فایر لامپی Audio Note Kegon شنیدم.

تجربه بسیار بسیار خوبی بود و بخشی از تحلیلش رو هم نوشتم. دوباره باید صدا رو بشنوم و یک مقایسه هم داشته باشم با بلندگوی ویلسون 8.

از آقای علی فاطمی نماینده Quad در ایران همین جا تشکر میکنم بخاطر دموی خیلی خوب این بلندگوی الکترواستاتیک. هم لذت بردم از صدا و هم چیزهایی یاد گرفتم.

سعی میکنم مثل ویلسون 8 یک تحلیل کامل بنویسم تا هیچ کدوم از جزئیات از قلم نیفته و با این نوع بلندگو به خوبی آشنا شوید.

همین قدر فعلا بدونید که Quad با Audio Note مثل Krell با Wilson WP8 یک تجربه فوق العاده بود.

فعلا اینجا رو ببینید.

Read More

تاثیر Accuphase DG-38 DSP در تصحیح پاسخ بلندگو و اتاق

سه شنبه ۱۳ فروردین ۱۳۸۷
/ / /
accuphase-equalizer-3.jpg

من دیروز یک تجربه فوق العاده صدا داشتم ،جالبترین تجربه ای که ممکن بود هیچوقت در ایران نداشته باشم.

قبلا در مورد تصحیح پاسخ فاز بلندگو ها مطلبی نوشته بودم ، پیشنهاد میکنم اول این مطلب قبلی رو بخونید. شرکت Accuphase محصولی داره بنام Accuphase DG-38 (البته الان مدل جدید اون بنام DG-48 جایگزین شده) که این محصول یک Digital Signal Processor هست برای اکولایز کردن پاسخ فرکانسی سیگنال. این DSP بهمراه یک میکروفن و یک سیگنال ژنراتور برای تصحیح پاسخ فرکانسی دامنه و فاز نهایی ارائه شده است. یعنی میکروفن در نقطه ای که شنونده نشسته قرار میگیره و DSP یک سیگنال Sweep فرکانسی میفرسته تا پاسخ فرکانسی کل سیستم شامل اتاق ، بلندگو و الکترونیک سیستم رو اندازه گیری کنه. با مقایسه سطح سیگنال با مقدار مرجع این DSP یک فیلتر دیجیتال Digital Filter میسازه که با عبور سیگنال از اون پاسخ نهایی به شکل مورد نظر ما در میاد. به این کار میگویند Digital Room Correction و یا Digital Room Compensation (به اختصار DRC) . البته چون کل سیستم اینجا مورد نظر هست نه تنها پاسخ اتاق بلکه پاسخ کل مجموعه درست میشود. لینک زیر را حتما ببینید:

http://www.duffroomcorrection.com/wiki/Main_Page

قبلا نوشته بودم من اعتقادی به تصحیح پاسخ اتاق از طریق DSP ندارم و بهتر است برای تصحیح اثر آکوستیک بر روی صدا به سمت Room Treatment برویم و نوشته بودم DSP برای تصحیح پاسخ بلندگو و طراحی کراس آور مناسب هست. نظرم هنوز همین هست اما با کمی تعدیل برای سیستمهای ماکرو و در عمل دیدم DSP تاثیر زیادی بر روی پاسخ نهایی داشت.

من احساس کردم Accuphase DG-38 بیشتر پاسخ بلندگوی MAXX رو تصحیح کرده تا اتاق رو. البته بازگشت های اول اتاق طبیعتا تصحیح شدند اما نمیشد گفت DSP باعث شده من احساس کنم صدا در فضایی غیر از خانه مهندس پوینده دمو شده. یعنی آکوستیک همچنان اثرش از نگاه من بر روی صدا حس میشه و البته در مقیاس کمتر در مقایسه با حالت قبلی اما بنظرم پاسخ بلندگوی MAXX در این فضا بیشتر تغییر کرد. البته برای درک بیشتر و یک نتیجه گیری کاملا مطمئن باید بیشتر به صدا گوش بدهم و اگر امکانش فراهم بشه در آینده بیشتر برایتان خواهم نوشت.

از نگاه من ابتدا باید اتاق از لحاظ آکوستیکی درست بشه و بعد با DSP به Enhance صدا بپردازیم و مهمتر از همه پاسخ بلندگو رو با DSP تصحیح کنیم.

سیستم شنیده شده به شرح زیر بود:

Accuphase 80/81 Transport DAC

Air Tight Pre

Accuphase DP-50v Power

Wilson MAXX Loudspeaker

Monster Interconnect

Van Den Hul The Third Speaker Cable

Accuphase PS-1200 AC Power Generator

طی قراری رفتم خونه مهندس پوینده و بعد از گفتگو شروع کردیم به Setup کردن DG-38 . کمی در ابتدا گیج شدم اما بالاخره تونستیم این DSP رو تنظیم کنیم و ببینیم وضعیت چه جوری میشه. من تنها بخش Voicing رو تنظیم کردم و به اکولایزر دست نردم چون هم وقت نبود و هم اکولایزر رو باید با شنیدن تنظیم میکردیم. رفرنس پاسخ رو Flat در نظر گرفتیم و بعد نشستیم ببینیم صدا در دو حالت چه تفاوت هایی داره.

من در ابتدا خیلی گیج میزدم و درست نمیتونستم تشخیص بدم تفاوت ها در دو حالت چگونه است اما مهندس پوینده خیلی خوب دو حالت رو تشخیص میداد ، کمی از خودم نا امید شدم اما جای نگرانی نبود. مشکل اینجاست ذهن من در یک موسیقی شلوغ که قبلا نشنیدم خیلی تمرکز خوبی نداره و من برای تشخیص دقیق تفاوت ها باید هم به موسیقی هایی که خودم گوشم به اونها عادت داره گوش بدهم و هم فضا آرام و بدون سرو صدا باشه . برای تمرکز نیاز دارم ابتدا موسیقی های غیر شلوغ رو تست کنم و بعد برای درک تغییر هر پارامتر یک موسیقی خاص بگذارم. به هر حال برخلاف تصور شما که ممکنه فکر کنید گوشهای دقیقی دارم باید اعتراف کنم میزان تمرکز من خیلی زیاد نیست و هر چقدر فضا شلوغ تر باشه ذهنم کمتر میتونه روی صدا تمرکز داشته باشه.

برخی تفاوت ها در نگاه اول زیاد نیست اما در درازمدت خیلی روی حس شنیداری تاثیر میگذاره و اثر پاسخ فاز هم بر روی صدا همین گونه هست. قبلا اعتقاد بر این بود پاسخ فاز تاثیری بر روی حس شنیداری نداره و تنها پاسخ دامنه مهمه اما الان این ادعا رد شده است و ثابت شده پاسخ فاز تاثیر زیادی خصوصا در ناحیه Midrange دارد. وقتی تفاوت ها در دو حالت خیلی زیاد نیست باید بیشتر صدا رو بشنوم و تمرکز بیشتری داشته باشم تا به درک درستی برسم.

ما دو حالت داشتیم یکی با DG-38 که من اسمش رو برای راحتی میگذارم حالت A و حالت بدون DSP که میشه حالت B. من موسیقی تست رو سنتور پشنگ کامکار آلبوم بارانه انتخاب کردم. یک موسیقی تنها با یک ساز سنتور و بدون هیچ شلوغی. طبیعی است در این حالت تفاوت صدا در ناحیه پایین خیلی مشخص نبود و تنها در مورد Mid و High نظر دادم.

اول اینکه من تفاوت رو در دو حالت در نظر میگیرم یکی 30 ثانیه اول و دیگری حالت طولانی مدت درک صدا. یه تفاوتهایی در کمتر از 30 ثانیه اول برای شنونده مشخص میشه و تفاوتهایی هم با شنیدن بیشتر مشخص میشه. در اولین نگاه در کمتر از چند ثانیه مشخص شد انرژی فرکانسهای بالا در حالت A بیشتر از حالت B هست.

احساس Openness خصوصا در فرکانسهای میانی در حالت A بیشتر شد و صدا درخشش و شفافیت Transparency بیشتری پیدا کرد.

با شنیدن بیشتر صدا تفاوت های زیر درک شد:
تفاوت هایی هست که اگر متمرکز بشویم خیلی مقیاس بزرگی نداره اما اگر به موسیقی گوش کنیم در دراز مدت بر ما تاثیر زیادی میگذاره و از نگاه من B در درازمدت گوش رو خسته میکرد. در حالت A یک نوع حالت زنده و شاداب در صدا حس میشد که یک نوع حس سلامت در صدا رو به شنونده منتقل میکرد. این حس باید تجربه بشه و با نوشته های من قابل انتقال به شما نخواهد بود. شاید شما قبلا تجربه تغییر فاز سیگنال را داشتید ، با تغییر فاز صدا کمی فوروارد میشه و باس به هم میریزه . اون تجربه بی شباهت به این تجربه نبود و صدا بشکلی خاص تغییر کرد. من نوع تاثیر آکوستیک بر صدا رو قبلا در دفترم نوشتم و بشکل مفصل در آینده آنرا در سایت خواهم نوشت.

صدا خصوصا در ضربات (بخش اول و دوم زمانی نواخته شدن یک نت) تفاوت دو حالت رو نشون میداد ، صدا در حالت A در شاخص تصویر Soundstage در فرکانسهای مختلف یک نوع حالت واقعی تر و زنده تر داشت. صدا در ضربات گیج نمیزد و شکل تصویر همانند بلندگوهای یکپارچه مانند منگر و یا Planar واقعی تر بود. این حالت باعث میشه شنونده با گذشت زمان حس خیلی بهتری داشته باشه و من با شنیدن بیشتر در حالت A دلم نمیخواست از پیش مهندس برم. ساعت دیگه 10/5 شب شده بود وگرنه من همچنان مینشستم و به موسیقی گوش میدادم. در حالت B اون حس خوب به شنونده منتقل نمیشد و صدا بقول دوستان فاز نمیداد. صدا در حالت B به شکل خاصی قاطی بود البته قاطی بودن نه به معنای خطای ریتم بلکه به معنای درهم رفتگی شکل تصویر در فرکانسهای مختلف. Fluency هر استرینگ در موسیقی دیانا کرال در حالت A خیلی در Stage بهتر بود ، هم بهتر صدا نفس میکشید و هم هرکدام بدون احساس قاطی شدن جریان پیدا میکرد.

واقعا تشریح اثر آکوستیک و اثر پاسخ فاز فرکانسی دشوار هست ، باید حتما خودتون صدا رو بشنوید. در حالت B انگار اتاقی که دیانا کرال در اون آواز میخوند سقفش کوتاه شده بود و انگار هر ساز در یک فضای پربازگشت رکورد شده بود. سنتور پشنگ هم در حالت B یک حس Compress در صدا رو به شنونده منتقل میکرد. صدا در حالت A در میکرو حالت Sharp تر ، زنده تر ، شفاف تر ، شاداب تر ، دقیق تر در سه دوره زمانی اجرای یک نت و درخشنده تر بود . در حالت B صدا حس گرفتگی و Muffled با خودش داشت. انگار پشنگ روی مضرابش یک نمد گذاشته بود که صدا رو خفه میکرد و بخشهایی از صدای ساز درست شنیده نمیشد. کلا تاثیر نا خودآگاه صدا در حالت B در درازمدت آزار دهنده هست و همانطور که قبلا گفتم اثر آکوستیک و پاسخ فاز بر صدا در طولانی مدت خودشو نشون میده.

صدا در حالت A حالت Spacious داشت و تصویر صدا در بازه های فرکانسی Open تر و راحت تر بود اما در حالت B صدا در فرکانسهایی خصوصا کراس آور تغییر شاخص داشت و یک جور Closeness در برخی نواحی حس میشد. صدا در حالت A به گوش بالانس تر بود. بالانس به معنای اینکه دوست داشتم بیشتر بشنوم.

صدا در حالت A در هر لحظه ای که نت ای نواخته میشد یک حس خوب به شنونده منتقل میکرد که در حالت B این حس خوب منتقل نمیشد. غیر از Attack حتی Decay صدا در حالت A بهتر بود و این تفاوت در سازهایی که از لحاظ هامونیکی پیچیدگی بیشتری دارند مشخص تر بود. در حالت B احساس چسبیدگی صدا به بلندگو بیشتر بود اما در حالت A صدا فضای بیشتری داشت.

یه جورایی بلندگوی Maxx شبیه شده بود به یک بلندگوی Linear Phase Single Driver و میزان Coherency صدا در بازه فرکانسی افزایش یافت.

بلندگوسازانی در دنیا مانند Dunlavy هستند که بلندگوهایشان Phase Coherent هست اما مساله اینجاست که همه بلندگوها چه Single Driver مانند Manger و Quad و چه چند درایوری با کراس آور همه آنها هم پاسخ فاز و هم پاسخ دامنه Flat ندارند. اگر بلندگوهای درایوری 3way نسبت به مثلا Quad پاسخ دامنه Flat تری دارند در عوض Quad پاسخ هموارتری در فاز دارد و هر بلندگویی با هر طراحی میتواند با طراحی یک DSP به پاسخی هموار هم در دامنه و هم در فاز دست یابد. الان NHT ، Magico و Goldmund به این سمت حرکت میکنند تا با بهره گیری از توان DSP ها پاسخ نهایی بلندگو را Time Coherent و Flat نمایند. شاید در آینده بلندگوسازی به این سمت برود و بدون DSP کسی بلندگو طراحی نکند. دیجیتال اگر معایبی داره در عوض حسن هایی هم داره که مهمترین اونها DSP هست.

من استفاده از DSP رو کاملا به همه کاربران با هر نوع بلندگویی پیشنهاد میکنم. فعلا در ایران تنها DSP موجود Accuphase هست که نمایندگی اون با آقای مهندس سعادت هست.

شنیدن صدا با یک DSP تجربه ای متفاوت هست که من باز از مهندس پوینده عزیز تشکر میکنم.

لینک های زیر بسیار مفید هستند :

http://www.audiosignal.co.uk/Resources/Digital_room_equalisation_A4.pdf
http://www.meridian-audio.com/w_paper/Room_Correction_scr.pdf
http://www.eaw.com/products/nt/pdf/nt_whitepaper.pdf
http://www.audioholics.com/education/acoustics-principles
http://customcomputersonline.com/speakers.htm
http://www.audyssey.com/faq/index.html
http://www.linkwitzlab.com/frontiers.htm
http://www.dspguide.com/
http://www.ocf.berkeley.edu/~ashon/audio/phase/phaseaud2.htm

http://drc-fir.sourceforge.net/
http://drc-fir.sourceforge.net/doc/drc.html

http://www.regonaudio.com/
http://www.regonaudio.com/Digital%20Correction%20for%20Audio%20Part%20I.html
http://www.regonaudio.com/Digital%20Correction%20for%20Audio%20Part%20II.html
http://www.regonaudio.com/Digital%20Correction%20for%20Audio%20Part%20III.html
http://www.regonaudio.com/Digital%20Room%20and%20Speaker%20Correction.html

http://www.stereophile.com/reference/108tech/

http://www.music.miami.edu/programs/mue/Research/dkoya/title_page.htm
http://www.linkwitzlab.com/phs-dist.htm
http://www.audioholics.com/education/acoustics-principles/human-hearing-phase-distortion-audibility-part-2
http://forums.avguide.com/viewtopic.php?t=581
http://sound.westhost.com/ptd.htm
http://www.rane.com/note160.html

http://www.trinnov.com
http://www.tnt-audio.com/ampli/sigtech.html

خوش باشید

راستی احتمالا فردا هم Quad رو بشنوم ، چه عیدی شده امسال؟!

Read More

سال نو با Mark Levinson

یکشنبه ۴ فروردین ۱۳۸۷
/ / /
mlw7.jpg

های فای در سال نو خیلی خوب شروع شد. با مارک لوینسون و ویلسون 7 . دوستانی میخواستند بیشتر در مورد مارک لوینسون بدانند و این فرصت پیش آمد تا صدای ست کامل Mark Levinson رو با بلندگوی Wilson Audio Watt/Puppy System 7 بشنوم. قبلا صدای مارک لوینسون را نشنیده بودم و تنها در تحلیل ها در موردش اطلاعاتی بدست آورده بودم. من تا بحال تاکید زیادی بر روی Krell CAST داشتم و دوستانی که Mark Levinson داشتند میخواستند بیشتر در مورد تفاوت این دو برند بدانند. تا آنجا که ممکن باشد سعی میکنم تفاوت های این دو صدا را برایتان تشریح کنم.

خب من صدا رو تا به این لحظه زیاد نشنیدم و هنوز رکوردهایی که گوشم به اونها عادت داره رو اونجا نشنیدم. اصولا در برخورد اول بیشتر با میزبان صحبت میکردم و خیلی متمرکز صدا نبودم. اما بهتر دیدم برای شما آنچه در برخورد اول مشخص بود رو بنویسم تا زیاد منتظر نمونده باشید. اینجوری بنظرم تا حدی بهتره چون اونهایی که خیلی دوست ندارند وارد جزئیات شوند میتونند یک نمای کلی در ذهن داشته باشند. صدا تا به این لحظه در مجموع کمتر از 5 ساعت شنیده شد.

اول تشکر میکنم (بسیار ویژه) از دوست بسیار عزیزی که میزبان من بودند هم از بابت پذیرایی گرم و هم اینکه این فرصت رو در اختیار من قرار دادند تا صدای دوست داشتنی سیستمشون رو بشنوم.

قبلا در مورد مارک لوینسون چیز خاصی ننوشته بودم البته خیلی در موردش تحلیل خونده بودم اما موقعیتی پیش نیامده بود تا صداش رو بشنوم. تجربه خیلی خوبی بود و امیدوارم بتونم یک تحلیل خوب و روشن در مورد مارک لوینسون بنویسم. سیستم دمو عبارت بود از :

Mark Levinson No.390S CDPlayer (CD & HDCD)

Mark Levinson No.32 Reference Pre-Amplifier

Mark Levinson No.432 Power Amplifier (2 Channel Stereo)

Wilson Audio Watt/Puppy System 7

Wilson WATCH Dog SubWoofer

Fadel Art Reference Coherence One Interconnect 1m from Source to Pre and Pre to Power

Fadel Art Reference GoldLine Speaker Cable 2.5m

صدای Mark Levinson در یک نگاه به گوش شیرین Sweet ، لطیف و دوست داشتنی است. صدایی ملایم و گوش نواز و در یک کلمه عبارت “ناز” بهترین انتخاب از نظر من برای توصیف صدای این برند هست.

من فکر میکنم بیشتر کسانی که در ایران صدای Solidstate گوش میدهند و به موسیقی علاقه مندند از صدای این برند خوششون بیاد. دلیل این مساله اینه که هرچند من صدای سردتر با شفافیت و جزئیات زیاد رو دوست دارم اما میبینم دیگران از Warmness و Smoothness بیشتر خوششون میاد. مارک لوینسون از نگاه من در نقطه خیلی خوبی بین دو جریان Neutrality و Warmness می ایسته. صدا دینامیک و سرزندگی خودش رو هم در میکرو و هم در ماکرو حفظ میکنه اما در Midrange بسیار ملایم ، نرم ، Textured با یک حس Smoothness خاص همراه هست. صدا یک حس یکپارچگی ، یکدستی و به هم پیوستگی در نواحی فرکانسی داره که بقول تحلیل گر TAS دیگه بهتره بجای Smoothness بگوییم Continuousness (البته تحلیل گر TAS داشت در مورد McIntosh MC 501 حرف میزد و من این مفهوم رو اینجا ازش قرض گرفتم). صدا فقط در مقیاس میکرو کمی Warmness به صدا اضافه میکرد که مزه صدا رو دوست داشتنی ترمیکرد و این Warmness اصلا Exagerated نبود ، فقط به اندازه ای که احساس کنیم کمی صدا تلطیف شده. بهتره مفهوم Warmness رو اینجا در ذهنتون با Warmness لامپ ها اشتباه نکنید چون لامپ ها در مقیاس خیلی بزرگتری این حالت رو تداعی میکنند و دیستورشن آونها خیلی زیاد هست. مارک لوینسون تنها صدا رو نرم و دوست داشتنی میکرد مثل Dartzeel.

بنظرم Mark Levinson یک برند با شخصیت هست که سری رفرنس اون واقعا رفرنس و سری های غیر رفرنس اون کیفیت رو فدای بازار نمیکنه. البته اگر من از این برند تعریف میکنم منظورم این نیست حتما با سلیقه شما جور هست و شما باید بسمت خرید این برند حرکت کنید، نه در دنیا کسانی هستند که سلیقه شنیداری اونها خیلی به صدای مارک لوینسون نزدیک نیست و صدای دیگری رو دوست دارند. شما هم باید صدای این برند رو بشنوید و بعد انتخاب کنید.
مارک لوینسون طراحی زیبایی داره و با نرم افزار SolidWorks اونرو طراحی میکنند.

خبر جالب اینکه سری جدید رفرنس No.53 Power Amplifier (با 500 وات به 8 و 1000 وات به 4 اهم) با قیمت 50 هزار دلار وارد بازار خواهد شد و مهمتر اینکه مارک لوینسون در این مدل به Class D سوئیچ کرده. خیلی خبر جالبی برام بود که این شرکت در سری رفرنسش یکدفعه از Class A/B به سمت Class D رفته. کاری که Jeff Rowland ، NuForce و Bel Canto انجام دادند. البته مارک لوینسون ادعا میکنه از تکنولوژی خاص خودش استفاده میکنه و No.53 بهترین آمپلی فایری هست که مارک لوینسون تا بحال ساخته. از نظر من مهم تنها صداست و نه Specification و بقول طراح Linn Solo 500 میشه با هر تکنولوژی صدای خوب گرفت.

حتما اینجا مصاحبه باب با مدیر فروش مارک لوینسون رو ببینید که در مورد No.53 توضیح داده. احتمالا No.52 Pre و No.50 Source هم بعدش خواهد اومد.

لینک زیر هم جالبه:

http://www.youtube.com/watch?v=0e14YzXxpcw&feature=related

Read More

لحظه به لحظه با Krell Evo CAST و Wilson Watt/Puppy 8 – بخش هفتم

دوشنبه ۲۷ اسفند ۱۳۸۶
/ / /
Comments Closed
rives.jpg

خب الان منتظریم کابل CAST جدید بیاد و این اتفاق در سال جدید خواهد افتاد. در سال جدید سعی میکنم سیستم 8 رو به بهترین شکل ممکن Setup کنم ، امیدوارم مشکلی پیش نیاد و دوستان اون صدایی که مورد نظر من هست رو بشنوند.

چند مطلب قابل ذکر هست اول اینکه الانا گرفتارم و آخر سال باید به کارهام برسم برای همین مطلبی نخواهم نوشت. قصد دارم سال جدید تا حد ممکن به مساله آکوستیک بپردازم و تاثیرات اون رو بر روی صدا بررسی کنم.

از نظر من آکوستیک و جای بلندگو مهمترین بخش صداست و در ایران اصلا به این مساله توجهی نمیشه. ملاک بسیاری از قضاوت های اشتباه هم در مورد سیستمها در ایران همین مساله هست.

ما برای بلندگو تا 100 هزار دلار هم هزینه میکنیم و برای آکوستیک و جای بلندگو هیچ هزینه ای نمیکنیم و این مساله باعث میشه هیچ وقت از صدا لذت نبریم. مطمئن باشید بدون فضای خوب شنیداری محال هست از صدا لذت ببرید و من تمام سعی ام رو در سال جدید میکنم تا هم بشکل علمی مساله رو توضیح بدهم و هم تجربه هام رو برای شما بیان کنم.

همین قدر بگم تاثیر آکوستیک برای شنیدن دراز مدت در حد 10 درصد 20 درصد نیست و از نظر من بدون فضای خوب امکان شنیدن صدای خوب هرگز فراهم نخواهد بود هرچند شما 500 هزار دلار هزینه سیستم کرده باشید. اینجا و اینجا رو ببینید.

Read More

آلبوم Piece By Piece از katie melua

پنجشنبه ۲۳ اسفند ۱۳۸۶
/ / /
katie-melua.jpg

من آهنگ دوم رو دوست دارم به نام Nine Million Bicycles . این آهنگ رو هر بار میرم پیش آقای رحمانی گوش میدم. فضای خاصی داره و صدای این خواننده به گوشم شنیدنی هست.

متن زیر شعر همین آهنگ هست:

There are nine million bicycles in Beijing
That’s a fact, it’s a thing we can’t deny
Like the fact that I will love you till I die

 

We are twelve billion light years from the edge
That’s a guess, no one can ever say it’s true
But I know that I will always be with you

 

I’m warmed by the fire of your love everyday
So don’t call me a liar
Just believe everything that I say

 

There are six Billion people in the world
More or less, and it makes me feel quite small
But you’re the one I love the most of all

 

We’re high on the wire
With the world in our sight
And I’ll never tire
Of the love that you give me every night

 

There are nine million bicycles in Beijing
That’s a fact, it’s a thing we can’t deny
Like the fact that I will love you till I die

 

And there are nine million bicycles in Beijing
And you know that I will love you till I die

Read More

چند خبر

سه شنبه ۱۴ اسفند ۱۳۸۶
/ / /
cast.jpg

اول اینکه کابل CAST جدید داره Ok میشه و یک برند خیلی خوب کابل توسط شرکت یارامانا وارد ایران خواهد شد. تا اونجایی که من تحقیق کردم مشخصه صدای کابلهای این شرکت با کامپوننتهایی که آقای رحمانی میاره سازگاری خیلی خوبی داره و میتونه سیستم 8 رو با Krell CAST به نقطه خوبی هدایت کنه.

آقای رحمانی (مدیر شرکت یارامانا) دارند یک تکون اساسی به های فای میدهند و البته منم کلی اصرار و پیگیری کردم و خوشحالم این تلاشها داره نتیجه میده. راستش دوست دارم چیزهای خوب بشنوم و صداهای جدید و یک سیستم رو جوری که دوست دارم Setup کنم. بوجود آمدن چنین امکانی رو مدیون لطفهای آقای رحمانی میدونم و همینجا از ایشان تشکر میکنم.

غیر از تجربه های جدید دوست دارم سیستم Wilson 8 رو با Krell CAST به بهترین نقطه برسونم و بعد شما صدای اونرو بشنوید. دلیل این مساله اینه که یه جورایی ثابت میشه این همه وقتی که من برای این سایت گذاشتم و برای شما داستان تعریف کردم بیهوده نبوده و شما تاثیر درست سیستم جمع کردن و Tune رو در عمل خواهید دید. باور خواهید کرد که چقدر شرایط و شکل جمع کردن سیستم مهم هست.

اگر مشکلی پیش نیاد و این سیستم به حداکثر Performance خودش برسه برام جالب خواهد بود نظر دوستان رو در مورد صدای اون بشنوم.

دوم اینکه دارم یک Forum راه میندازم تا همه دوستان اونجا تبادل نظر داشته باشند. دوست دارم نام این انجمن رو به من پیشنهاد بدهید.

سوم اینکه شاید بخشی راه بندازم برای پیشنهاد سیستم. به این شکل که از بین کامپوننتهایی که در ایران هست به کاربران یک مجموعه پیشنهاد بدهم. البته نمیدونم به نظر شما جالب خواهد بود یا نه؟

اگر نظر شما رو بدونم خوشحال خواهم شد.

نظرات رو یا اینجا بنویسید و یا به آدرس Amir.hifi.ir@gmail.com بفرستید.

Read More

لحظه به لحظه با Krell Evo CAST و Wilson Watt/Puppy 8 – بخش ششم

دوشنبه ۱۳ اسفند ۱۳۸۶
/ / /
Comments Closed
castcable.jpg

سیستم کمی کارکرده اما بنظر میاد کابل CAST یک متری خیلی وضعیت خوبی نداره. شاید مشکلش در قسمت اتصال به Connector باشه (Lemo) ، من از آقای رحمانی پرسیدم و تحقیقی هم در مورد این کابل کردم. این کابل دقیقا کابل ای نیست که Krell در کارخانه اش Terminate میکنه و من پیشنهاد کردم یک کابل یک متری مستقیما از خود Krell بیاد به ایران. البته چند تا شرکت مانند SilverSmith کابل CAST میسازند که از کابل خود Krell بهتر هست. از آقای رحمانی خواهش کردم از یک برند (بعدا اسمش رو میگم) ای که من دوستش دارم این کابل تهیه بشه چون اصولا نمیشه انتظار داشت خود Krell کابل خیلی خوب بسازه. من منتظرم این کابل Ok بشه و بیاد ایران.

تعجب نکنید که یک سیستم خوب نیاز به اینهمه توجه داشته باشه. صدای خوب مستلزم رعایت خیلی پارامترهاست. اگر شرایط درست مهیا نشه نمیتونیم به حداکثر Performance برسیم. از چند تا از Dealer ها شنیدم با افزایش تصاعدی قیمت ها تنها 1% تا حداکثر 5% در صدا تغییرات داریم در صورتی که از نظر من اصلا اینگونه نیست. دلیل این نتیجه گیری از نگاه من اینه که سیستم ها خوب Setup نمیشوند.

یکی میگفت سورس Krell Evo 505 خیلی با سورس dCS Scarlatti فرقی نداره اما من گفتم خیلی فرق داره و این تفاوت به گوشم زیاد هست. راستش من از قیمت های بالا حمایت نمیکنم و دوست دارم در قیمت های پایین بشه به چیزی که دوست داریم برسیم اما واقعا این تفاوت ها حس میشه و کاملا قابل تشخیص هست. بنظر میرسه هرچقدر آدم به صدا بیشتر دقت میکنه خیلی تفاوت ها رو راحت تر درک میکنه.

های فای بازی انتها نداره ، بنابر این مواظب حساب بانکی تون باشید.

Read More

کابل Stealth در ایران

جمعه ۱۰ اسفند ۱۳۸۶
/ / /
Comments Closed
stealth1.jpg

خبر تازه اینکه کابل Stealth وارد ایران شد. از شنیدن خبر کمی جا خوردم ، چون اصولا در ایران برندهایی آورده میشه که تنها در مجلات پررنگ هستند. Stealth در کل دنیا تنها 12 تا نمایندگی داره و من تبلیغی ازش ندیدم. خیلی دوست داشتم صدای این کابل رو بشنوم و قبلا هم به یکی از Dealer ها اونرو پیشنهاد کرده بودم اما قسمت این بود این کابل رو شرکت گرامافون به مدیریت آقای خرمی وارد ایران کنه.

Stealth جزو معدود برندهایی است که هم به شنیداری طولانی مدت (Subjective) اعتقاد داره و هم خیلی ایده ال گراست . همانند APL این امکان رو فراهم میکنه که هنگام Design و Develop یک محصول جدید ، شنوندگان حرفه ای با سلیقه های مختلف و سیستمهای رفرنس مختلف محصول جدید رو تست کنند. به این روند Beta Testing میگویند. شرکت Purist Audio Design هم از این روش (تست بتا) استفاده میکند.

خیلی از کسانی که حرفه ای هستند از این کابل استفاده میکنند و خوشبختانه در ایران هم این امکان فراهم شده تا Stealth رو بشنویم. این برند در مدلهایی از کربن استفاده میکنه و Interconnect های این شرکت از جمله مدل Indra خیلی سروصدا کرده. از نوشته ها کاملا مشخصه طراح این شرکت Serguei Timachev آدم با شعوری هست (روسی الاصل) و اکیدا توصیه کرده قبل از Break-in کامل صدا رو آنالیز نکنید. توضیح داده هر کابلی در یک سیستمی به بهترین حالت میرسه و این کمپانی محصولاتش رو همینجوری پیشنهاد نمیکنه. خوشم آمد ، به آقای خرمی تبریک میگم ، واقعا خوشحال شدم. راستی برای Break-in باید حداقل 400 ساعت صبر کنید.

یادتون هست چقدر من روی midrange کابل کربنی تاکید داشتم ؟ آقای Steve McCormack طراح شرکت McCormack در داخل آمپلی فایرش از کابل کربنی Van Den Hul استفاده میکرد و الان تصمیم گرفته Stealth رو تست کنه. قبلا هم اشاره ای داشتم به اینکه Texture صدای McCormack دوست داشتنی و خوب هست.

مدل Stealth Indra Interconnect از یک فلز خاص استفاده میکنه که به اون میگویند Amorphous Metal یعنی فلز بیشکل. این فلز مشخصه خاصی داره و همانند فلزهای معمولی کریستال نیست که Grain داشته باشه. در مدلهای NanoFiber و MetaCarbon از کربن و تلفیقی از فلز استفاده میکنه. جنس مواد بکار رفته تاثیر زیادی در Liquidity ، بافت صدا و احساس راحتی در دراز مدت داره.

باید اینجا یادآور شوم تا این لحظه تنها دو کمپانی Van Den Hul و Stealth از کربن و Amorphous Metal استفاده میکنند و هیچ برند دیگری از این تکنولوژی ها استفاده نمیکند.

به دکتر بنائیان میگفتم واقعا چیزهایی که خیلی تاثیرگذارند یک دلیلی پشتشون هست و صدای خوب همینجوری بدست نمی آید. بقول خارجی ها .Quality is not Accidesnt

The Nanofiber main strength is its exceptional midrange purity (we feel the midrange is absolutely as open as with the Indra – the flagship of STEALTH analog interconnects). The Nanofiber offers first class overall presentation: excellent speed, very good midbass and deep bass performance, sweet treble – but this sweet treble is not extended enough to qualify for the reference level – i.e. truly complete with the Indra when it comes to critical listening. However, there is one area where the Nanofiber actually outperforms the Indra: these pure carbon cables offer the least “listening fatigue” of all cables we have ever tested (our own and other brands). In our opinion, the Nanofiber is the best choice for pure listening pleasure – all by itself, or in combination with the Indra or the Metacarbon. If you like the Quad ESL loudspeakers, then you are most likely to prefer the Nanofiber to any other cable.

لیست تحلیل ها اینجاست. اینجا رو هم ببینید.

Read More