Latest Posts

پروژه DDDAC 1794 NOS

جمعه ۱۴ تیر ۱۳۹۲
/ / /

تو سایت Twogoodears مطلبی نوشته شده درباره ساخت یک DAC :

http://twogoodears.blogspot.com/2013/06/digital-skyrocketing.html

امکان ساخت پروژه تو لینک زیر هست خیلی شفاف توضیح داده و بد نیست همون DAC 1541 استفاده بشه .

http://www.dddac.com/dddac1794.html

The Digital Azimuth or DDDAC frenzy in Koln

Hi, folks… here is an essay by Reinhard, a chronicle of last weekend near Koln, with new and old friends  enjoying music in Klauscope’s Goto system glorious sound with latest Doede Douma’s and Bernd’s DACs and PSUs… Jean and Andre, James and his girlfriend and others guests from France – BUT me – were partying… I deeply missed the gathering, indeed… thanking my german pal, here is the gap filled, for posterity;-)”Dear Stefano,
first of all congratulations on your personal ameliorations in sound within your own Gotorama with “digital stream”… This is wonderful to read. And this is really awesome, isn’t it? And I know exactly how lucky you feel now… so, especially regarding this matter: welcome to the club (again)…
Let me add that we all were very sad that you missed out and that it was a pity that you were not able being part of our latest session here at “The Goto-Triangle” at Cologne just the other week, especially because of this specific theme…

This is Klaus’s system, ready for testing…
Well, right in the beginning let me thank you for allowing me to put the relevant research and listening results of this special event onto your page, so that we all are at least able to fill in this gap a little via some infos and pictures… and indeed, the results are really breathtaking, rather dramatically superior to that what you experienced on your visit last december, another really big (musically fulfilling) step forward:
1. simply because of possessing and being capable of playing the new ISO-file-format, ripped from SACD with much higher resolution than 24-192 (the amount of data is about as double as much, and you may have an idea of how small the “stairs” in digital reproduction become, building a nearly “perfect” sine-curve and how the sound gets nearly completely integrated because of that) and
2. heavy progresses within the DDDAC-areas “Quadriga” and “Octopus” in combination with Doede’s and Bernd’s corresponding power supplies for the DACs and USB… you may imagine: it’s hard to believe, but within HiFi-heaven, where we clearly are already for quite some time, there is another stairway going up (you remember: it was you, last time using the expression: “stairway to heaven” (not to quote Led Zeppelin but when entering Klaus’s “Nirvana”… and what a stairway that is…
and

Reinhard’s Quadriga, the DDDAC1794 24 Bit NOS

and picture 6, in combination with Bernd’s 18 kg power supply

What about the panel?

They were, from left to right: Triodedick, Doede Douma, Jean Hiraga, Klaus Speth and André Klein.

1. of course the whole time we held a place free for you, Stefano, but unfortunately you missed it out
2. Jean Hiraga, the “Mount-Everest” in HiFi, who meanwhile has become our long time follower and whose satisfaction, contentness, nodding with his head and grinning on his face has become more and more fulfilling… (I know that we all once started at zero, being uninformed when we were young, so if there should be somebody out there not knowing about Jean, please google… the ocean of his longtime hardcore researches and reports is way too vast to present it all here (to name just two things: class A and tube amps development…), and to make it short, Jean is the one – together with Shinichi Tanaka from Goto Society in Japan –
who have constructed, listened to, measured and reported about the most and highest end systems all around the globe for quite some forty years now…
3. Doede Douma – the “new magician” in the row… there is no longer any need for me to introduce him further, because since our last session he has established one of the most inspiring and creative sites in the net for DIYers, not only especially regarding DACs,
but as well amps, and speakers, and…
I enjoy his sites that much because I – as a non physician and non electrotechnician – understand most of what is written there, and I can clearly hear everything that what is all about… to me – it is just exactly perfect !!!
4. just the same seems to have experienced our first time guest, “Triodedick”.
Klaus supervising, w/Doede Douma and Dirk aka “Triodedick”, doing what they like most: “conjuring tricks”;-)
Triodedick is very kind and quite famous, not only among DIYers. He is a real specialist, also coming from the Netherlands (like Doede), a long time friend and colleague of Doede in studying physics and electrotechnics at Utrecht University and sharing our HiFi-hobby ever since. If you like, enjoy his sites:
and here you might find Triodedicks report – in four parts, not only for DIYers – about Doede’s “magic” DAC, the DDDAC 1794 24 Bit NOS DIY DAC (part 1 to 4)…
5. and André Klein, a very nice guy from Metz in northern France with very specific knowledge and skills, joined us again… some of you might know him from the regular European Triode Festivals in France: he is an extreme tube lover and connoisseur and the proud owner of a system based on Western Electric WE15 in combination with self-built WE amplifier model 46-B for which he won several prizes… he is an EMT-turntables-and-cartridges afficionado, as well…
5. and James, our astro-physician from Australia, with girl friend, still in the process of exploring and planning his system (having spent some 70.000€ in the past and still not content), but knowing already the very best systems in Japan and ours…
James with his girl friend, sitting and listening in the – for Hi-Fi-Fans – “center of all centers”
6. a befriended couple from Jean from France, which simply couldn’t stop getting astonished and overwhelmed… you know, how people react, when they listen to Klaus’s system for the first time. They are struck in awe. And exactly the same happened here: you couldn’t talk to them…
Jean, André, and french guest
7. and lastly, Klaus and his wife Moni,  (I do not want to produce redundant information material here, so when you google, you will find enough of what Klaus is doing for the last 40 years…)

… and this is me, Reinhard…

What was it all about last saturday ?What was the theme… the main theme?The very theme?
This meeting was some sort of fulfillment (that way, that  w e   h e r e   nod with our heads, and not anybody else) of about three till four years of research within the digital area, and here especially within the DAC-area, i.e. digital to analogue converting… and this proved to be extremely exciting!
DDDAC1794 24Bit NOS in all it’s glory, with nice display showing bits, resolution, voltage… programable…
… latest since Douglas Sax, yes, the guy from Sheffield Lab with the direct vinyl cuts… some years ago at the CES in Vegas officially claimed that vinyl is simply produced because people demand it – and  n o t  because it is better than digital – nearly everybody awoke and got curious, so did we, and especially Doede…
Suddenly everybody wanted a DAC, and everybody got a DAC, and everybody was unhappy with the results, first with the small ones, then with the big and better (?) (or at least more expensive ones) up to 7.000 €… no, I do not name them, but they are leaders on the market and very famous…
…the result was always, I repeat  a l w a y s, that way, that we were all still unhappy and more or less (mostly more) plagued by a somehow unpleasant, unprecise and muffled sound with digititis (the deficiency of getting a signal that way reproduced that the “stairs” in digital are not or hardly annoying and/or recognizable during listening – mostly caused by jitter), the results were always clearly way beneath vinyl reproduction.
We nevertheless immediately recognized the “advantages” of a DAC even if we were not happy with the implementation and realisation at the time… as is to this very day with external, i.e. not self built DACs, independent from low or high resolution (by the way the results with higher resolution are not as good in comparison to 16 Bit)…
… and exactly this was the hour of Doede, “living” in the digital world from the first moment on at university since 1976, he managed to grew up (Hi-Fi-wise) with the fulfillment of his splendid ideas, clearly and precisely, and it pregnantly shows… well, to make a long story short:
(if you should like it long, you may visit his homepage here):
Doede developed two DACs, his DDDAC1543 for 16 Bit, and later on with the upcoming of high resolution and corresponding downloads on the market his DDDAC1794 24 Bit NOS. But he not simply developed a DAC, or DACs. What makes his DACs that special is the possibility of multiplying the DAC-Chips which ameliorate the sound  a n d  reduce the jitter. As the results were really spectacular within his DDDAC 1543 he went from 12 to 24, to 60, to 120, and finally to 240 chips (maximum amount: 16 x 16 = 256)…
This is Reinhard’s DDDAC1543 16bit DAC with 120 chips, also in combination with Bernd’s power
supply – getting attested on saturday the most “punch” of all.
The sound still and still and still and still got better, dramatically better, and within the DDDAC1794 24 Bit NOS till some months ago he went from one deck to four decks (nickname “Quadriga”) and then to eight decks, nickname “Octopus”, here the sound got much better as well, but because of a 24 bit chip as a basis and an already pretty much sublime sound to start with the need of multiplying chips is not that high as with 16 bit chips… although we will test further.
During the last three years it became obvious that the results of Doede’s research were that good that the ultimate tests could only be hold at Klaus’s…why ? because Klaus’s is not only the best but the only place capable of bringing the 500 horse powers of the newly constructed DACs onto the road… I mean onto the road without squeaking… and that’s exactly the point, if it is squeaking – like on nearly every other system – you either loose music or the music is not reproduced the way you like it…
This was exactly our theme on saturday: testing these different DACs with different amounts of chips and decks without squeaking, and “with” and “against” each other, and of course with all sorts of music and resolutions, ranging from “simple” 16 bit up to 24 Bit 88, 96, 176, 192 kHz, and as the icing on the cake with for the first time ISO-files, the direct DSD.format (DSD64 and DSD128) with about the double amount of data as with 24-192…… and ooohhhh, not to forget, all this in comparison with a big lorry battery, and Bernd’s and Doede’s newly finished controlled power supplies, and a new controlled power supply from Mundorf…
Doede’s controlled power supply, to the right

Mundorf controlled power supply (for Bernd’s controlled power supply see above)
Testing results
Of course the highest amount of chips and decks were the clear winner, in combination with the superb controlled power supplies, and the Kimber USB silver cable that Klaus and I have in use..
I’ll do not enter into a description of the sound, there is not much to say, it is realistic and natural, and it is simply music, that’s what we ever wanted but never got – till now (and here ISO brings us to exactly that level in reproduction what we ever have been looking for – to me this sounds like master tape)
We can listen now to music that way that the human brain is no longer bothered by whatever things that do not belong to the music and which are simply wrong and/or artificial. Let me say: the result was: listening to music the most pleasent way out of any system I ever heard (exept mine), no matter what music and/or what loudness… (but you have to keep in mind, that I have not heard Doede’s eight deck DAC – the “Octopus” – on my system…)
USB-cables
Wow, wow, wow, that was a program… as it turned out it was nearly too much to handle… it was not of course, but after some twelve hours there was no time left to properly check out different USB-cables within this “circus”… and I have to admit, the results were so satisfying right from the beginning, that there was no real need to urge.
USB-cables… this is indeed a theme on its own… all sound different… and this within the pure digital area where only 0s and 1s reign!!!Ultimately we want to get rid of PC- or MAC-norms, i.e. USB, Firewire or whatever, in order to get completely rid of these “uncontrollable” influences. This will be our next step, to check out the PC offal and take off the digital signal directly from the motherboard, but this is still a way to go… meanwhile we have to bear with USB. And actually we use Kimber USB silver cable. Klaus and me, we both have it running (it took more than 150 hours to burn in to the point)… those of you who might want to read more about the experiences that as well others have with it, have a look here:
This cable is really good, and it has a very acceptable price, at least it may serve as a good start to compare and try out more…
Controlled power supplies
The controlled power supply (everywhere: in pre-amp, channel deviders, power amps, DAC, and later on for hard drives and within the PC) is also a chapter on its own. I remember reading Jean and others – long time ago – that there is no better power supply than batteries… and of course at that time we didn’t dare to say anything against it, neither did we try it out for ourselves… but now we really wanted to know, precisely…
Klaus got a large lorry battery, weighting some 40 kg or so, and we listened with it to music in combination with the DACs … well, it was fine, it was ok, it was quiet, and we finally presumably would have been constantly convinced if Bernd would not have constructed a new power amp, originally planned as power amp prototype for the Goto-drivers, with two trafos, one for +, and one for -, with some nine kg each, so both about 18 kg…. it was not at all constructed and intended to supply the DACs, it was just a funny idea and happened by accident to be tested out in this combination.
This testing came out as one of the greatest surprises in HiFi-history: driving some 500 g DACs (each) with an 18 kg controlled power supply!!! As it turned out it is exactly that what is needed to get the most and best music out of the DACs (the same results are valid in all other amplification areas – as indicated above)… Within the chain of the amps exactly this result is “nothing new” and known for years, but I have to admit, if I would not have heard it with the DACs, I would not have believed… and listening to these results Doede immediately began to construct a power supply for his own DAC, with really dramatic results, see picture above.
ISO
Before I start with ISO, just let me tell you that just the other day I read in “a very friendly forum”, where they are not shy to emphasize to unknown “newbies” like me, like in a canon or choir, that “friendlyness is… culture”, that ISO-files are not a “new sensation”. Well, that’s right. ISO-files per se are not a new sensation. If one is able to generate a perfect PS3-rip.Stefano, I ask you, who on earth is capable of doing that?
The “new sensation” is fortunately no longer in getting the ISO-files ripped, but in getting them properly played!Who dares to say that he is capable of reproducing ISO properly ? Knowing, hearing that what they are listening to is still not that what they are looking for? Anyway, I have biggest doubts that anybody else on the globe is able to even come close to Klaus’s results,  e s p e c i a l l y  with ISO… the Goto drivers with ISO really live up to their true potential, now they really can show what they are capable of!!!
For those who are familiar with generating ISO-files from SACD and “perfect” PS3-rips (it is indeed not that easy and not that long possible at all), and know not only how to rip but play them  p r o p e r l y, ISO-files might indeed be no “new sensation”.But I wonder if all those who are that much talking about are personally capable of at all, and I wonder of the amount of people on the globe who have these SACDs, the corresponding programs to rip them, and know how to do it properly, i.e. 100% perfect… (and not just only produce a rip like the hundreds of millions faulty ones flowing in the net containing artifical mathematical error corrections which is not music and which at least I do  n o t  want to listen to…)
Even if we take a “perfect rip”,  then we all know from tape, vinyl, CDs and SACDs how difficult – or should I say better: impossible (at least so far) it is to make ultimate and especially proper use of the corresponding infos of these specific media. We are long time researchers in trying to reproduce “that what is on CD/SACD” and not simply playing a CD/SACD. And we can assure that nobody on the globe is totally capable of – neither are we… we are struggeling to get there, and we have come closer and closer, but we are still not “there”, till this very day, but we have come closest possible now – with ISO…
Let me finish with a phrase, that I read on the “very friendly forum”, that I talked about (thanks to the one who quoted it), which really made me thoughtfully. Somebody quoted Jiddu Krishnamurti, who wrote in “Freedom from the Known”, paraphrased: “if someone says ‘this’ is ‘it’, run… “
Here I am, with that, what I have heard, and I have to say: yes, “this” is “it”. So Stefano, please, help me: Cologne Cathedral is built, and I am right in the middle… listening to the humility pipe with 16,4 cycles… I know of no better place… and I am happy… so, should I really run, go somewhere else? … and if yes, where?
Jean Hiraga, Doede Douma
Stefano, you know what it takes to bring these two guys, e s p e c i a l l y  t h e s e  t w o  g u y s, to such a deep understanding and satisfying smile –  only heavenly HiFi-delights are capable of…
Within this specific context somebody on “the very friendly tracker” asked me:
“OK “rhlauranna”, but what shall we learn from your links to Stefanos site?”
First, that I am the last one to tell “them” what “they” should learn, it’s up to them…
Let me answer the following: if someone would have told me some four or five years ago, that “my” music after 45 years in HiFi ultimately would be defined by machines and mathematical algorhithms, I would have declared him completely mad… But as as it turns out: it is exactly like that…
… and it looks like that:
PC, and MAC, and NAS, and I-Pod, and W-Lan, and cables, and… ONLY the pix is blurred, folks;-)))
Music rules…
Thanking Reinhard for his review… the links and pixes are a great support for anyone wishing to deepen the topics… and YES, sure the digital-made-right is far from being fully understood… and these guys are the daredevils who will reach the highest peak!
P.S. – some pixes are still out-of-context… will fix it soon… just wishing to share it ALL – the enthusiasm and feeling – asap.
Read More

چند خبر

پنجشنبه ۱۳ تیر ۱۳۹۲
/ / /
Comments Closed

اول اینکه من شنیدم مازراتی رفته سراغ بی اند دبلیو ، خیلی عجیبه این کمپانی چنین تصمیم ای گرفته … من به اینایی که مازراتی دارند و روغنشونو پیشم عوض میکنند گفتم برن بفروشن این ماشینو.

خبر بعدی http://www.stereophile.com/interviews/690wil است که مصاحبه خیلی قدیمی استریوفیل با ویلسون هست.

در مورد پاسخ فرکانسی دامنه اتاق نوشته بود که من یک مقاله بعدا مینویسم که چرا پاسخ فرکانسی دامنه فلت باشه ما خیلی چیز مهمی بدست نیاوردیم.

جالبه میگه 100000 نفر تو آمریکا خیلی جدی های اند رو پیگیری میکنند. این رقم تو ایران حدودا 100 نفر هست.

گاهی فکر میکنم اگر یک کشور بیشترین سهم رو درپیشبرد درست آئودیو داشته آیا اون کشور ژاپنه؟

سوال سختیه اما بنظرم این ژاپن بود که از بقیه یک قدم جلوتر بود. الانم میدونید چه در آمپ چه ترانس چه درایور بلندگو و چه ترانزیستور این کشور حرف اول رو میزنه.

خبر دیگه شو نیوپورت 2013 برقرار بوده اخیرا :

http://www.stereophile.com/category/show-newport-2013

http://www.enjoythemusic.com/the_show_newport_2013/

T.H.E. Show Newport 2013 – Day 3 Coverage Part 1

برام جالب بود Dynaudio Evidence با اون بلندگوی مدل بالاش اومده بود. یادش بخیر روزهایی تو ذهنم آرزوی خرید اون بلندگو بود ، اون موقع ها خیلی چیزی از آئودیو نمیدونستم.

بلندگوی هاربت بود ، آئودیو نت انگلیس بود ، Venture بود ، Cessaro بود، خانم مانلی بود و اون خانم سیگاریه که بنظرم از همه بهتر بود هم بود .

خبر دیگه اینکه یکی از تحلیل گرای 6moon و Positive Feedback الان وبلاگی داره به این آدرس :

 

http://jeffsplace.me/

 

حاج جف از جیم اسمیت خوشش میاد و این دو مقاله اش رو بخونید جالبه :

http://jeffsplace.me/wordpress/?p=3506

 

The Big History of Musicality – Coming Full Circle – Part 1

 

آخر هفته خوبی داشته باشید

Read More

طراحی سیستم صوتی ، علم یا هنر

چهارشنبه ۵ تیر ۱۳۹۲
/ / /
Comments Closed

معتقدم طراحی یک آمپلی فایر سی دی پلیر یا بلندگوی ایده ال تو ماکرو به این معنی که پاسخ ماکرو خوبی تو فرکانس و دیستورشن داشته باشه تو دسته علم جا میگیره و یک علاقه مند diy یا هر کسی که میخواد دستگاهی تو ماکرو بسازه نیاز به علم الکترونیک داره.

این علم الان خیلی دور از دسترس نیست تو بحث آئودیو، کافیه ببینید مثلا Boulder یا Soulution چکار کردند، استفاده از فیدبک منفی ، استفاده از بهترین ترانس و ترانزیستور و خازن و بهترین برد و راه هایی هم برای کم کردن نویز مثل جداسازی پاور از بخش مدارو …

اسامی سازندگان خوب المان ها هم با کمی تحقیق مشخصه ، مثلا ترانس رو یک برند معروفی C Core میسازه ، ترانزیستور رو ژاپنی ها مثل سانکن یا توشیبا خوب میسازن ، دک رو فیلیپس تو مدل مالتی بیتش 1541 خوب میسازه ، ترنسپورت رو CEC یا Teac یا فیلیپس خوب میسازند و …

برای بلندگو هم همینه ، مثلا خرید بهترین درایورها از دانمارک ، استفاده از کراس آور Duelund یا همین 6 دی بی ساده که پاسخ فاز رو درست کنه و جعبه آنچنانی و …

نمیگم کار خیلی ساده است اما حرفم اینه این فیلد فیلد خیلی دست نیافتنی اصلا نیست و میشه بهش رسید همونطور که تو دنیا 200 تا برند هستند که تو همین گروه قرار دارند و کارشون هم خوبه.

اما بنظر من طراحی در میکرو کار ساده ای نیست ، یه جورایی بیشتر هنر محسوب میشه تا علم و مثلا کاری که آئودیو نت ژاپن کرده فقط علم نیست بلکه از نظر من تلفیقی از علم و هنر هست.

اول اینکه تو میکرو تو باید بدونی مفهوم خطی بودن تو میکرو چیه و بعدش باید اونقدر تلاش کنی تا بتونی با المانها ، شماتیک و چیدمان اونها و نهایتا تیون به اون خواسته برسی.

برای این خواسته یکی مثل آئودیو نت حتی خازن اش رو هم خودش میسازه چه برسه به ترانس  و …

تو این حالت شاید حتی 20 کمپانی هم تو دنیا نیستند که میتونند حرفی برای گفتن داشته باشند.

باز هم میگم بحث من دست نیافتنی بودن نیست فقط حرفم اینه مسیر ماکرو نزدیکتره تا میکرو و اگر با X ساعت وقت میشه تو ماکرو به پاسخ خوبی رسید شاید  5X ساعت لازم باشه که به میکرو خوب برسی تازه اگر قبلش فهمیده باشی میکرو چیه.

این نوشته طراح Tron رو بخونید جالبه :

The Art

Building amplifiers to a quality standard this high requires not just precision, but years of experience and fine tuning that build this process into an art.

Every TRON product is numbered, every detail of the materials and processes used are recorded in the TRON log book. Graham cares about your experience of the product and regularly spends hours on the phone with his customers, understanding their musical tastes, inspiring and guiding their choices. When assembling an amplifier something as simple the mounting of a resistor can make a big difference. Graham ensures there is a measured displacement between the component and the board (where a board is used) to control resonance of each component based upon its characteristics (this ensures that vibrations are not transmitted into the component and the contact with the board has no detrimental dialectic effects. Graham himself comments, “if you are using very expensive parts then the assembly matters a huge amount – the performance can be increased at least 15-20% through the care of the construction, for exactly the same components, circuit design and materials.” If you want perfection, everything matters. It’s not just the ingredients you choose, it’s the subtlety by which they are combined.

 

Read More

آمپلی فایر 211 پارالل ArefAudio 211 Parallel amp ساخته شده توسط آقای عارف

جمعه ۳۱ خرداد ۱۳۹۲
/ / /

آقای عارف آمپلی فایر جدیدی رو برای یکی از علاقه مندان در تهران ساختند که جالبه:

http://www.arefaudio.com/

ترکیب لامپ ها :

لامپ ورودی 6072 هست و دو لامپ درایور  5687 هستند

از جهاتی ترکیب لامپ مسیر سیگنال این امپ مشابه Gakuon ژاپن هست اما طراحی و ساختار کاملا متفاوت است

نوع طراحی منبع تغذیه و خود امپ کاملا متفاوت بوده و طراحی مدار مسیر طولانی را تا مرحله ساخت طی کرده

تمامی المانها از نوع کاملا مرغوب و با دقت و وسواس فراوان انتخاب شده اند تا کمترین دیستورشن و نویز به سیگنال اعمال بشه

سیم کشی داخل از سیم نقره خالص هموژن شده از یک برند بسیار مطرح و البته گران بوده و تنها یک خازن دز مسیر سیگنال استفاده شده

از کمپانی ماندورف و بهترین خازن این کمپانی برای این منظور استفاده شده supreme/gold/silver

ترانس های خروجی زیر ذره بین پایه دار و با دقت فراوان سیم پیچی شده اند و تمامی کارهای این پروژه توسط فقط یک نفر انجام شده

پاسخگویی فرکانسی از 5 تا 42 کیلو هرتز هست

خطی بودن و سرعت منبع تغذیه به تنهایی و همچنین در تعامل با امپ کاملا کنترل شده

طراحی این امپ کاملا ابتکاری بوده و مشخصات ویژه و برتری داره مخصوصا در پارالل کردن امپ !!

دو لامپ خروجی از نظر میزان جریان آند / ضریب انتقالی / ضریب تقویت  بصورت کاملا مجزا قابل کنترل و تیون هستند !!!

افراد با تجربه و ماهر میدونند که یافتن دو لامپ با مشخصات کاملا یکی تقریبا محال هست و این میتونه ساختار پارالل رو دچار مشکل بکنه وصدا روح و زیبایی خودشو از دست بده

اما در این روش ابتکاری ما حتی روی ضریب انتقالی لامپ هم کنترل داریم !! (البته این روش برای آماتورها پیشنهاد نمیشه و بهتره ساختار سینگل با یک لامپ رو بسازند )

امپ بعد از ساخت ساعتها وقت صرف تیون و مچ شدن لامپها شده  ونتیجه نهایی دسترسی به صدایی واقعا نجیب و دوست داشتنی بود

آقای عارف دستتون درد نکنه ، موفق و پیروز باشید.

 

Read More

دو مقاله در مورد تبدیل دیجیتال به آنالوگ از Lynn Olson

پنجشنبه ۳۰ خرداد ۱۳۹۲
/ / /
Comments Closed

http://www.positive-feedback.com/Issue65/dac.htm

http://www.positive-feedback.com/Issue66/dsd.htm

Read More

جلیل شهناز درگذشت

دوشنبه ۲۷ خرداد ۱۳۹۲
/ / /
Comments Closed

امروز27 خرداد 1392 استاد جلیل شهناز درگذشت.

روحش شاد .

http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AC%D9%84%DB%8C%D9%84_%D8%B4%D9%87%D9%86%D8%A7%D8%B2

جلیل شهناز، در سال ۱۳۰۰ در اصفهان به دنیا آمد. تقریباً همه اعضای خانواده وی با موسیقی آشنایی داشتند و در رشته‌های مختلف هنر از جمله تار، سه‌تار، سنتور و کمانچه به مقام استادی رسیدند. پدرش «شعبان خان» علاقه وافری به موسیقی اصیل ایرانی داشت و علاوه بر تار که ساز اختصاصی او بود، سه‌تار و سنتور هم می‌نواخت. عموی او غلامرضا سارنج هم از نوازندگان کمانچه بود.

جلیل شهناز، از کودکی به موسیقی علاقه‌مند شد و نواختن تار را در نزد عبدالحسین شهنازی و برادر بزرگ خود حسین شهناز که به خوبی ساز می‌نواخت، آغاز کرد. پشتکار زیاد و استعداد شگرف جلیل به حدی بود که در سنین جوانی از نوازندگان خوب اصفهان شد.[۲]

در کتاب «موسیقی‌دانان ایرانی» نوشته پژمان اکبرزاده آمده است: «شهناز نوازندگی در رادیو اصفهان را از سال ١٣٢٨ آغاز کرد و در سال ١٣٣٦ به دعوت سازمان رادیو به تهران آمد و در برنامه های گوناگونی مانند برنامه گلها، ارکستر حسین یاحقی و … به عنوان تکنواز و همنواز به فعالیت پرداخت. وی همچنین در گروه “یاران ثلاث” (همراه با تاج اصفهانی و حسن کسایی) و گروه “اساتید موسیقی ایران” کنسرت های بسیاری را در داخل و حارج از ایران اجرا نمود. شهناز در برنامه های جشن هنر شیراز نیز حضوری فعال داشت.»
این نوازنده تار در طول زندگی هنری خود با هنرمندان والای کشور از جمله فرامرز پایور، حبیب الله بدیعی، پرویز یاحقی، همایون خرم، علی تجویدی، منصور صارمی، رضا ورزنده، امیر ناصر افتتاح، جهانگیر ملک، اسدالله ملک، حسن کسائی، محمد موسوی، تاج اصفهانی، ادیب خوانساری، محمودی خوانساری، عبدالوهاب شهیدی، اکبر گلپایگانی، حسین خواجه امیری و محمد رضا شجریان همکاری داشته‌است.

وی در دههٔ ۱۳۶۰ همراه با فرامرز پایور (سنتورعلی اصغر بهاری (کمانچهمحمد اسماعیلی (تنبک) و محمد موسوی (نی) «گروه اساتید» را تشکیل داد و با این گروه، مسافرت‌های متعددی به کشورهای اروپایی، آسیایی و آمریکا داشت.[۳]

وی در سال ۱۳۸۳ به عنوان چهره ماندگار هنر و موسیقی برگزیده شد.[۴] همچنین در ۲۷ تیر سال ۱۳۸۳، مدرک درجه یک هنری (معادل دکترا) برای تجلیل از یک عمر فعالیت هنری به جلیل شهناز اهدا شد.[۱]

در سال ۱۳۸۷، محمدرضا شجریان، گروهی که با آن کار می‌کرد را به افتخار جلیل شهناز، گروه شهناز نام گذاشت.

جلیل شهناز، علاوه بر نواختن تار، که ساز اختصاصی اوست، با نواختن ویولون، سنتور و تمبک نیز آشنایی دارد.[۵] معروف است که او در شیوه نوازندگی می‌تواند با ساز خود علاوه بر نواختن، آواز هم بخواند. [۶]

Read More

بلندگو های Horn

چهارشنبه ۲۲ خرداد ۱۳۹۲
/ / /
Comments Closed

خیلی جالبه برام بشه بلندگوی هورن خوب شنید ، حداقل تو ایران که این شانس نیست .

یکی تو سایت رومی نوشته اش جالبه :

http://www.goodsoundclub.com/Forums/ShowPost.aspx?PageIndex=3&postID=19484#19484

Recently, I was fortunate enough to have an extended listening session with the Living Voice Vox Olympian outside of a show environment. Since said listening session took place upon a boat – moreover, a wooden-bodied boat – under what can only be said to be sub-ideal conditions (despite extensive room treatments, battery power supply etc, an old wooden yacht probably makes as suitable a listening room as does the interior of a giant lute) this renders what I am about to relate (to me) still more extraordinary.

Firstly, a quick context upon my own rather abortive journey through audio; fifteen years ago I sought to purchase a sound system that could accurately reproduce the volume, dynamics and sheer atmosphere that I frequently found at musical venues, be they concert hall, intimate club with soloist, and all points in between. I had been reliably assured, both by acquaintances and multifarious audio publications, that this was not only possible but commonplace, so I went into the enterprise with high expectations and a budget to match. A year, and numberless disappointing auditions later, I came to realize that what I sought was very much more of a Philosopher’s Stone than something to be lightly culled from a cabal of glossy magazine reviews and clueless store owners. Assuming that what I sought was unattainable, I instead settled for a cheap system that offered acceptable “Hi-Fi” sound and an occasional glimpse of the aether (Roksan Xerxes/ Artemiz/Windfield, Sutherland phono, Octave integrated, Marantz CD, Sansui FM and Harbeth speakers) and acclimatized myself to finding such a level of reproduction to be fulfilling. Over the years I have kept abreast of the latest and greatest things in audio, a simple matter since I have many friends who own “high end” systems – frequently changing them, as the pursuit seems to demand – and have on occasion returned to audio showrooms in order to assure myself that I was not merely depressed and/or cynical the first time around; it would seem that I was not. Aside from an exclusively Audio Tekne system with horn speakers that I heard in Japan (and which was absurdly costly, together with possessing certain limitations incommensurate with the price) nothing has fulfilled my original remit in any completely holistic fashion; what one gives in dynamic slam it takes away in unrealistic transient decay, etc etc ad nauseum.

Last week I heard the Vox Olympian. My experiments in audio have led me to believe that, whilst the application of incorrect topologies throughout the audio industry is commonplace, in speaker design it’s practically the sine qua non of the thing. However, my experience with the aforementioned Audio Tekne system, together with the horns of Avantgarde, Cessaro, and certain aspects of Classic Audio Reproductions speakers have led me to believe that horns may well be the way forward, but this has always been tempered by the sense that the technology was being inadequately exploited, chiefly by designers with hidebound belief systems and/or mastabatory cults revolving around single driver/archaic cinema speakers from their childhoods. The Vox is the first speaker I have heard that seems to possess all of the intrinsic positives of the horn platform whilst overcoming its endemic negatives. You must forgive me, but despite possessing a doctorate in Letters, the Audiophile’s Argot almost entirely eludes me; it is, in any case, very much easier to apply such argot to what is wrong with a presentation rather than what is right. In the case of the Vox, once a certain amount of tinkering had been addressed (which consisted of rotating the upper two drivers within their threads, perhaps only be a millimeter or two, but the effect of which was so dramatic as to recall to mind the article on DPOLS that appears in this forum; prior to this the presentation had been, to my taste, a little saccharine and wooly, but this was to the liking of the owner) the level of detail, accuracy of transient resolution, dynamic thrust, plausible soundstaging et al, et al were beyond compare. For the first time in my experience, the sheer sensation of orchestral power was resolved in front of me, together with realistic richness of timbre, deep bass that was physically experienced just as in the concert hall; transient decay, even in the case of solo piano, was indistinguishable from the real, and human voices were beyond criticism. I could go on, but fear a lapse into the sort of verbiage that Messrs Valin, Harley et al have recourse to in order to flesh out that which is inherently skeletal when one has already ejaculated one’s best adjectives on a $120 pair of mini-monitors earlier in said issue.

As for myself, whilst I am pleased to have had the real potential of audio revealed to me – and to a certain extent, perhaps, the route by which it may be sought – I cannot justify such an expenditure in my own life. The accompanying system was costly too (the details escape me, but I do know that the components were mostly Kondo with a CEC TLOX transport, DCS dac and assorted exotic cables etc) yet whilst I am not myself in this marketplace, I have since found myself tinkering with the idea of a DIY speaker not dissimilar from the above, perhaps employing AK151, S2 and Ale HF drivers with custom superstructures, something that may be accomplished at a bare fraction of the price.

Read More

آهنگ یارب

چهارشنبه ۲۲ خرداد ۱۳۹۲
/ / /
Comments Closed

این آهنگ هایده رو بشنوید ، اینو به خاطر یک دوست خوب اینجا آوردم ، گاهی آدم خیلی دلش میخواد به خدا شکایت کنه چون آدمها کلا حد و اندازه شون جوری نیست بشه ازشون چیزی خواست.

ترانه سار: هدیه

آهنگساز: فرید زولاند

بگو یا رب چه بد گفتم چه بد کردم

که نزدت خویشتن را دیو و دد کردم

بگو یارب چه بد گفتم چه بد کردم

که نزدت خویشتن را دیو و دد کردم

به جز عشقی که دردش را

به من دادی به من یارب

چه بخشیدی که رد کردم

فقط در عاشقی یا رب

مدد گفتم شدم عاشق

تمنای مدد کردم

به حرفم کوش کن یارب

به دردم گوش کن یا رب

اگر بیهوده میگویم مرا

خاموش کن یا رب

شب مستی اگر یک توبه بشکستم

سحر تکرار توبه صد به صد کردم

به سیلابم کشاندی زیرو بم دیدم

تحمل در عذاب جزرو مد کردم

برایم آتش دوزخ فرستادی

برایت لاله ها را در سبد کردم

به حرفم گوش کن یارب

به دردم گوش کن یارب

اگر بیهوده میگویم مرا

خاموش کن یارب

گرفتی جامه فضل مرا از من

صبورانه کله را از نمد کردم

نشانم ده اگر یک مور آزردم

اگر یکدانه گندم را لگد کردم

مرا یارب نمیخواهی گناه هستو

اگر نفرین به این دنیای بد کردم

به حرفم گوش کن یارب

به دردم گوش کن یارب

به حرفم گوش کن یارب

به دردم گوش کن یارب

Read More

سیاوش شمس

دوشنبه ۲۰ خرداد ۱۳۹۲
/ / /

من این خواننده پاپ رو دوست دارم ، آهنگ دختر ایرونی این خواننده رو احتمالا شنیدید . این خواننده زیاد کار ارئه نکرده اما دلیل علاقه من به این خواننده خاطراتی هست که از یک دوست قدیمی دارم.

الانم دارم یکی از آهنگاشو گوش میدم که این مطلب رو نوشتم.

http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D9%88%D8%B4_%D8%B4%D9%85%D8%B3

زندگی

سیاوش در اهواز به‌دنیا آمد. پدر سیاوش، ابراهیم شمس، اهل فرخ شهر در چهار محال و بختیاری و مادر سیاوش خانم خدیجه دهقان اهل رامهرمز در خوزستان هستند. او تا سن پنج سالگی در اهواز و در محله امانیه بود و بعد از آن به همراه خانواده‌اش به تهران رفت و در آن‌جا تحصیلات ابتدایی را آغاز کرد. سیاوش زمانی که تحصیلات ابتدایی را تمام کرد ودر سن ۱۳ سالگی به همراه برادر بزرگترش سیامک، به ایالت کالیفرنیا در آمریکا رفته و در سن دیگو ساکن شدند. سیاوش دوران راهنمایی را در آمریکا گذراند و پس از پایان دبیرستان وارد دانشگاه کالیفرنیا شده و در رشته موسیقی و کامپیوتر به تحصیل می‌پردازد. سیاوش در سال ۲۰۰۳ با کارولین کولی (به انگلیسی: Caroline Cooley)‏ که مدیر برنامه‌هایش بود و حدود بیست سال با هم دوست بودند، ازدواج کرد و دو پسر به نام‌های نوآ یوهان شمس (به انگلیسی: Noah johan Shams)‏ و راکو سایرس شمس (به انگلیسی: Rocco Cyrus Shams)‏ را به ترتیب در سال‌های ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸ به فرزندخواندگی گرفتند و درحال حاضر در شهر لس‌آنجلس اقامت دارند.[۲][۳]
فعالیت‌ها و آثار

سیاوش با سبک، ظاهر، رقص و نحوه خواندن ویژه‌ای که داشته بر تمام نسل هنرمندان پاپ و آراندبی تأثیر گذاشته‌است. [۴] سیاوش با کمک مدیر برنامه‌های خود، کارولین، شرکت موسیقی ورد میوزیک رکوردز (به انگلیسی: The world music records)‏ را ایجاد کرد و آلبوم‌های صدا و هفت را از طریق این شرکت به بازار عرضه کرد. او در سال ۲۰۰۳ استودیویی را در لس‌آنجلس خریداری کرد و هم‌اکنون یکی از تهیه کننده‌کنندگان لس‌آنجلس است.
آلبوم همسایه‌ها (۱۹۸۵)
نوشتار اصلی: همسایه‌ها (آلبوم)

او با نخستین آلبومش به نام «همسایه‌ها» کاری از فرخ آهی و با همکاری دوست دوران مدرسه علیرضا امیرقاسمی به دنیای گستردهٔ موسیقی پا گذاشت. فروش بالای ۵۰۰،۰۰۰ کپی با توجه به جمعیت ایرانیان خارج از ایران در آن زمان، یک موفقیت مثال زدنی بود و به عنوان پرفروشترین آلبوم ایرانیان مهاجر شناخته شد. البته خود او معتقد است که آلبوم دومش (صحنه) پر فروشتر بوده‌است. [۱] اشعار این آلبوم از مرحوم لیلا کسری(هدیه) بود. از آهنگ‌های معروف این آلبوم می‌توان به «دختر ایرونی» و «نگو کیه» اشاره کرد.
آلبوم صحنه (۱۹۹۳)

سیاوش پس از هفت سال سکوت در سال ۱۹۹۲ آلبوم «صحنه» را روانهٔ بازار کرد و تحولی در موزیک ایرانی ایجاد کرد که هیچ کدام از خوانندگان ایرانی تا آن زمان نتوانسته بودند به آن دست پیدا کنند. بیشتر شعرها و آهنگ‌های این آلبوم کار خود او بود و بعد از آن بود که به عنوان یک آهنگ‌ساز نیز مطرح شد. سیاوش از این آلبوم به بعد به «سیاوش صحنه» معروف شد و هنوز هم برخی از مردم او را به این نام می‌شناسند. از آهنگ‌های مشهور این آلبوم می‌توان به «صحنه»، «چیکه چیکه» و «یواش یواش» اشاره کرد.
آلبوم پدر (۱۹۹۵)

از آهنگ‌های مشهور این آلبوم می‌توان به «پدر»، «تو» و آهنگ به یاد ماندنی «دختر چوپون» اشاره کرد. در آهنگ «تو» ضرب ایرانی و موسیقی تکنو با هم ترکیب شده است.
آلبوم دیدار (۱۹۹۶)

وی پس از آن در سال ۱۹۹۵ یک کار مشترک با سوزان روشن ارائه کرد. آلبومی تحت عنوان «دیدار» که با استقبال زیادی نیز روبه‌رو شد. از آهنگ‌های معروف این آلبوم می‌توان به «مریم» و «قصر یخی» اشاره کرد. [۵]
آلبوم فریاد (۱۹۹۷)

سیاوش در سال ۱۹۹۷ آلبوم فریاد را روانهٔ بازار کرد. این با این آلبوم ارتباط عاطفی نزدیکتری داشت چون سرودن ترانه‌ها و تهیه آلبوم را خود بر عهده داشت. آلبوم «فریاد» سیاوش را در سطح جهانی مطرح کرد[۶] و به صدر جداول یورو دنس و پاپ لاتین برد.[۴] آلبوم فریاد با فروش ۳۵ هزار کپی در سه ماه نخست رکورد کل بازار و فروشگاه‌ها را شکست. در این آلبوم ترانه «برو دیگه دوست ندارم» با شعری زنده و ریتمی تند بسیار محبوب شد . پس از آن سیاوش آهنگ “Historia de Amour” از همین آلبوم را که به زبان اسپانیایی بود در ایستگاه رادیویی مکزیک اجرا کرد و آهنگ «Grace» که به زبان انگلیسی بود به همین اندازه موفق بود. [۷]
آلبوم صدا (۲۰۰۱)

در سال ۲۰۰۲ میلادی آلبوم «صدا» وارد بازار شد. این اولین آلبومی بود که توسط یک شرکت خارجی پخش می‌شد. این آلبوم دارای آهنگ‌های اسپانیایی، انگلیسی، یونانی و فارسی بود. از آهنگ‌های معروف این آلبوم هم به «هدیهٔ ایرون» و «تاج طلا» می‌توان اشاره کرد. در سال ۲۰۰۳، سه آهنگ انگلیسی زبان این آلبوم او را در جایگاه ۴۶ فهرست سالانه نامزدان جایزه گرمی قرار داد. [۴]
آلبوم هفت (۲۰۰۹)

در ۲۵ آوریل سال ۲۰۰۹ آلبوم جدید سیاوش به نام هفت وارد بازار شد. از آهنگ‌های مطرح این آلبوم که با استقبال بیشتری روبرو شد می‌توان به دیدار و بی تو اشاره کرد.

Read More

Positive Feedback Exchange

شنبه ۱۱ خرداد ۱۳۹۲
/ / /

آقای شهرام کیهانی چند وقت پیش ایده ای رو که به ذهنشون رسیده بود برای من توضیح دادند که جالبه میبینم الان این ایده رو مجله Positive Feedback اجراش کرده :

https://exchange.positive-feedback.com/

منم اگر برنامه نویسمون زیاد ازم پولی نگیره میگم این کار رو انجام بده و انجمن های فای ایران این سایت رو به علاقه مندان معرفی کنه تا در ایران هم بتونیم کالاهایی که میخواهیم بفروشیم رو در معرض دید علاقه مندان بیشتری قرار بدیم.

موضوع از این قراره که با این قیمت نجومی دلار دیگه بیشتر خرید و فروش ها ممکنه بین کاربران باشه تا اینکه از اون ور بخواد چیزی وارد بشه.

این سایت کارش اینه هر کسی دستگاهی که میخواد بفروشه رو میگذاره اونجا برای فروش و هرکسی مشتری بود با خریدار تماس میگیره برای مذاکره.

بنظر من میشه تو این سایت کالاهای نو رو هم قرار داد چون ممکنه عده ای خودشون چیزهایی رو برای خودشون وارد کنند و یکیشو بگذارند برای فروش به این شکل که مثلا سه تا از کمپانی به قیمت نمایندگی بخرند یکیشو بردارند و دو تا دیگه رو برای فروش بگذارند.

بنظرتون جالبه یا فکر میکنید تو ایران با این سایت ها کسی ارتباط برقرار نمیکنه؟

Read More

مونیخ 2013

سه شنبه ۷ خرداد ۱۳۹۲
/ / /

مونیخ هر سال نمایشگاه های اند دارد ، عکسهای زیادی در لینک زیر هست:

 

http://www.my-hiend.com/vbb/showthread.php?6809-2013%E5%B9%B4%E5%BE%B7%E5%9C%8B%E6%85%95%E5%B0%BC%E9%BB%91High-End%E9%9F%B3%E9%9F%BF%E5%B1%95%E5%AF%A6%E6%B3%81%E5%A0%B1%E5%B0%8E-Munich-High-End-Show

http://www.my-hiend.com/vbb/showthread.php?6809

http://www.my-hiend.com/vbb/showthread.php?6809/page14

http://www.my-hiend.com/vbb/showthread.php?6809/page27

http://www.my-hiend.com/vbb/showthread.php?6809/page30

http://www.my-hiend.com/vbb/showthread.php?6809/page31

http://www.my-hiend.com/vbb/showthread.php?6809/page32

 

لینک های دیگری هم هست :

TIDAL at the High-End Show in Munich

http://www.stereophile.com/content/munich-high-end-2013

http://www.enjoythemusic.com/high_end_2013/

راستی اینروزها جشن 40 سالگی FM Acoustics هست ، طراح این شرکت در ابتدا تو کار آکوستیک و لرزش بود.

نمیدونستم پورشه رو burmester براش سیستم صوتی میگذاره ، به هر حال هر دوشون آلمانین. شنیدم بوگاتی هم از burmester استفاده کرده …

Read More