Author Archives

Romy The Cat on Enjoy The Music.com by Dr. Bill Gaw

سه شنبه ۱۱ اسفند ۱۳۸۸
/ / /
Comments Closed

turntables

اصل مطلب اینجاست :

http://www.enjoythemusic.com/magazine/viewpoint/0310/audiolics_anonymous_chapter_125.htm

مطلب درباره رومی Romy the Cat نوشته شده که جالبه (فکر میکنم اسم واقعی رومی Roman Bessnow هست) :

Welcome to my March tome. It has certainly been an interesting winter in New Hampshire, with only light snow so far, but it certainly has been cold. Thus perfect weather for playing with my system, at least until yesterday, when I evaluated a system that made me question my tweaking abilities. About a year ago, I was introduced to one of the great characters in high end audio, an audiophile residing in Boston, who wishes to remain anonymous, who has designed and tweaked his system from the ground up using none of the equipment usually considered to be high end. How we got introduced lies somewhere in my Alzheimer’s addled brain, probably by Maurice Schmier of Dyana Audio. Anyway he came over to my abode for a listen last year, and left constructive criticism relating to my systems qualities that would have been devastating to a lesser individual. Defensively, as an audiophile treasures his system more than his relatives and has difficulty taking criticism, for a couple of hours I thought he was a complete schmuck, but finally realized he had pinpointed those negative qualities that I had been trying to determine over the years, after about one hour of listening. Truly “Golden Ears”.

He made a second trip about two months ago, but of course the electricity sucked on that day, and the listening, while reasonable, still didn’t present my system in all of its glory. He suggested that I visit his abode in downtown Boston for a listen, but with my hate of big city traffic, I kept putting the visit off. Then he notified me last week that he is moving to the suburbs in the next few weeks and if I wanted to hear his creation in all of its glory I’d have to get there soon. So I finally got up the guts to fight Boston traffic and went yesterday afternoon, probably one of the big mistakes of my life. Why? Because it showed me how mediocre my system and tweaking abilities are compared to his. Why? Because he has turned a small room in a garden level (meaning basement in suburban homes) small apartment, (costing twice what I pay in mortgage and taxes for a large house), into one of the finest home music reproduction systems this writer has ever heard.

So why am I presenting this today? Because all of his equipment are either one-offs built to his specifications by various individuals or highly modified top of the line components. His speakers are a mixture of horns, sealed box speakers with normal drivers, and ribbon tweeters which should not mesh in any imaginably good way, and he has taken a small apartment room of weird dimensions which should play havoc with sound, and transformed them into a truly great listening experience. Thus he’s the tweaker’s tweaker. After listening to his system for two hours, I went home and sat in our small television room not able to even think about going into my media room to listen to what I had thought was the superb music reproducer of all time. That had never happened to me before. Every previous system evaluated could be faulted in one way or another compared to mine, but this was The Matterhorn vs. Mt. Washington.

Below are my musings on his system and pictures lifted primarily from his web site as my photos did not do justice to his equipment.

His so-called ‘Macondo’ speakers are six-way, each driver matched to 109 dB./watt sensitivity, consisting of 2 subwoofer panels going down to 19 Hz, upper bass horn for 95 to 650 Hz, Fundamental Channel from 600 to 1000 Hz, mid range horn from 1000 to 12.5 kHz, and a specially built RAAL super tweeter above 12.5 kHz. All are individually directly driven by their own single ended amps which have built-in passive crossovers, each amp built to mate with its driver. They are configured in such a way as to form a parabola with its focus point at ear level about 5 feet 8 inches from the speaker center, the best listening point in his room. You’ll notice that I only mentioned five parts. The sixth speaker component is what he calls an “Injection Channel; a 10 inch Tannoy RED driver in a sealed cabinet with its own amplifier running 14 dB lower than the other speakers and having a frequency range above 110 Hz. To me it sounded like it was there to integrate the sound of the various drivers and add possibly some ambiance information. I can only say the system lost some coherence when it was removed. All six of the single-ended amplifiers for each channel are on one chassis, using the Russian 6C33 nipple tubes, with each having a crossover specific for the speaker, with no electronic time correction, DSP or Equalization. All drivers are 109 dB efficient and the speaker is mechanically time aligned for the listening position. While the system sounds superb in one position approximately 5-6 feet from the speaker center, they still sound wonderful but not quite as coherent in positions as little as a few inches away. They truly have a “sweet spot” which when heard is impossible to move from.

Happily, unlike with most get-togethers of audiophiles who tend to skip from one recording to the next after a few bars, he let me hear complete movements rather than jumping from recording to recording, as the recordings drew me in and spit me out, and it may have caused brain trauma to interfere with their natural flow. For instance he played a DGG LP of Kleiber and Vienna doing the first movement of Beethoven’s Fifth, which while a little hot in the typical DGG American pressing fashion, left me sweating with the passion and verve of the performance. Truly amazing.

I still cannot fathom how these speakers work so well at such a short distance being driven by single-ended tube amps. First, he has a pair of woofer towers consisting of six 10 inch drivers, each array powered only by 18 watts each from a single ended amplifier, again using the Russian 6C33 tube that produce prodigious but excellent bass normally found only in systems with mega wattage solid state amplifiers. I still don’t understand how he gets such controlled deep bass from one single ended tube. Second, he has three separate horns per channel which are less than six feet from the listener but integrate perfectly with each other such that one cannot tell which horn the sound is coming from. Who say that horns can’t image or that one needs to be yards away from them for them for them to integrate? Third, the only discontinuity I could hear between the various horns, sealed enclosures cone speakers and ribbon tweeter was a slight hotness to the tweeters sound when the ffff’s this system can produce overloaded the room. Again, that’s a total of six speakers with 11 drivers in a 4 foot wide by eight foot high array with a listening distance of six feet. Fourth, while the ffff’s were mind numbing, but only using maybe 2 to 4 watt of power, the pppp’s were far superior to anything I’ve heard in my 63 odd years. Especially on LP’s, I could hear room cues and low level information that have only been heard by me before in a concert hall.

His one-off phono stage and preamp, combined with a Micro Seiki turntable with six different tonearms and cartridges resting on a 1000 pound stand topped by large granite slabs picked information off the recording that may never have been heard before on any system, at least any I’ve come in contact with. Instruments floated in the concert hall in proper proportion to their size, surrounded by air, with ambiance information spreading all the way back to my listening position. The main problem was that on multi-mic’ed recordings, each microphone’s space could be picked out with precision such that the concert space became discontinuous. But on single or dual mic’ed recordings, the soundstage was splayed out from about three feet lateral, to several feet behind the speakers and at least level with my listening position.

He played a recording of Rostropovich doing Lutoslavski’s cello concerto, and at one point there is a subtle thumping in the recording every two seconds probably due to a record defect, but which could be heard at about the 7 o’clock position directly behind and above my shoulder at the edge of the room which could not image there without a perfectly phased system. Other LP noises were suppressed to the point where the tape hiss from the original recording came to the fore, almost like with my DAT’s directly recorded from analog master tapes. Thus, the only thing that came between me and the music were the few ticks and scratches from the clean pressings.

Other electronics included a Pacific Microsonics D/A converter for 172 kHz recordings, a Lavry Gold D/A converter for 88 kHz recordings, Expressive Technologies top of the line step-up transformer and Rohde and Schwartz broadcast relay used as an FM tuner. Like me, he does mix the best of the old with the new, using single ended tubes and horns with a computer as his digital storage and playback deck to the Pacific Microsonics unit. On hard drives, he stores his FM recordings of BSO and other concerts, and high bit rate downloads. All play back superbly, but without that last touch of verisimilitude of analog recordings. Oh well, maybe 32-bit/392kHz will achieve what the ancient LP or analog tape does.

Anyway, I wish all of you could have a chance to listen to such a system built on tweaking to the max. His system certainly blows out of the water several axioms of high end audio related to horns, tubes vs. solid state , room configuration, near vs . far field listening, and mixing and matching of driver types and components. Unhappily for you, but very happily for him, he is moving in the next couple of weeks into a new house in the country with a huge listening room that he is going to modify by building what appear to be 40 Hz.  full size dual horns into the ceiling. This ought to give him many hours of both tweaking fun and listening pleasure. Good Luck with the move and trying to emulate what you have today.

Read More

آلبوم The Wall

دوشنبه ۱۰ اسفند ۱۳۸۸
/ / /
Comments Closed

The Wall

آلبوم The Wall اثر گروه Pink Floyd یکی از آلبوم هایی است که دوست دارم ، حتما این آلبوم رو شنیدید چون یکی از شاهکارهای راک هست. یکی از کارهایی که روی این آلبوم و آلبوم Amused to Death انجام شده ایجاد افکت هایی روی صداست که توی آلبوم Amused to Death  ما یک تصویر به وسعت 180 درجه میشنویم. من نمیدونم قبلا چطور این کار انجام شده اما الان کدهایی هست که با پردازش اونها در digital Domain میشه تصویر صدا رو به همین شکل تغییر داد.

جالبه بدونید آلبوم Amused to Death خیلی خوب میتونه به شما بگه فضای آکوستیکی که دارید در اون صدا میشنوید چقدر قابلیت بازسازی درست یک تصویر رو داره.

یک مساله دیگه شنیدن هم آلبوم و هم شو برلین راجرواترز پیش آقای کیهانی بود که نشون میداد حتی با کیفیت صدای بهتر در ضبط استودیویی انگار شنونده علاقه منده به صدای اجرای زنده گوش بده تا اجرای استودیویی. این موضوع جای تامل داره هرچند شنیدم تو استودیوها هم سعی میشه با دادن افکت هایی روی بخش Reverb صدا تغییرات خوشایندی بوجود بیارند.

Read More

Kharma Grand Exquisite, Vitus SL-101 Pre, SM-101 Power, dCS Scarlatti

شنبه ۸ اسفند ۱۳۸۸
/ / /

Abooali-kharma-System

عکس بالا مربوط به سیستم صوتی جدید آقای ابوعلی هست شامل بلندگوی گرند رفرنس خارما ، ویتوس و سورس دی سی اس.

Abooali-Vitus-System

نمای نزدیک تر از سورس دی سی اس و پری پاور ویتوس.

Abooali-dCS-System

قبل از هر چیزی جا داره از آقای ابوعلی و پذیرایی گرمشون تشکر کنم، به من که خیلی خوش گذشت در کنار آقای ابوعلی و دیگر دوستان حاضر :

Friends

اینم چند تا عکس دیگه از نمایشگاه CES آقای ابوعلی :

ویلسون الگزاندریا II مشکی در عکس پایین دیده میشه . این بلندگو واقعا زیباست …

Alex-II

اینم سیستم پنج و یک خانگی ویلسون و مارک لوینسون :

Abooali-System-I

Abooali-System-II

Abooali-System-III

این آخری مگی 20.1 هست که صدای بینهایت با ارزشی در مقابل قیمتش داره.

سیستم تازه شروع به کار کرده بود و آقای ابوعلی سی دی Break-in خود خارما رو برای مدت نزدیک به 24 ساعت گذاشتند تا سیستم کار کنه و من چیزی که میشنیدم نیاز به کارکرد بیشتری داشت.

فکر میکنم دوست دارید در مورد صدا حتی در همین شرایط هم بدونید و من سعی میکنم یه چیزهایی بنویسم. بلندگو خیلی بزرگتر از اون چیزی هست که در عکس میبینید و هم عمق خیلی زیادی داره و هم ارتفاع بلندی، مثل گریفون ترایدنت از دی اپو لیتو استفاده کرده (میدونم الان آقای رحمانی از اینکه من این دو تا رو گذاشتم کنار هم خیلی شاکی میشه، البته صدای این دو بلندگو خیلی با هم متفاوته و من فقط به دی آپولیتو بودنشون اشاره کردم) و مثل همه 3way و 4way های خوب در هر سه ناحیه فرکانسی پاسخی Open و راحت داره. بنظر من گرفتگی صدا حتی بیشتر از بلندگو به ویتوس برمیگشت و بنظر من ویتوس به زمان خیلی بیشتری نیاز داشت تا بشه مثل ویتوسی که پیش شهرام هست و حتی بعد از سه ساعت هم صدا گرچه کمی بهتر بود اما کاملا احساس Dynamic Compression در صدا بود. خارما صدایی کنترل شده و fast داشت و حتی با آکوستیک غیر ایده ال انرژی اضافه ای که گوش میشنید کم بود. خارما صدایی زنده و Light داره با حالتی Smooth و البته بقول جاناتان والین کمی white . این سرعت در رندر کردن (مثل بلندگوهای الکترواستاتیکی Soundlabs) باعث میشه ما چیزهایی رو بشنویم که مثلا در ویلسون نمیشنیدیم اما در مقابل حساسیت به Upstream افزایش پیدا میکنه و نیاز به انتخاب دقیق Upstream داریم. من که خیلی به برق اهمیت میدم و فکر میکنم سیستم های high resolution و دقیق برای رسیدن به پاسخی Smooth و balance نیاز به برق خوب دارند. مثلا تنها Solidstate ای رو که به quad میزنند ASR هست که منبع تغذیه اش  تا قبل از output Stage باتری هست و با این Power Supply های وابسته به برق شهر واقعا نمیشه به Quad هیچ Solidstate ای رو غیر از ASR زد.

(راستی بگم با ویتوس صحبت کردم در مورد AC regenerator که بهم گفت در فکر این موضوع هست اما الان وقتشون اجازه نمیده، راستی دو تا ویتوس دیگه هم داره میاد که یکیش با Coltrane دمو خواهد شد. رومی فعلا مثل اینکه از PurePower خوشش اومده اما من فکر میکنم شاید بشه با ویتوس به نتایج جالبی رسید.)

آقای ابوعلی منتظر ورود بلندگوی Marten Design Supreme هستند و ویتوس رو با مارتن match خواهند کرد و در فکر یک آمپلی فایر برای خارماشون هستند. بنظر خودشون Tenor 350 گزینه مناسبی میاد از این جهت که هم صدای گرمی داره و هم در خیلی از نمایشگاه ها به توصیه خود خارما با این بلندگو دمو شده. من هم فکر میکنم خود خارما با شاخص کمی White بودنش با آمپلی فایرهای گرم تر صدای بالانس تری بده.

یکی از دوستان حاضر در جمع بنام آقای کیهانی (یک وقت با آقای شهرام کیهانی اشتباه نگیرید) چند تا آلبوم گذاشتند که واقعا زیبا بود ، اسم آلبوم ها رو ازشون میپرسم و اینجا مینویسم، راستی ایشان به تازگی Marten Design Coltrane Black Pearl Limited Edition سفارش گذاشتند که آقای رحمانی گفتند مارتن قول داده این سفارش رو زودتر از سوپرمی بفرسته. من همیشه گفتم حاضرم تضمین کنم اگر کسی دنبال صدای Real باشه با دو برابر قیمت Coltrane Black Pearl هم نمیتونه صدایی بهتر از مارتن بشنوه. اثباتش ناممکنه اما بهتره این موضوع رو از من باور کنید.

پری ویتوس یک آپشن تنظیم آفست داشت که مشکل 6 ولت دی سی اس رو حل کرد، روی 3.0- دی بی تا 5.7 ولت رو قبول میکرد و روی 4.5- دی بی تا 6.7 ولت رو که یه تست با دوستان گرفتیم که در حالت 5.7 ولت صدا بنظر ولوم بالاتری داشت اما Agressive تر و Mechanical تر شده بود. دلیل این موضوع همون Clip کردن سیگنال هست که وقتی بالای 5.7 ولت بریده میشه صدا اون دینامیک راحت رو از دست میده و نمیشه به صدا ولوم داد.

رومی میگه اتاق هم روی دینامیک صدا تاثیر میگذاره و برای همینه تو یک نقطه خوب بلندگو، میشه خیلی راحت تر به صدا ولوم داد و احساس میکنید صدا با همه بلندی راحته و آزار دهنده و فوروارد نیست.

من فکر میکنم این سیستم رو خیلی زود شنیدم (تقصیر خودم شد، آدم این جور مواقع خیلی دلش میخواد زود بره ببینه چه خبره) البته دوستان دیگر خیلی از شفافیت و وضوح بالای صدا متعجب بودند اما برای من مهمترین شاخص پارامترهای میکرو هست که نمیشه قبل از break-in در موردشون حرف زد.

مثل همیشه تکرار میکنم ویتوس صدایی فوق العاده زیبا داره که در ماکرو نه Warm , Sweet هست و نه cold ، یعنی در ماکرو بدون کاراکتر هست اما صداش دوست داشتنی و حسی هست مثل Audio Note … مفهوم Emotional در Level های بالاتر درک میشه و توضیحش شاید خیلی راحت نباشه اما با شنیدن سینگل اندد Audio Note شاید بتونید بفهمید معنی Emotional بودن یک صدا چیه چون Audio Note حسی ترین صدایی بود که شنیدم. فراموش نکنید یک آمپلی فایر لامپی (من تو ایران غیر از Audio Note آقای فاطمی از هیچ آمپلی فایر لامپی دیگری صدایی Emotional نشنیدم) خوب برای پاسخ فول رنج نیاز به بلندگوی هورن داره و حتی در این حالت هم رومی معنقده هر درایور هورن رو به یک کانال بزنه (یعنی همه کانالها رو یک آمپلی فایر درایو نکنه) ، لامپ ها برخلاف ترانزیستور سورس ولتاژ هستند و برای درایو نیاز به بلندگوی با حساسیت خیلی بالا و امپدانس بالا دارند تا جریان زیادی از اونها کشیده نشه. برای 2way و پاسخ محدود میشه از همین Direct Radiator های Audio Note استفاده کرد اما برای پاسخ فرکانسی Full Range فقط باید رفت سراغ هورن. دلیل عدم تاکید زیاد من روی آمپلی فایر Audio Note بخاطر نبود بلندگوی مناسب در بازار برای اونه. عملا بازار مجبورمون میکنه به صدای Real علاقه نشون بدیم چون برای صدای Emotional راه های زیادی نداریم (تعداد بلندگو سازان هورن با درایور کاغذی از تعداد انگشتان دست هم کمتره اما برای direct radiator بیش از 100 برند بلندگو ساز داریم و تعداد برندهایی که سینگل اندد لامپی درست حسابی تولید میکنند از تعداد انگشتان دست هم کمتره اما تولید کنندگان ترانزیستور بالای 100 تا برند میشه). اگر بازار در مسیری منطقی حرکت میکرد و یا حداقل در هر دو وجه ماکرو و میکرو به یک اندازه برند خوب وجود میداشت من زمان بیشتری رو برای بخش میکرو یعنی Emotional میگذاشتم.

مونوبلاک ویتوس نیاز به یک کابل مستقیم برق (به همراه یک گراند مناسب) از کنتور داره چون مجموعه تا 4.4 کیلو وات میتونه برق مصرف کنه و باس خارما هم نیاز به چنین کابل برق مستقیمی داره تا همه پتانسیلش مشخص بشه.

آقای ابوعلی باز هم مرسی، به ما که خیلی خوش گذشت مبارکتون باشه، در ضمن تا ریموت نرسیده به این کیهانی هم دیگه نگید بیاد اونجا چون خیلی اسباب زحمته 🙂

Read More

سخنی با خواننده

یکشنبه ۲ اسفند ۱۳۸۸
/ / /

سلام من به همه دوستانی که دوست دارند های فای روزهای خوبی رو تجربه کنه.

سکوت من کمی طولانی شد و فکر میکنم باید حرف هایی رو با شما در میون بگذارم، فقط به من وقت بدید تا حرف هایی رو که دوست دارم برای شما بیان کنم …

خوش بگذره

Read More

من کجا هستم؟

سه شنبه ۲۰ بهمن ۱۳۸۸
/ / /
Comments Closed

امروز صبح که از خواب بیدار شدم دیدم هیچ چیزی رو بیاد نمیارم، انگار همه چیز رو فراموش کردم …

یکی بود گفت امیر تو در مورد های فای چیزهایی مینوشتی ، گفتم نه … من چیزی رو در مورد های فای بیاد ندارم …

راستی شما میدونید های فای چیه؟

امروز چه روز خوبیه …

Read More

Audio Federation View on Micro Dynamics

یکشنبه ۱۱ بهمن ۱۳۸۸
/ / /

نگاه مایک به برند ها از نظر رفتار خطی در میکرو و ماکرو دینامیک (این بحث کاملا مرتبط به همون بحث Macro Linearity vs Micro Linearity من هست) خیلی جالبه، من همیشه بحثم این بود به صرف لامپی بودن نمیشه گفت صدای یک آمپلی فایر خوبه مثلا Audio Research ششصد واتی رو مثال میزدم و یا Air Tight رو که بنظرم صدای خوبی در میکرو نداشتند.

مایک خیلی جالب آمپلی فایر ها رو بر اساس میکرو دینامیک درجه بندی کرده که تو این لیست خیلی از آمپلی فایر های لامپی بدترین وضعیت رو در میکرو دارند، رومی هم معتقده خیلی از Solidstate ها صدای خیلی بهتری از خیلی از لامپی هایی دارند که درست طراحی نمیشوند.

ببینید:

http://audiofederation.com/blog/archives/652

http://audiofederation.com/blog/archives/653

طبقه بندی مایک رو ببینید:

VTL – Soulution – BAT – CAT – ARC – Pass – Krell – Boulder – Spectral – Halcro – MBL – Edge – Ayre – Vitus

مایک میگه در لیست بالا VTL بدترین وضعیت رو در میکرو داینامیک داره و بعد از اون Soulution (جالبه بدونید این برند به تازگی نمایندگیش رو یکی در ایران گرفته، وقتی من میگم تو انتخاب برند آگاهی فروشندگان زیر صفر هست شما میگید چرا به همه گیر میدی) هست و بعدش Balanced Audio Technology و ARC هم که مخفف Audio Research هست وضعیت بدی تو میکرو داره (تحلیل منو از Audio Research 610 بخونید میبینید من اونجا تاکید کردم 610 صدای Emotional ای نداره) و در انتها میرسه به Edge و Ayre و تو این لیست بهترین پاسخ رو در میکرو Vitus داره.

مایک در ادامه میگه :

the importance of correct micro-dynamics is greater than the importance of midi-dynamics which is greater than the importance of macro-dynamics.

مایک نکاه کاملا درستی به قضیه داره و معتقدم اگر کسی این مفهوم رو خوب درک کنه در مسیر درستی حرکت خواهد کرد. امیدوارم قبل از هر اظهار نظری در مورد صدای لامپ یا ترانزیستور و یا هر مقوله دیگری در صدا خودمون درک دقیق و درستی از مساله داشته باشیم.

من بزودی بحث ماکرو و میکرو رو ادامه خواهم داد.

Read More

Spintricity View on Vitus & Marten Momento in CES 2010, Thanks Mike :)

سه شنبه ۲۹ دی ۱۳۸۸
/ / /

آقای مایک (صاحب Audio Federation و Spintricity) به این خاطر مورد اعتماد من هستند که هم بین برندهای خیلی زیادی که از نزدیک میشنوند برندی رو انتخاب میکنند و هم تعصب بیخود رو چیزی که انتخاب کردند ندارند و هم گوش قابل اعتمادی دارند. آقای مایک بین خیلی از آمپلی فایرهایی که شنیده بودند برند Edge رو انتخاب کردند و من تو ایمیل هام از ایشان خواستم نظرشون رو روی صدای ویتوس بهم اعلام کنند که خوشبختانه تو نمایشگاه CES 2010 امسال ایشان یک مقایسه جالب بین برند Edge و vitus انجام دادند.

چیزی که برای من جالبه اینه که هر دو ما یک نگاه مشترک داریم و از نگاه ایشان هم  Vitus تو میکرو وضعیت بهتری از Edge داره و از اونجایی که Edge رو ایشان بر مبنای شنیدن خیلی از برندها انتخاب کردند میشه فهمید بعید هست از نگاه مایک هم آمپلی فایری بهتر از ویتوس پیدا بشه.

http://spintricity.com/#/64/6968/jan-2010/ces-2010—vitus-audio-electronics-marten-momento-speakers

This was the debut of Marten’s new $165K Momento loudspeakers. Being not so familiar with the Vitus electronics and Purist Audio cables here, I had to kind of extrapolate back and forth as I determined what the electronics sounded like and then how the speakers sounded, say, different than their big brothers, the $350K Coltrane Supremes. My conclusion was that the Vitus sounded a lot like Edge amps, but more detailed in the between-micro- and midi-dynamics area – especially as Edge migrates (I think) towards having more tone and macro-dynamics.

فراموش نکنید اکبری بدون شنیدن ویتوس این برند رو پیشنهاد داد و اون ور دنیا امکانات خیلی بیشتری برای شنیدن همه این صداها هست اما خوشحالم که نتیجه انتخاب برند دقیقا همونی که باید باشه هست.

در مورد Momento هم چیزهایی نوشتند. فقط ویتوس باید بجای Purist Audio Design میرفت سراغ جورما.

http://spintricity.com/#/64/6976/jan-2010/ces-2010—vitus-audio-electronics-marten-momento-speakers-continued-9

Read More

یک عکس دیگه از ویتوس Vitus Audio in CES 2010 with Marten Design Speakers

شنبه ۲۶ دی ۱۳۸۸
/ / /

CES-2010-Vitus-JPG-Small

برای دیدن عکس گنده تر روی همین عکس کلیک کنید.

آقای ویتوس آدم باحال و دوست داشتنی هستند و چقدر خوبه روزی انجمن های فای ایران از آقای ویتوس دعوت کنه که به ایران تشریف بیاورند و از نزدیک باهاشون بیشتر آشنا بشیم.

Read More

عکس هایی که آقای ویتوس برام فرستاده از CES 2010

جمعه ۲۵ دی ۱۳۸۸
/ / /
Comments Closed

vitus-ces1

vitus-ces2

vitus-ces3

دست آقا ویتوس درد نکنه این عکس ها رو برام فرستادند ، راستی مدل 010 ویتوس رو جدیدا Stereotimes تحلیل کرده و بهش جایزه بهترین آمپلی فایر سال رو داده هرچند بنظرم تحلیل گر این مجله نتونست خیلی تحلیل درست حسابی در مورد این آمپلی فایر بنویسه. این تحلیل گر نسبتا خنگ جملات زیر رو در مورد ویتوس نوشته :

It sounds better than many of the best tube amps I’ve heard. Think CJ-MV50 warmth coupled with Krell KSA-50 power and control.

لینکهای زیر رو ببینید :

http://www.stereotimes.com/MW2009a.shtml

http://www.stereotimes.com/amp010510.shtml

از مایک هم خواسته بودم که عکس های بیشتری از اتاق ویتوس رو تو مجله بگذاره که ایشان هم لطف کردند و این کار رو کردند اینجا رو ببینید :

http://spintricity.com/44

http://spintricity.com/45

http://spintricity.com/46

اوه یادم رفت بگم تو انجمن های فای ایران از من انتقاد شد که از کلمات ای مثل “خنگ” استفاده نکنم. به من یادآور شدند بهتره سایتم یک پرستیژ و شخصیت جدی تر و باکلاس تر داشته باشه و ادبیات نوشتاریم رو تغییر بدم، منم گفتم حتما گوش میکنم و حق با دوستان هست.

راستی در مورد آکوفیض هم به من تذکر داده شد که یکی از فروشندگان ناراحت شده و …

باید بگم من واقعا متاسفم که اینطور شد و سعی میکنم کمتر بزنم تو سر برندهایی که دوستان واردکننده می آورند اما باور کنید من به خیلی از برندهای این بازار گیر ندادم و میتونستم انتقادات خیلی تندتری رو بیان کنم اما به هر حال منم دوست ندارم به کسی آسیبی برسه و سعی میکنم خیلی مشکل درست نکنم اما قبول کنید این بازار یک تکون اساسی نیاز داره که از یک جایی باید شروع بشه.

من در مورد تقابلم با این بازار و فروشندگانش حتما یک مطلب جدا خواهم نوشت اما خواهش من اینه نوشته های منو تنها به این دید ببینید که من دلم میخواد تغییرات مثبتی انجام بشه نه اینکه بازار کسی رو خراب کنم.

من همیشه آخر مطالبم مینوشتم “خوش بگذره” که این بار رو بخاطر دوستان و برای جدی تر شدن سایت نمینویسم.

Read More

انجمن های فای در ایران

سه شنبه ۲۲ دی ۱۳۸۸
/ / /

باید به اطلاع دوستان برسانم یک اتفاق مهم و جالب افتاده و جمعی از Audiophile های ایران در کنار هم انجمنی را تشکیل دادند و همه امیدوارند تا با همکاری یکدیگر وضعیت Audio را در ایران به سمت و سوی بهتری هدایت کنند.

البته لازم شد عنوان کنم ایده انجمن های فای رو قبلا جناب مهندس سعادت مدیر شرکت ره آورد صدای شرق مطرح کرده بودند و من و دیگر دوستان سعی کردیم به این ایده خوب جامه عمل بپوشانیم.

خوشبختانه دوستانی که در این جمع حضور دارند همگی پیگیر و علاقه مند هستند و امیدوارند یک حرکت جدید و سازنده در رابطه با وضعیت صدا در ایران شکل بگیرد.

من اسامی اعضا رو اینجا بترتیب حرف  الفبا اعلام میکنم :

جناب آقای آلن

جناب آقای ابوعلی

جناب آقای الکساندریان

جناب آقای پارسا

جناب آقای پوینده

جناب آقای کیهانی

جناب آقای محرابی

جناب آقای مجید محرابی

جناب آقای میرزایی

و امیر حسین اکبری که خودم هستم.

تصمیمات گرفته شده در انجمن در زمینه های مختلف از جمله عضو گیری و دیگر مسائل به اطلاع دوستان خواهد رسید.

من بسیار خوشحالم که یک حرکت جمعی در حال شکل گیری هست و فکر میکنم میشه با کمک همه دوستان علاقه مند به صدا در ایران های فای روزهای بهتری رو تجربه کنه.

در ضمن دوستانی هم در این جلسه به برخی از مطالب سایت انتقادات ای داشتند که باعث شد تا تجدید نظری در رابطه با نوشته ها  داشته باشم و این خودش اولین حرکت مثبت و انتقادی میتونه محسوب بشه و سایت من با همفکری و انتقادات سازنده دوستان شکل بهتری پیدا کنه.

به هر حال از همه دوستان تشکر میکنم و مطمئن هستم تلاش جمعی دوستان نتایج خیلی خوبی برای آینده Audio در ایران خواهد داشت.

راستی یادم رفت بگم دیروز بیست و یکم دی ماه تولد یکی از اعضای انجمن بود که ما این روز رو روز تشکیل انجمن صدا در ایران نامگذاری کردیم.

خوش بگذره!

Read More