امیر حسین – برگه 38 – صدا و سیستم های صوتی

Lampizator DAC

پنجشنبه ۴ شهریور ۱۳۸۹

in برندهای ارزان اما خوب Affordable Audio

3 Comments

برند Lampizator برند جالبیه، اگر دقت کرده باشید من برندهایی رو دوست دارم معرفی کنم که طراح اونها مانند Decware تو سایتش مطالب بدربخوری رو نوشته باشه و علت علاقه من به AudioPax یا Audio Note و یا خیلی از برندهای دیگه ای که دوست دارم فقط صدای اونها نیست بلکه گفتگوی مبتنی بر تجربه شنیداری اونهاست. البته رومی معتقده روی نگاه و تجربه شنیداری یک طراح یا مودیفایر مثل آقای Lampizator خیلی نمیشه حساب کرد اما من جدا از این موضوع اطلاعات جالبی رو تو سایت این آدم دیدم و فکر میکنم برای شما هم جالب خواهد بود.

بحث در مورد طراح این شرکت قبلا تو انجمن من توسط آقای نوید مطرح شد ببینید :

http://forum.hifi.ir/viewtopic.php?f=55&t=139&st=0&sk=t&sd=a&hilit=Lampizator

آقای Lukasz Fikus طراح لهستانی Lampizator سایت خیلی جالبی داره و مطالب خوبی در مورد تست صدای انواع سی دی پلیرها داره که نشون میده این آدم خیلی از برندهای گران و ارزان رو شنیده ، مودیفایشون کرده و خلاصه اطلاعات جالبی رو از هر کدوم اونها تو سایتش گذاشته که هم برای من جالبه و هم برای کسانی که دوست دارند بیشتر از طراحی داخلی پلیرها بدونند.

این آدم خیلی به آقای Peter Quvortrup (راستی یادتون باشه آقا پیتر اهل کشور دانمارک هستند اما انگلستان زندگی میکنند) طراح Audio Note UK احترام میگذاره و در مورد خودش تو سایتش اینطور گفته :

This private site LAMPIZATOR is dedicated to tube DIY, music, and practical ways to best sound reproduction.
More specifically: my goal is to own “the best stereo system in the World” and to do it on a reasonable budget. The second aim is to share with others what I have found out in the process, i.e the Lampizator, The Saba speakers, the gem DAC’s and Russian supertubes.
Since I can’t afford a dream system, I decided to learn what makes this technology “tick” and to build the system myself. Soon the pursuit of hi-fi truth became my passion and I relentlessly look inside the boxes, in vain hope to find honestly made and good sounding products. When I discover something worth noticing, I publish it here. I am sure there are ways of owning an absolutely fabulous hi-fi system which everybody can afford. To put things into perspective, I build for myself systems costing circa 1500 Euro, which beat sonically everything I heard before at cost-no-object demo’s in Frankfurt HighEnd show. If we can buy it – thats fine. If we can’t – we must do it with our own hands. It is a combination of buying used gear on ebay, modifying, mixing and matching, and having open ears to new gems from China. In fact – it is easy. I think I have found all elements I need: best source – CD player with Lampizator, best amplifiers (tubed of course) , and best speakers (alnico). In my subjective opinion my current system can easily be called one of the best stereo systems in the World. This page is about sharing with others my experience acquired in the process.
I am trying to condemn marketing and engineering B/S which I find inside gear. I am a self proclaimed Prometheus. I steal the industry secrets and give them back to the people. I ridicule the ridiculous. I also easily offend the easily offendable.
Of course you can go out and buy yourself such quality in the shop, in this case the price tag may reach approx. 20 000 -40 000 Euro, so anyone not needing such money is more than welcome to go and spend it. And after you buy it, I challenge you to meet me and compare. I will bring gear costing 1000 Euro and I will win.
My approach is to achieve best sound regardless of the cost, but fortunately my discovery is that it is not the money that make the sound, but intelligent choices. This page is not a “poor man’s Hi-Fi”, it is about best hi-fi period.

———————————————————————————————————————–

Executive brief: in this private website I summarized my 20 years of experience in designing, building and modyfying the stereo hi-fi equipment. Oryginally inspired by Audio-Note’ Peter Quvortrup philosophy of constant upgrading by better parts, I started a new era in my audio hobby – DIY. Then encouraged by Thorsten Loesch page I started learning about all things related to digital. In the countless articles I try to share with others the various projects which I tried myself. I minimize the voo-doo talking, and try to ridicule the myths. As diplomma engineer I demistyfy many marketing fairy tales and I try to reward honest companies with my aplause. I do not differenciate between 100 USD dac from Hong Kong, or a 20 years old Philips for 20 Euro on ebay, a grandfathers’ SABA radio or Mark Levinson, Linn, Mc. Intosh or Wadia products. They all can be equally good or equally bad.
I deal with simple improvements, modifications, tweaks, very heavy surgery – all kinds of things you can do to improve your stereo. I also deal with buying HIFI online from Hong-Kong and China. There is a little bit about restoration of old gear, about room accoustics, and about listening enjoyment. Psychoaccoustics, soldering technique, measurements and component matching sometimes also appear in my pages.
You can find many confronting opinions, because what I deeply believed 20 years ago (that Scanspeak is the only good loudspeaker out there) is not necessarily my belief today. So in the form of BLOG rather than a finite webpage – I applaud many products like CD Player Grundig or ribbon tweeter Raven 2 to be World’s best. After some time, thanks to my relentless pursuit for truth – I discover new kings and report that finding to you. So don’t blame me for changing kings and queens every quarter or so. That is the very nature of the search. And by the way, the chase is better than the catch.

I devote great deal of time to tube technology, tubes in general and the circuits. I try many different Telefunken. Siemens, Amperex, Philips, Kenrad, Brimar and Sylvania tubes and I compare them to Russian military ones which I love. But of course YMMV.

Finally, I talk a lot about the tube output stage – the Lampizator. I think it is great. After 5 years of research on over 200 CD players I arrived at a conclusion that NOTHING beats properly made Lampizator stage, and I described a couple of Lampizator variants with more than 20 different tubes.
I published a short summary of this experience in my DOC called LAMPIZATOR 2.0 which was released in july 2008.

خیلی خوب میشه این برند بیاد ایران و ما ببینیم تو سورس های زیر 3000 هزار دلار چه پاسخی به ما میده. گزارشات زیر رو ببینید :

Vincent
TDA1541A chip (جالبه)
Theta
MHZS
Digilampizator
Goldmund (شاشید به این برند سوئیسی)
Shanling ()
Teac VRDS
Lampucera
Capacitors (اطلاعات جالبی در مورد خازنها)

بخش تازه ها اینجاست : http://www.lampizator.eu/Updates.html

تو بخش تازه ها مطالب زیادی برای خوندن وجود داره مثل:

http://lampizator.eu/LAMPIZATOR/photogallery/STEPS/Lampizator.doc

که مرحله به مرحله مودیفای رو توضیح داده و یا رنکینگ سورس ها در:

http://lampizator.eu/LAMPIZATOR/CD_player_ranking.html.

چیزهایی هم در مورد ساخت بلندگو اینجا نوشته:

http://lampizator.eu/SPEAKERS/PROJECTS/P24/P24_monster_speakers_raal_altec_lansing.html

و لیستی از سورس های ارزان :

0. Sony XA5ES
1. ARCAM CD73 (Wolfson based, price circa 400 GBP on ebay) (and all other Arcams with Wolfson) Also new WM8741 based Arcam CD17 – yummy !
2. Nakamichi CDP-2E with TDA1541A, Sony CDP557ESD with BB PCM64 DAC
3. Philips 753 and 751 with Philips TDA1549 DAC (and Marantz cd5000 and CD48)
Luxman D-103u
4. Sony CDP-555ESD with TDA1541, Kenwood DP8010 with PCM58P, Sony CDP338ESD with BB-PCM58P DAC
5. Cambridge Audio CD3, CD2
6, JVC 1050Z with K2 filter and JVC DAC
7. Maxi Lampucera with CS4397 DAC from Cirrus (needs transport)
8. SATCH DAC with the TDA1541AS2 (needs transport) now it even comes with factory installed lampizator
9. Cambridge AZUR 540-640 with Wolfson DAC
10. Copland CDP 289
11. Zhalou DAC 2,5 MK2 and 3,0 (needs transport) based on CS4397 and 98
11.B) LITE DAC-AH with 8 x TDA1543 DAC
12. ZERO DAC with AD1852 DAC chip
13. Bang and Olufsen CD5500 (TDA1541a)
14. MHZS 66 and 88 (Yes, they sound quite nice ) based on Burr-Brown 1742 DAC
15. Creek CD60
16 AMC CD9
17. Pioneer PD-S06
18. Kenwood DP8010
19. Philips CD 930 and CD 940 which is the same

and of course – all Audio Note DACs (not players) – they are on position ZERO above all players listed.

اینجا هم در مورد عشق بنده Audio Note DAC 4 نوشته که جالبه اگر ترنسپورت CEC رو با DAC آئودیونت جمع کنیم چون اینجور که بوش میاد آئودیو نت خیلی ترنسپورت ساز نیست. میگه :

The power transformers are all EI (Audio Note hates toroids)

مقایسه ترنسپورت ها رو اینجا ببینید که CEC هم تو شون هست :

http://www.lampizator.eu/LAMPIZATOR/TRANSPORT/Transportbattle.html

در مورد آمپلی فایر هم چیزهای جالبی نوشته :

http://www.lampizator.eu/AMPLIFIERS/AMPS.html

1. In pentode tube amps ALLWAYS make a triode mode conversion (unless there is a switch to change the modes). This applies to ultralinear circuits etc.
Triode mode pentodes sound great, but in pentode mode – they sound really BAD. Bad bad bad. The mod is easy and costs nothing.

2. In the input section – remove and short all series resistors – we don’t need any of them. Tubes are happy when coupled to each other directly.

3. sometimes there is too many paralell resistors which form – together with series resistors – some signal attenuators. Get rid of all of them except the resistor which goes from tube grid to ground. Every small tube needs grid grounding resistor, value between 200K to 1 M.
The first input tube may use the volume pot as a resistor – so the paralell R can go out.

4. I like triodes without the cathode capacitor. Most amps use an electrolytic cap across the cathode resistor. Remove it and maybe you can decrease the cathode resistor by half. This sounds much cleaner.

5. Coupling caps: all tubes connect to the next tube by a series cap. Use sizes like 0,47 uF or more in the first stage, and over 1 uF in driver stage. use the RADIAL wound, round type not the box type and not the oval. Radial is the way to wind a good cap.
The best type is paper in oil (PIO) type, copper foil is the best electrode material. (jensen or audionote) or any decent MKP.

6. I routinely remove the global feedback loop and never I found it to be a problem. Without feedback EVERY amp that I know – performed better – more open, louder, with deeper bass, more magic, more what I like.

Thats basically all we need to do. The improvement depends on the circuit but usually the mods open up the sound a great deal. Triode mode is most important of them all. Theoretically we “loose power” but subjectively the sound is louder, more spacious and free. Wery well worth doing.

اینم بهترین هایی که این آدم شنیده از نگاه خودش :

# Best speakers I ever heard:
Audio Artistry Grand Beethoven. (I will never forget the demonstration). That memory lead me to creation of P12 the best of the best projects of my life)
# and — My own P-12 INNERLIGHT- Alnico open baffle.
# Worst audio system:
the award for worst sound at Frankfurt 1995, 1996, 1997 and 1999 goes to full Naim system. Demonstrated by NAIM, so cant blame the set-up or component matching. Everything that I hate about reproduction, in one ugly package.
# Best Audio sound: at Frankfurt 1995, 1996, 1997 and 1999 goes to STAX Omega headphone system.
# Worst demonstration of well regarded audio system in the history: Grande Utopia speakers driven by Carin monos at Warsaw Holiday Inn.
# Best cables regardless of the price:
IC: Audio Note AN-VZ
Loudspeaker: Audio Note AN-SPZ in biwiring mode.
# Best budget IC: Goertz Sapphire , Nordost Blue Heaven
Best small loudspeaker without bass: Sonus Faber Guarnieri Homage.
# Best CD transport: Audiomeca Mephisto with Audio Note AN-Vx analogue cable as digital.
# Best CD player: Tube Technology Fulcrum. Best economy player: Copland 289
# Best small signal tube: 6H2P (for 6922 circuits it is a revelation). In every application it is a revelation. Head and shoulders above other, not counting real exotica NOS. MUCH better than the 6H30P so called supertube by mr. Khomenko.
# Best Amplifier regardless of price: Audio Note Ongaku. No comments.
# Best capacitors for de-coupling: Audio-Note copper foil paper in oil, and same goes for the tweeter cap. But beware: they tend to BREAK short very easily for no reason at all.
# Best solid state amplifier: TACT Millennium Mk2.
# Best recorded CD for testing of the equipment: Shirley Horn – “Remembering Miles”. Patricia Barber: “Modern Cool”
# Best vinyl playback: Clearaudio deck and cartridge.
# Best power tools for woodworking: Kress
# Best DAC chip – Philips TDA1541aS2

برندهایی که از نظر ایشون پدرسوخته نیستند اینجاست :

http://www.lampizator.eu/Thegoodthebadandtheugly.html

SONY
Audio-Note
Twisted Pear (Russ Audio)
Copland
Cambridge
Saba (till 1970’s)
Arcam
Meridian
Grundig till 1990
DUAL
Philips
Yamaha
NAIM
Audio Alchemy
Tube Technology
TEAC
Kenwood
BAT
VAC
PS Audio
Audiomeca
Revox
Creek
Marków
AMC

نگاهش به فیلتر برق هم جالبه :

http://www.lampizator.eu/AC%20FILTER/SILK/FILTER.HTML

میگه :

http://www.lampizator.eu/NIRVANA/nirvana.html

So what do I mean by the state of audio Nirvana?

Let me list some very basic conditions:
1. The music in our room sounds drop dead gorgeous
2. five seconds after closing of our eyes and listening we can visualize all musicians and their instruments. We can follow each instrument and each thread easily and we can enjoy the piece as a whole
3. We do not have absolutely any clue that we listen to stereo not musicians (with eyes closed)
4. When the music is touchy we get goose bumps
5. When we listen to good albums we continue all the way to the end and we finish with an eargasm
6. We have zero itch to tweak, sell, buy or upgrade. System becomes unimportant and invisible
7. 10 out of 10 visitors, be it audiophiles or regulars, comment that they never heard better music reproduction
8. The illusion of “they are here” or better “I am there” is so real it is truly scary. The room in our brain is totally replaced by the perception of the recorded event.
9. The music sounds fantastic at REALISTIC levels that means at the sound level similar to the loudness at the original event (usually this means bloody LOUD)
10. I cant think of point number ten just for the sake of having a nice round list of 10.

How not to get to audio Nirvana

1. Read all audio magazines. Especially cut through the writing straight to the verdict.
2. Pay attention to 5 star products only.
3. Invest in shakti stones, spiked cones, snake oil, CD demagnetizers, anti vibration platforms, cables that contain silver and gold,
4. Pay attention to CD players which have lowest THD (total harmonic distortion) and amplifiers which have highest damping factor above 1000
5. Regularly visit your friendly dealer and without any strings attached let him get you hooked on the latest Stereophile Recommended Levinson 959.05 for 33 000 USD like a bargain
6. Fill your room with bass traps, diffusers, and sound lenses
7. Move to the basement and build a dedicated room isolated from family, friends, relatives and fresh air.
8. Go to every audio show you can
9. replace all capacitors with Black Gates and all resistors with Vishays and all diodes with Hexfreds IMMEDIATELY.
10. Play the pink noise at max volume and leave the system on repeat for one week.
11. Buy a 10 KWatt pure sinus replicator generator and feed your system with proper AC, and immediately the music will just sound heavenly … dead. The master guru in the magazine said that the AC is really out of shape these days and that it is REALLY bad for the system.

خیلی نوشته بالا باحاله

ببینید سورس شما از چه چیپی استفاده میکنه :

http://www.vasiltech.nm.ru/files/cd-players/CD-Player-DAC-Transport.htm

The Emperor’s and the Beatnk’s New Clothes by Jack Roberts from dagogo

سه شنبه ۲ شهریور ۱۳۸۹

by امیر حسین

in بهینه سازی Matching & Tunes

Comments Closed

متن زیر رو آقای ژاک رابرتز نوشته ، خوب بخونید ببینید چی گفته :

a.Editor’s Note: This Beatnik article was due to appear on July 16 but delayed because of preparations for the inaugural California Audio Show until now. Both the author and the editor wish to thank our readers for your understanding and support.
If you’re an audiophile, I hope what I’m about to talk about isn’t going to make you feel like the Emperor did when he discovered he was stark raving naked. I have to confess, it kind of had that effect on me, but in a more gradual way. So, just in case you don’t know, here are four facts that will free you to enjoy this wonderful hobby of listening to recorded music.

Fact #1
Amps, preamps, turntables, and not even speakers have any sound at all by themselves. We can talk all we want about how a speaker sounds, but I promise you they will sound different not only with different equipment, but also in different rooms.
This first fact goes a long way in explaining why even audiophiles who knows what they want, who have developed reasonably good listening skills, and over the years has grown tired of constantly upgrading, still changes equipment more often than he would like. You see most audiophiles do not understand the concept of buying a stereo. When I was a teenager no one went out and bought an amp, or a turntable; no, we got ourselves a stereo. We didn’t care what the parts sounded like, we cared about what came out of the speakers. Now, I know that’s an oversimplification, but we do seem to forget that the sound we hear is never the sound of one piece of equipment. What we listen to is the music made by the sound of the whole system.
The big problem is that lots of things cause the sound of a system to change, not just audio stuff. If you don’t believe me, you’ve probably never had to move a system from one room to another. Then there’s all the things in your house that share the AC. You can eliminate this to a significant degree, but if your system is really dialed in then you need to know that running dedicated lines will change the sound. Yes, in most cases for the better, but not always if when dialing in your system you compensated for the AC grunge.
One of the systems I owned along my audiophile journey was a full Linn/Naim system back in the mid-seventies. This system tried to eliminate as many things as possible that could affect the sound of the system. It even made the assumption that all rooms had walls, so why not design the speakers to literally be in contact with the rear wall (the stands for the SARAs, had metal pieces that you pushed up against the wall). In some ways this was one of the best sounding systems I’ve ever owned, but I just couldn’t adjust to the sound of sand amps in the end.
The problem of anticipating how changes will affect the sound of a system is very hard to figure out. There can be lots of reasons for trying to build a system with the sound you want. I’m not suggesting that you should just buy a system from one company, neither am I talking about simply buying components that work synergistically with each other. What I’m talking about is learning to identify the sounds and parts of a live musical performance that you want most in your home system and then working hard until you establish it in your room. The hard part is listening and trusting your ears to put together this system that sounds like music to you. There are all kind of things to try when tuning a system. For instance, moving the listening chair closer or further away can make a big difference, especially in getting the bass right. Look at what and where to hang on your walls. Speaker placement is always huge, but sometimes we don’t spend enough time on toe-in or even toe-out experimentations. I could go on, but simply, you have to work hard and trust yourself. I can’t overstate the part about trusting yourself; no one else can do the final voicing of your system to meet your desires and objectives.

Fact #2
What your equipment sits on really does make a difference in how your system sounds.
From what I have observed most audiophiles fall into one of two camps in regard to what they put their equipment on. Most underestimate the impact on the sound of their system that is made by what their equipment sits on. Of course, there are also those who go to the other extreme.
Most fall into the first camp for several reasons, not the least of being how expensive most audiophile racks are. There is also the matter of ignorance or simply not appreciating the effects of structural and airborne vibrations on the sound of the system. Maybe it all goes back to the cinder blocks and boards we used in college that gives us the attitude that when it comes to racks, if it holds the equipment in place that’s good enough. Some of us have gone so far as to buy expensive spikes, ball bearings, pucks, and many other things, but we don’t deal with the thing our system sits on. Just going out and buying an expensive audiophile rack will not necessarily make your system sound better, because I’ve heard some very expensive racks that literally rob all the life out of the music; and others that make the systems sitting on them sound hard and sterile. I know you want me to name the racks, but that misses the point, because I’ve heard the same racks sound great in one system and bad in another.
The key is to be willing to work on the sound of your whole system and to know that what your equipment sits on really does affect the sound you hear. I’ve tried a lot of things, 4-inch thick maple, different woods in other thickness, slate, granite, corian, bamboo, and others. After years of trying all these things with all kind of different footers, what I’ve found that I liked best are solid wood tables made by master furniture makers.

Fact #3
Never underestimate the effect your room has on the sound you hear.
Years ago, I discovered it was a total waste of time for me to evaluate equipment in a room other than my own. Over the years there have been a few friends’ listening rooms that I came to know the sound as good as my own, but even then I could only get a glimpse into how something would sound in my system. In the end, all that ever matters to me is how something affects the sound of the system in my room. Just think about all the ways that rooms are different. Does the room have hardwood floors or carpeting: stucco, plaster, or sheetrock; windows on both sides or no windows at all; rectangular, square or irregularly shaped; high or low ceilings; small, medium, or large dimensions; lots of furniture and bookcases or sparsely furnished; lots of lights, lamps, computers, or other stuff on the same AC breaker, or a dedicated line. I’m sure there are others I’m forgetting, but you get the idea. Then there is the fact that the room is the thing that is hardest to work with for several reasons. For many audiophiles, the first and biggest reason is the old “wife acceptance factor,” but there is also the fact that most people have no idea how to work with their room so they just opt for putting it off to later. The only problem with this is it may cause you to waste lots of money when all you needed to do is move a chair, or hang some drapes.
The reason I’m writing about all this right now is because I’m getting ready to change some things in my own room and I’m wondering how my sound will survive the changes. One of the changes involves upgrading the AC in my house to solar-powered. I’ve done a lot of research to see how this will effect my sound system, but in the end I can’t know until it’s done. Another change is brought about by my wife’s horror that we still have the same old worn out carpet in the listening room. She wants me to get rid of the carpet for something more modern, like stained concrete, hardwood, bamboo, or maybe cork. My problem is that I can’t decide what kind of floor would change the sound of my system the least, or at least not make it worse.
Now, I bring all this up because I want us all to be more conscience of the sound of our system in our room, not because I want to write reviews that talk about how the midrange, bass, and soundstage of a cork floor sounds compared to stained concrete. I’ve got an idea: how would you enjoy a comparative review of the sound of different drapery material? I sure hope you think this is ridiculous and I have no plans of writing such reviews, but who knows, there are lots of reviews written about the furniture we sit our equipment on. I even read a review a few years ago of a product from Italy called “Audio Carpet”.
While all those things do affect the sound, and are part of putting a system together, that doesn’t mean we need people to start making audio carpet or audio drapes. It does mean we need to think about the system as a whole before we do the audiophile thing and just go out and buy a new component. I dare say that if you have been in this hobby for over twenty years you can name several pieces of equipment you should have never gotten rid of but did. The problem is while it’s expensive, it is also easy to buy new stuff. There’s also the fact that the brain almost always tricks you into liking something you’ve just spent big bucks on is good.
Before you buy a lot of expensive acoustical treatments, move things around. Move furniture, movie paintings, hang different things on the walls, open and close drapes. Yes, I have about $2,000 in acoustical treatment in my room, but moving my listening chair and hanging an alpaca rug, made just as much difference. Never forget everything in the room either vibrates, absorbs, reflects, or defuses the sound. Thus, everything affects the sound, so you have to work at it, not just throw money at it.

Fact #4
Once you get it right have enough sense to leave it along.
It take so much work to get electronics to sound like music in a room not built for sound, that when you get where you love it, don’t go and muck it all up. If there is one thing I have learned as a review, it’s that you can only change one thing at time, if you want to know how that one thing affects the sound. It has taken me ten years of work in my current listening room to get it where it is now, and I can tell you that small changes can really mess up the sound. Don’t go and sell something to buy something new until you have heard them both in your room. Sometimes it pays off, but honestly it a crap shot to whether it will make your sound better or worse.
So, I hope with a lot of hard work and a little bit of luck you’ll find yourself boppin’ to your favorite music in your own home.

معرفی برند با قیمت های مناسب

یکشنبه ۳۱ مرداد ۱۳۸۹

by امیر حسین

in برندهای ارزان اما خوب Affordable Audio

2 Comments

واقعیت اینه من دوست داشتم یک سری برند خوب تو کلاس قیمتی Cost no Object مثل ویتوس و ASR و مارتن و ESP Loudspeaker و جورما به ایران بیاد که بیشترشون اومده و مارتن هم طبق اعلان آقای رحمانی دیگه همین روزها باید پیداش بشه .

فقط بلندگوی ESP Loudspeaker و کابل جورما مونده که فکر میکنم مانعی نیست و فقط کمی زمان لازم داره تا اونها هم وارد ایران بشه (مخلص آقای ابوعلی هستیم 😉 ) و در مورد سورس و بقیه چیزها هم کم کم اتفاقاتی خواهد افتاد. چیزی که فکر میکنم برام جالبه الانا کمی روش وقت بگذارم برندهای خوب ارزان هست.

من این برندهای خوب و ارزان رو که میشه تو قیمت های خیلی پایین ازشون صدای خوبی شنید رو معرفی میکنم و هر وارد کننده ای خواست میتونه اونها رو وارد کنه و خودم هم سعی ام بر اینه آقای رحمانی رو راضی کنم که برخی از اونها رو وارد ایران کنند.

یک دسته بندی جدید هم بنام Affordable Audio اضافه کردم که این نوع مطالب رو تو این دسته بندی مینویسم. حتما مطالب مجله Affordable Audio رو دنبال کنید که اونم چیزهای جالبی رو معرفی کرده.

اینجا رو ببینید :

http://www.affordableaudio.org/aa2010-08.pdf

معتقدم اگر کسی صدا گرفتن بلد باشه میتونه از برندهای خوب و ارزان هم صدای بسیار خوبی بگیره و قیمت های بالا هم سرجای خودشون هستند و من تابحال سعی ام بر این بوده تو هر کلاس قیمتی یک چیز خوب رو معرفی کنم.

باید این بازار تغییر کنه و امیدوارم این اتفاق بیفته.

اولین برند رو من LAMPIZATOR انتخاب کردم (اونم به پیشنهاد TwoGoodEars) به آدرس زیر :

http://www.lampizator.eu/

این برند DAC میسازه و قیمت های خیلی مناسبی رو برای کامپوننت هاش در نظر گرفته و حتی برای علاقه مندان کیت هایی رو هم آماده کرده که هر کسی دوست داشت میتونه خودش اونها رو سرهم کنه.

تئوری خطا بخش چهارم

پنجشنبه ۲۸ مرداد ۱۳۸۹

by امیر حسین

in فیزیک صدا و سیستم Signal & System

Comments Closed

چیزی که ما میشنویم حاصل پشت سر هم ردیف شدن خطای همه کامپوننت هاست و سوال اینه وقتی همه خطاها در کنار هم هستند آیا ممکن هست ما بتونیم در مورد یک کامپوننت اون وسط درست قضاوت کنیم؟

جواب سوال ظاهرا منفی است و یک عقل سلیم میگه زمانی میشه در مورد صحت صدای یک کامپوننت حرف زد که ما اونرو تو شرایط ایده ال و با کامپوننت های ایده ال تست کنیم اما طراح آئودیو نت همونجوری که قبلا گفتم یک پیشنهادی داده و گفته راه منطقی تست اینه که ما ببینیم واگرایی خروجی صداهای رکوردهای مختلف چگونه هست. یعنی هرچه تفاوت رکورد ها از هم بیشتر باشه وضعیت بهتره ، این حرف منطقا درست بنظر میاد اما بنظر من کاملا قانع کننده و همیشه پاسخگو نیست.

من معتقدم خطاها خیلی پیچیده با هم جمع میشن و تنها راه قضاوت شنیدن و تجربه زیاد هست، اولین شرط اینه که هر سیستمی باید تو شرایطی تست بشه که هم تو ماکرو و هم تو میکرو تواناییهاش محک زده بشه و برای این منظور باید بتونیم یک سری شرایط رو فراهم کنیم.

مثلا برای درک توانایی های میکرو یک آمپلی فایر باید سورس رو LP و یا Reel بگیریم اونم با یک رکورد خوب، اگر ما از رکورد دیجیتال استفاده کنیم چون بیشتر این رکوردها هم کیفیت پایینی تو میکرو دارند و هم کلا ما از دیجیتال پاسخ خوبی تو میکرو نشنیدیم طبیعتا نمیتونیم در مورد توانایی های یک آمپلی فایر تو میکرو با یک رکورد بد دیجیتال نظر بدیم.

اگر قراره در مورد پارامترهای ماکرو یک آمپلی فایر نظر بدیم باید تو سیستمی تستش کنیم که اون سیستم تو ماکرو پاسخ خوبی داشته باشه و مثلا شما برای درک توانایی های یک آمپلی فایر از نظر گسترش فرکانسی تو ناحیه پایین نمیتونید از یک بلندگویی با محدودیت پخش در فرکانسهای پایین استفاده کنید.

بنابراین شرط تست یک کامپوننت تو هر شاخصی چه شاخص های ماکرو و چه شاخص های میکرو باید تو سیستمی انجام بشه که اون سیستم تو اون شاخص ها پاسخ خوبی داشته باشه و شاید ما نتونیم توانایی های یک کامپوننت رو تو تنها یک سیستم کاملا آنالیز کنیم اما میشه با چند نوع سیستم این کار رو کرد.

چیزی که شاید لازمه اینجا نوشته بشه اینه که خیلی از تحلیل هایی که میبینید بخشی از موضوع رو حذف میکنند مثلا شما تو یک سیستمی که کاملا Impressive هست و تو میکرو پاسخ خوبی نداره یک کابل رو تست میکنی و بعد مینویسی Soundstage عمق بیشتری پیدا کرد، باس عمق و گسترش بیشتری پیدا کرد و به خواننده پیشنهاد میدید برید این کابل رو بخرید در حالی که این کابل اصلا قابلیت هاش تو میکرو مشخص نشده و ممکنه تو میکرو پاسخ خوبی نداشته باشه چرا که با سیستمی که خودش پاسخ میکرو خوبی نداره نمیشه یک کامپوننت دیگه رو تو شاخص های میکرو محک زد.

خب ، این نوع بیان و این نوع تحلیل دقیقا مسیر اشتباه ای هست که تحلیل گران و صنعت صدا طی کردند تا بجای کمک به علاقه مندان به صدا بیشتر اونها رو وارد مسیر خرید های اشتباه کنند، مثلا با اومدن دیجیتال و Solidstate بشکل واضحی ما صدا رو خراب کردیم و هنوز هم که هنوزه داریم میبنیم در مورد سورس دیجیتال 50 هزار دلاری مینویسند مثلا Esoteric بهترین گسترش فرکانسی و کنترل رو روی صدا داره و مثلا از فلان سورس 30 هزار دلاری گسترش فرکانسی اش بیشتر هست و یا فلان آمپ ترانزیستوری 1000 واتی عجب کنترل ای روی بلندگو داره و چه صدای کیپ و باس جمع ای نسبت به مدل قبلی اش داره، این نوشته ها دروغ نیست اما ارزش چندانی هم نداره چون خیلی از چیزهایی که باید در موردش نوشته بشه و ارزیابی بشه تو اون دیده نمیشه.

تحلیل گر نمیاد بگه آقا این سورس دیجیتال تو یک سیستم ای که پاسخ میکرو خوبی داره صدای بدی داشته و نتونسته با این الگوریتمهای دیجیتالش کاری تو میکرو بکنه و یا نیومده بگه این آمپ 100 واتی ترانزیستوری تو فلان شاخص ها پاسخ بدی داشته.

آیا این اتفاق میتونه تا حدی تصادفی باشه؟

بنظر من میتونه، وقتی تحلیل گری همیشه یک سیستم Impressive داشته (چقدر تو این مورد میزنند تو سر مایکل فرمر) و گوشش خیلی درکی از شاخص های میکرو نداره طبیعی است که هر کامپوننت جدیدی رو تو همین ساختار چک میکنه و چون اصلا سیستمش صلاحیتی برای ارزیابی پاسخ میکرو یک کامپوننت نداره طبیعتا تو همین مسیر اشتباه میره جلو.

من معتقدم ما از هر دو بعد ماکرو و میکرو باید یک سیستم رو بسنجیم یعنی شاید لازم باشه یک کامپوننت تو حداقل دو تا سیستم متفاوت شنیده بشه تا بشه در مورد همه توانایی هاش نظر داد و البته با موسیقی های مختلف.

نکته خیلی مهم تو تست شرایط آکوستیک هست و مکان بلندگو که خیلی وضعیت رو برای قضاوت دشوار میکنه و مثل ماسکی روی صدا نمگیذاره ما هر کامپوننت رو خوب ارزیابی کنیم چون خطای حاصل از آکوستیک سیستم بد اونقدر بالاست که خیلی چیز ها رو از صدا تو میکرو میگیره.

البته وضعیت برق سیستم و لرزش دستگاه ها هم خیلی مهم هست.

ادامه دارد…

شکل دادن صدا با کاراکتری خوشایند

پنجشنبه ۲۸ مرداد ۱۳۸۹

by امیر حسین

in شنونده و حس شنیداری Audiophile

Comments Closed

یک بحثی تو مقوله صدا هست که زیر مجموعه بحث آنالیز درست صدا قرار میگیره و من ترجیح میدم این موضوع رو الان مطرحش کنم.

تو بحث آنالیز درست صدا ما باید یاد بگیریم که چگونه تو برخورد با یک صدا بفهمیم ارزش اون صدا چقدر هست و چگونه صداهای Impressive و غیر طبیعی رو بشناسیم که من بعدا در موردش مینویسم.

چیزی که جالبه اینه که خیلی از کمپانی ها سعی میکنند تا صدا رو به نوعی شکل بدهند که کاربران از اون نوع صدا خوششون بیاد. مثلا میشه با کمی تاکید روی فرکانسهای بالا کمی صدا رو White تر کرد و یا کمی به صدا حالت Smooth و Round داد که این نوع تغییرات رو خیلی از طراحان دانسته اعمال میکنند و میدونند که خیلی از شنوندگان بدون اینکه بفهمند اون نوع صدا رو بیشتر دوست خواهند داشت.

کلا Audiophile ها با تجربه و هوش متوسط یک طیف توزیع شده رو تو خرید بوجود می آورند که همگرایی کمی بین انتخاب هاشون هست و من فکر میکنم پیشنهاد برند یا صدایی به اونها خیلی کار معقولی نیست. این دسته از علاقه مندان به صدا به یک نوع کاراکتر خاص علاقه نشون میدن و درک عمیقی از انچه باید باشد ندارند و خیلی هم خوشحالند از انتخابی که کردند. خیلی واضح میبینید که عده ای fan ترانزیستوری هستند و عده ای هم fan لامپ و عده ای fan هایبرید.

تو مواد خوراکی از این جور چیزها میبینیم، مثل چیپس با طعم گوجه فرنگی و یا با طعم های دیگه. چیزی که تو Audio هم مد میشه همون طعم هست ، مثلا برند لامپی Air Tight بنظر من مثل لامپ با طعم ترانزیستور هست و یا برعکس ترانزیستورهایی داریم که سعی میکنند صدای لامپ رو تداعی کنند و عده ای هم هیبرید میسازند که یه جورایی هر دو گروه رو جذب کنند. برخی سورس های دیجیتال سعی میکنند صدای آنالوگ رو تداعی کنند و بعضی کابل ها هم کاراکتری خوشایند اما غیر طبیعی دارند.

این نوع طراحی رو من نمیپسندم ولی بازار به این نوع طراحی گرایش داره چون سودش بیشتر تامین میشه ومن گاهی وقتی میفهمم یک کاربر چه نوع سلیقه ای داره بر مبنای همون بهش سیستم پیشنهاد میدم.

رومی بحث های جالبی تو این زمینه داره که تا حدی از روی اونها میشه دلیل خیلی از مخالفت هاش با صدای برندهایی رو فهمید که خیلی ها قبولشون دارند و چیزی که نگران کننده است اینه که کمتر شنونده ای قدرت تشخیص درست این نوع کاراکترها رو داره.

فکر میکنم میشه خیلی بیشتر روی این موضوع بحث کرد، شما هم بیشتر بهش فکر کنید، البته اگر منو از دهکده های فای ننداخته بودند بیرون بیشتر با هم صحبت میکردیم 😉

در جریان باشید هر همبرگر های فای قابلیت تولید 3 تا 4 تا مطلب در مورد های فای رو داره 😉

مارتین کالمز هم لیستش رو آپدیت کرده و خیلی به dCS حال داده، مارتین هم دیگه داره بازاری میشه.

Argento Audio In Iran

پنجشنبه ۲۸ مرداد ۱۳۸۹

by امیر حسین

in اخبار و رویدادها News

Comments Closed

برند کابل ساز دانمارکی بنام Argento Audio با مدیریت آقای Ulrik Madsen که همکار ایشون تو Argento بنام Anders Grove همکار آقای ویتوس تو کمپانی ویتوس هستند.

این برند از نقره استفاده میکنه و تو جنوب شرق آسیا (Audio Exotics) هم به حد کافی محبوبیت داره و Dealer های خیلی معروفی مثل TMH Audio و the voice that is از این برند استفاده میکنند و من قبلا هم به آوین آوا پیشنهاد آوردنش رو داده بودم که با Tidal و ASR دمو بشه.

من صدای این کابل رو شنیدم البته تو حالتی که هنوز break-in نشده و پیشنهاد میکنم کسی که کابلی رو برای تست میاره باید قبلش اونرو با یک Cable Cooker مثل Nordost Break-in کنه چون اینجوری واقعا نتیجه ای نخواهد داد.

هر کابل Break-in نشده ای صدایی Close ، بدون گسترش فرکانسی و وضعیتی غیر طبیعی داره که نمیشه در موردش هیچ نظری داد و ما اگر علاقه مند به فروش موفق یک برند در ایران هستیم باید قبل از تحویل یک کابل برای تست اونرو Break-in کنیم.

مطمئنا شرکتی که ASR رو قبل از تحویل Break-in میکنه بهترین نتیجه ممکن رو تو تست میگیره و وقتی سیستمی Break-in نشده دمو میشه طبیعتا اظهارنظرات منفی در موردش زیاد خواهد شد.

اما آرجنتو کابل خوبی هست، بنظرم میتونه Flow خیلی Smooth ای داشته باشه، در مورد هارمونیک ها فعلا نمیشه نظری داد اما تو نگاه اول بنظر کمی Laidback میاد.

ساخت و شکل ظاهری خوبی هم داره که باور میکنید دانمارکی ها کیفیت ساختشون عالیه، بنظرم بگذارید کابل 300 ساعت رو که گذروند دوباره تستش کنید و مطمئن هستم بعد از Break-in با الگزاندریا و ASR پاسخ خوبی خواهد داشت.

نمایندگی این برند در ایران با Audio Art Reference هست.

سیاست قیمت گذاری شرکت ها

پنجشنبه ۲۸ مرداد ۱۳۸۹

by امیر حسین

in اخبار و رویدادها News

Comments Closed

آیا باید برای سیستم خوب پول زیادی داد؟

موضوع قیمت یک مساله مهم هست که شرکت های تولید کننده سیستم های صوتی هر کدوم سیاستی رو برای تعیین اون در نظر می گیرند و این سیاست های تعیین قیمت با شرایط 30 سال پیش خیلی فرق داره، امروز کمپانی ها خیلی روی برند سازی و جا انداختن اسم برندشون تلاش میکنند و سعی میکنند قیمت رو طوری تعیین کنند که بیشترین سود به شرکت برگرده.

برخی کمپانی های کوچک تر و کم اسم و رسم تر ممکنه مجبور باشند قیمت رو بر مبنای هزینه تموم شده تعیین کنند تا بتونند با ارائه قیمت مناسب با کمپانی های دیگه رقابت کنند اما کمپانی هایی که اسمی در کردند طبیعتا به این شکل تعیین قیمت نمیکنند.

مثلا کمپانی Pass Labs و یا Krell و یا همین Musical Fidelity زمانی با 5000 هزار دلار یک آمپلی فایر خوب تحویل مشتری میدادند اما الان همون رنج کامپوننت ها رو بالای 50 هزار دلار قیمت گذاری میکنند و از نگاه من قیمت های بالا تابع شرایط بازار بوجود اومده و نه بر مبنای هزینه تموم شده و تو دنیای ما شاید بخاطر پیچیدگی هایی که تو ارتباطات بوجود اومده (ارتباطات نزدیک تر شده اما شفاف تر نشده) بیشتر تصمیم گیری ها تو خرید یک برند بر مبنای اعتبار اون کمپانی انجام میشه و گاهی هم این طرز فکر که که گران تر یعنی بهتر.

من معتقدم هیچ جریانی بدون تقابل دو طرف شکل نمیگیره، مثلا معتقدم دیکتاتوری امکان وجود پیدا نمیکنه مگر اینکه مردم اون کشور قابلیت هزینه دادن برای دموکراسی رو نداشته باشند و کلا من ارتباط رو یک چیز دو سویه میبینم، هر اتفاقی تو ارتباطات دو ساختار (مثل مردم و دولت یا همین فروشنده و مشتری) همیشه تابع هر دو طرف جریان هست و نه یک طرف.

قیمت های بالای 50 هزار دلار رو فقط بازار های فای برای کاربر تعیین نکرده بلکه خود کاربران هم تو شکل گیری چنین سیاست هایی نقش داشتند. چیزی که وجود داره اینکه این قیمت ها اصلا بر مبنای قیمت تموم شده کامپوننت ها نیست، مثلا آمپلی فایری که فلان کمپانی ساخته حتی با همه هزینه های تحقیقاتی اش محال ممکنه بالای 10 هزار دلار (این عدد رو خیلی خیلی خوشبینانه گفتم) دربیاد اما همون آمپلی فایر با قیمتی بالای 90 هزار دلار تو بازار فروش میره.

کمپانی ها فهمیدند با کمک مجلات اگر برندشون اسم و رسمی پیدا بکنه میتونند چنین قیمت هایی رو تعیین کنند و چیزی که به نفع اونهاست اینه که با تعیین قیمت های بالاتر فروش تو اون کلاس قیمتی برای شرکت هایی که اعتبار کمتری دارند سخت تر میشه و برندهای محدودتری میتونند باهاشون رقابت کنند. این پول زیاد برگشتی کمکشون میکنه دوباره با تبلیغات تو مجلاتی مثل استریوفایل بازار بیشتری رو برای خودشون بدست بیاورند.

چیزی که مورد نظر من هست مساله کیفیت و رابطه اش با قیمت هاست. بیشتر کمپانی های دنیا که برند معتبر و شناخته شده ای دارند قیمت های بالایی رو برای کامپوننت هاشون تعیین میکنند که این قیمت ها رابطه خطی ای با کیفیت محصولاتشون نداره و بیشتر پول اسم شون رو میگیرند و این کمپانی ها بیشتر از اینکه فکر تحقیقات و بهتر کردن محصولاتشون باشند بفکر تبلیغات و بدست آوردن مشتری بیشتر هستند. جالبه بدونید کیفیت ساخته های این برندها هم جدا از مساله قیمتشون تعریف چندانی نداره و من میتونم کلی برند مثال بزنم که از این دست هستند.

اما فراموش نکنید فقط این موضوع به کمپانی هایی که قیمت های بالایی تعیین میکنند محدود نمیشه و ما کمپانی های زیادی داریم که حتی تو قیمت های زیر 10 هزار دلار هم تولیداتشون اصلا در حد قیمت هاشون نیست.

از نگاه من بیشتر کمپانی ها چه در قیمت های بالا و چه در قیمت های متوسط و پایین چیزی که به قیمتش بیارزه تولید نمیکنند.

همین حالا ASR Emitter و یا Vitus رو ببرید با آمپ های 90 هزار دلاری تو ایران مقایسه کنید، یا Audio Note Ongaku UK رو با آمپ های لامپی Audio Research مقایسه کنید، همه اینها قیمت های بالایی دارند اما واقعا صداشون خیلی با هم فرق میکنه.

یا تو قیمت های پایین کافیه Decware لامپی 800 دلاری رو با مثلا VTL یا آئودیو ریسرچ مقایسه کنید و ببینید خیلی راحت همین امپ 800 دلاری خیلی بهتر از 4000 دلاری شرکت های دیگه صدا میده.

یک علاقه مند به صدا که هزینه یک کامپوننت براش مهم هست دو راه داره یا اینکه تو قیمت های متوسط و معقول یک برندی رو انتخاب کنه که Performance/Price بالایی داره و یا اینکه خودش بره به طرف ساخت دستگاه یعنی DIY .

از نگاه من تو دنیا تو قیمت های پایین چیز خوب پیدا میشه اما بخاطر شناخته نبودن این برندها اونها وارد ایران نمیشوند.

تو ایران برندهایی میاد که شناخته شده تر و سودآورتر برای وارد کننده هستند مثل همین چیزهایی که تو بازار میبینید و به هر حال فروشندگان هم وقتی میبینند مشتریان دنبال ستاره های مجلات هستند طبیعتا به همین سمت کشیده میشوند.

قبل از اینکه ASR بیاد ما آمپهای زیادی رو تو رنج قیمت های خیلی بالاتر از ASR شنیدیم اما نتیجه ورود ASR بنظر من فوق العاده بود تا اونجایی که نماینده ASR تو ایران وقتی صدای ASR رو شنید به کمپانی این شرکت نامه نوشت که :

With no doubt entering of the ASR into Avin Ava Arta was one of the most wonderful events through our active years in the field of Hi-End distribution. A different experience and a totally new consequence

یا همین شخصی که الگزاندریا رو به امیتر 2 زده آمپ های خیلی گرون قیمت تری رو قبلش (هم ترانزیستوری و هم لامپی مثل بالاترین مدلهای آئودیونت ژاپن و …) تست کرده و الان داره به امیتر 2 گوش میکنه.

تو قیمت های پایین هم ما برند های خوبی داریم که معتقدم شنیدن اونها هم میتونه خیلی باعث تعجب ما بشه و من سعی کردم از اونها اسم ببرم و معتقدم برای آمپلی فایر تو قیمت های پایین تر میشه از لامپ صدای خیلی بهتری از ترانزیستور شنید البته اگر بلندگو ها هم درست انتخاب شوند.

ما تو ایران باید این شرایط رو فراهم کنیم و این وظیفه کسانی است که هنوز تو میکده های فای (بقول مهندس دهکده های فای) هستند و هم فروشندگان و هم خریداران باید بپذیرند فضای های فای ایران نیاز به تغییرات زیادی داره تا به اون حالت مطلوبش برسه.

اگر فروشندگان درست انتخاب کنند و خریداران از اونها تو این مسیر حمایت کنند طبیعتا میشه با قیمت های خیلی خیلی معقول صداهای خوبی شنید که قبلا نمیشنیدیم.

برندهای زیر از نظر قیمت میتونند مورد بررسی قرار بگیرند و از بین اونها چیزهایی انتخاب بشه، من سعی ام رو میکنم در آینده خارج از دهکده بیشتر روی این برندهای ارزان مطالعه کنم

http://www.decware.com/newsite/ZOB.html
http://www.decware.com/
Bow Technologies (Denmark)
Emerald Physics CS2 speaker
Omega Super 8 Alnico Monitor speaker
Wyred4Sound
http://www.kiom.it/
Audio Refinement
http://www.trafomaticaudio.com/
Mimetism Audio
bel canto
Holfi Audio
http://schiit.com/
nuforce
belles
pure sound
red wine
modwright
Eastern Electric
McCormak
Parasound
first watt
symphonic line

Plinius
simaudio moon i-3
first sound
analysis plus
april music
Aura Note
Grado headphone
triangle speaker
jolida
camelot technology
Audio Note Zero
usher
emerald physics speaker
epos speaker with creek
Zu Cable speaker
VLM Speaker
Living Voice speaker
concident speaker
AudioPAX 88
rega cd player
msb dac
audio aero prima 2500$ CD Player

Subjective Audio Glossary & Audio Reviewing بخش هفدهم

چهارشنبه ۲۷ مرداد ۱۳۸۹

by امیر حسین

in شنونده و حس شنیداری Audiophile

Comments Closed

همبرگر داره آماده میشه 😉 …

من تو نوشتن تنبل شدم و این موضوع رو خودم هم میدونم اما باید مطالب مونده از قبل رو بنویسم و سعی میکنم این نوشته هایی که تو دفاترم مونده رو اینجا بیارم.

بحث تحلیل صدا ناتمام مونده و الان بخش هفدهم اش رو مینویسم.

من سعی کردم قبل از توضیح مفاهیم صدا تو همون چهار دسته بندی که براتون نوشتم مثال هایی بزنم تا خود شنونده تا حدی یک پیش زمینه داشته باشه، حالا وقتش شده تا در مورد بخش اول مفاهیم یعنی حضور صدا در اتاق (Presence of Sound in Space – Static) عبارات رو شرح بدم.

لیست زیر رو ببینید:

Imaging – Soundstage – Perspective – Presence – Load – Ambience – Layered – Air – Openness – Intimacy
Close – Forward – Congestion – Laidback – Focus – Light-up – Mono – Stereo – Pin Point – Big – Fat – Bloat – Narrow
Wide – 3d dimension – Body – Ease – Life – Aggressive – Deep – Blackness – Depth – Widths – Height – Scale
– There are here – You are there – Cohesive – Soundstage Curve – Stereophonic Reality
Immediacy – Palpability – Coherence – Vivid – Wholeness – Continues – Phase Coherent
Close over Head (Close Acoustics) – Ghost Like – Force – Stress – Fatigue (bad Acoustics) –
Cold and Anti Closed on Head– Spatial – Reality (Quad) – Breath – Source movement in stage
Disappear

این عباراتی که در بالا میبینید عباراتی است که برای توصیف نوع حضور صدا در اتاق توسط تحلیل گران صدا استفاده میشه و من سعی میکنم این عبارات رو شرح بدم، البته نوشته های بالا کم نیاز به ویرایش نهایی داره که سر فرصت این کار رو انجام میدم.

ممکنه اگر یکی کمک کنه این مفاهیم رو به انگللیسی برگردونم و برای مایک بفرستم تا تو مجله Spintricity چاپش کنه.

بدو بریم سراغ همبرگر …

خاطرات های فای بخش سوم

سه شنبه ۲۶ مرداد ۱۳۸۹

by امیر حسین

in درباره خودم My Profile

Comments Closed

اولین سیستمی که من گرفتم NAD بود هم سورس و هم آمپ و با بلندگوی Dynaudio 82 و با کابل های مانستر ، NAD و Dynaudio رو از آقای راد گرفتم و کابل ها رو از فروشگاه نکیسا و باور کنید صدای هدفون گوشی زیمنس SL45 من بهتر از این سیستم من بود.

باور این موضوع خیلی راحت نبود چون فکر میکردیم پشت اونهمه تبلیغات مجلات و نظرات آئودیوفایل ها و تحلیلگرانی که برای این برندها تحلیل مینوشتند و نظر میدادند حتما باید یک چیز قابل اتکا و نتیجه بخشی باشه.

ماجرای اون خیاطی که رفت پیش پادشاه دانمارک یادتون هست؟ هانس کریستین دانمارکی داستانی نوشته به این مضموم که یک خیاطی رفت پیش پادشاهی گفت من یک لباس برات تهیه میکنم که فقط حلال زاده ها میتونند اون لباس رو ببینند و اگر کسی حروم زاده باشه نمیتونه اون لباس رو ببینه بعدش هم پادشاه رفت تو جمعیت و همه هورا میکشیدند که عجب لباس زیبایی شده و هیچکسی هم به روی مبارک نمی آورد که پادشاه رو داره لخت میبینه از ترس اینکه حروم زاده بحساب نیاد تا اینکه یک بچه اون وسط داد زد این که لخته و خلاصه ماجرا لو رفت.

من اون موقع خیلی به مجلات و تحلیل ها اعتماد داشتم، خیلی وقت گذاشتم تا یک انتخاب خوب داشته باشم اما خیلی طول کشید تا فریاد بزنم بابا این صداهایی که میشنویم خوب نیست، خوب نیست خوب نیست (بقول مهندس که میگفتند هیچ وقت اون صدای ایده الی که تو ذهنشون داشتند رو جایی نشنیدند) ، متاسفانه ما هیچ منبع قابل اعتماد و درست حسابی ای نداشتیم، فروشندگان تو ایران نمیتونستند کمکی کنند و تنها منبع دسترسی اینترنت بود که اونم پر بود از اظهار نظرات اشتباه که آدم رو بیشتر گمراه و گیج میکرد .

تو اون دوران خیلی وقت برای تست میگذاشتم، این بلندگو رو وردار ببر اونجا تست کن، این آمپ رو ببر فلان جا تست کن و خلاصه همش داشتیم فکر میکردیم مشکل از کامپوننت هاست، یادتون هست گفتم اولین اشتباه اینه که فکر کردیم “صدای خوب یعنی لذت بیشتر از موسیقی” ، از نگاه من دومین اشتباه این بود که “فکر میکردیم تنها راه رسیدن به صدای خوب تعویض کامپوننت هاست اونم بر مبنای تحلیل مجلات و یا پیشنهاد فروشندگان”.

اشتباه دوم رو خیلی ها از جمله من مرتکب شدند و به هر حال کم کم نتایج به من میگفت تغییر کامپوننت به تنهایی راهی است که به ترکستان میره.

چیزی که برای من باعث تاسف هست اینه که هنوز هم عده ای بحث میکنند تکنولوژی یا برند X بهتر از Y هست، فلان برند شده Product of Year فلان مجله و ….

داشتم میگفتم همه ذهن من اون موقع این شده بود که اگر یک آمپ و سورس بهتر از NAD بگیرم و یا بلندگوی مدل بالاتر Dynaudio رو بگیرم مشکل حل میشه و کلا ایده “حل مشکل با خرید سیستم گرانتر” بطور ناخودآگاه با کمک مجلات و فروشندگان تو ایران میرفت تو ذهن همه آئودیوفیل های بخت برگشته.

چه بحث های احمقانه ای هم تو این فضا جریان داشت و …

اما با همه این مسائل اون روزها روزهای خوبی بود، خیلی ذوق و شوق داشتیم و امیدوار بودیم ، یک روز نمیدونم از روی اینترنت بود که یارامانا رو پیدا کردم و به آقای رحمانی زنگ زدم، گفتم من آمپلی فایری میخوام که بتونه بلندگوهام رو درایو کنه و گفت Krell 300 و 2250 موجوده و میتونیم بریم صداش رو بشنویم.

اون روز با محمد و رضا رفتیم یارامانا پاساژ علامه، یک سورس سونی و یک آمپ کرل 300 و کابل مانستر و بلندگوی Dynaudio 82 من، آقا باور نمیکنید عجب صدایی شنیدیم عجب صدایی شنیدیم، من و دوستان هوش از سرمون پریده بود، گفتیم آقای این Krell دیگه معجزه صداست و خلاصه رفتیم Krell 300il رو خریدیم. اومدیم خونه وصلش کردیم دیدم همچین بد نیست اما اصلا اون صدایی که تو یارامانا شنیدیم نبود.

قبل از شنیدن Krell تقریبا داشتم از صدابازی ناامید میشدم اما اون صدا کاملا مسیر های فای منو تغییر داد و باعث شد برخلاف دوستام این هابی رو ادامه بدم. کمی مورونی فکر کردم و دیدم که احتمالا بخاطر سورس سونی بوده که صدا اونجا خوب بود و بعدش هم رفتم سورس آکوفیض خریدم.

اشتباه پشت اشتباه …

نتیجه خوب نبود و صدا مثل اون روزی که پیش آقای رحمانی بودیم نشد، گفتم حتما باید کابل ها رو هم عوض کنم ، بازم مورونی پشت مورونی و کابل ها هم عوض شد و کلی هم سیستم توییک کردیم اما نشد که نشد…

چقدر های فای پر از سوالات بی جواب بود …

سالها بعد با یک اتفاق فهمیدم مکان بلندگو و آکوستیک چه معجزه ای میتونه بکنه و این رو مدیون رومی هستم اما اون موقع واقعا فهمیدن این موضوع کار راحتی نبود. ای کاش آدمهای درست حسابی بیشتری مثل آرتور و مایک و رومی وجود داشتند و فضای های فای با نوشته های اونها شکل میگرفت نه با نوشته های مورون هایی که خودشون هم نمیدونند دارند چکار میکنند.

Alexandria Loves ASR Emitter Power

یکشنبه ۲۴ مرداد ۱۳۸۹

by امیر حسین

in اخبار و رویدادها News

Comments Closed

http://www.soundstage.com/equipment/asr_emitter_i.htm

http://www.avguide.com/review/the-asr-emitter-ii-exclusive

http://www.positive-feedback.com/Issue36/asr_emitter.htm

http://www.6moons.com/audioreviews/asr2/emitter.html

http://www.stereophile.com/integratedamps/1006asr/

http://forum.audiogon.com/cgi-bin/frr.pl?ramps&1166484694&read&3&4&

من فکر میکنم ویلسون الگزاندریا خیلی از اینکه امیتر 2 رو در کنار خودش میبینه خوشحاله، برای یک بار هم که شده باید ASR رو بشنوید البته نه فقط با منگر بلکه با بقیه بلندگو ها (مثل همین الگزاندریا) هم باید این آمپلی فایر رو شنید، الگزاندریا با 250 وات امیتر 2 کاملا تحت کنترل هست.

من فکر میکنم آمپلی فایر ASR Emitter با این سورس دیجیتال آلمانی بنام Accustic Arts باید پاسخ خوبی بده ، این دو برند ASR و Accustic Arts هم از نظر صدا و هم از لحاظ کلاس قیمتی خیلی با هم جورند و هر دو تو کلاس قیمتیشون بی نظیرند، البته سورسهای دیجیتال Oracle و Playback Design هم با ASR خوب جور میشوند هم از نظر صدا و هم از نظر قیمت.

عکس زیر از سورس دیجیتال Accustic Arts Reference Tube-DAC II SE هست:

http://www.ultraaudio.com/AA Review

http://forum.audiogon.com/cgi-bin/frr.pl?rdgtl&1186974908&openfrom&17&4

http://www.positive-feedback.com/Issue47/accusticarts.htm

خوش بگذره

Metallica

جمعه ۲۲ مرداد ۱۳۸۹

by امیر حسین

in معرفی آلبوم موسیقی Music Albums

1 Comment

من روحیاتم به متال نمیخوره البته به لطف یک دوست متال باز ما چند تا آلبوم متال از مرلی منسون و پارادایز لاست و چند تا …خل دیگه شنیدیم که تو اونها یک آلبوم از متالیکا برام جالب بود.

سی دی آلبوم Metallica رو فکر کنم آقای رحمانی برام از انگلیس آوردند (البته دقیقا یادم نیست) ، هم رکوردش خیلی خوب بود و هم بیشتر آهنگ هاش شنیدنی. من زیاد سر از متن آهنگ ها در نمیارم اما چیزهایی که خوندم از متن آهنگ ها خیلی خوشم نیومد.

اینام برای خودشون دنیایی دارند و کلی طرفدار و علاقه مند، چیزی که برای من جالبه اینه که فکر میکنم با فضای موسیقی متال میشه یه چیزهایی رو خوب بیان کرد که شاید نتونیم با دیگر موسیقی ها به این خوبی بیانش کنیم.

راستی از وقتی مارو از میکده های فای بیرون کردند بیشتر موسیقی گوش میدیم، البته منظورم این نیست این دو موضوع به هم ربط دارند اما فعلا نتیجه اینطوره.

ماه مبارک هم رسید البته امسال بدون ربنای شجریان …

واجب است که روزه های فای بگیرید، منظورم اینه کمتر پول خرج اینجور …خل بازیهاتون کنید و کنارش کمی هم به این بچه های کودکان کار یا به هر بیچاره دیگه ای که خودتون صلاح میدونید کمک کنید ، اونها خیلی مهمترند تا تغییر کابل سیستمتون.

جمله بالا رو آیت الله اکبری در صفحه 447 توضیح المسائل های فای فرمودند 😉

خوش بگذره

Author Archives امیر حسین