با مهندس یک ساعت مجددا صحبت کردم و ایشون هم شدیدا معتقد بودند اتاق Living Voice تو موسیقی کلاسیک اگر ارزش صداییش 100 بود بقیه جاها به 10 هم نمیرسید البته اتاق Absolare هم از نظر ایشون خیلی خوب بود در حد نمره 60.

http://parttimeaudiophile.com/2014/05/26/high-end-2014-absolare-rockport/

مهندس معتقدند این ژاپنی ها خیلی کارشون درسته و میدونند چه میکنند ، بنظر منم حرف اول رو ژاپنی ها زدند تو آئودیو و بقول مهندس عزیز این آمریکایی ها و اروپایی ها خودشونو کشتند اما انگار در مقایسه با ژاپنی ها همچنان آهن پاره میسازند .

آئودیو نت ژاپن با آمپ Kagura اومده بود تو شو که آمپ جدید 50 واتی این شرکت هست بعد از فوت خدابیامرز کوندوسان.

http://www.audionote.co.jp/en/products/power_amplifier/kagura.html

اما نکته جالب اینه وقتی همه متفق القولند که صدای ویتوس و خارما و بقیه اتاق ها خوب نبود آقای جاناتان والین از مجله بسیار بسیار بسیار معتبر Absolute Sound نوشته بهترین صداهایی که شنیده چی بوده و تو این لیست بدترین اتاق ها لیست شده اما صدای Living Voice لیست نشده؟!!!!!!!

http://www.theabsolutesound.com/articles/jvs-munich-high-end-2014-show-report/

آیا وقت این نرسیده همه ما قبول کنیم استریو فایل و ابسولوت ساند و بقیه مجلات واقعا ارزشی ندارند؟

یارو تو کامنت ها شاکی شده نوشته :

بنظر میرسه تو اتاق Definitive Audio تو شو مونیخ (یک میلیون دلار سیستم صوتی) صدای خیلی خوبی شنیده میشد. اینم نظر یکی تو انجمن که مطابقت داره با نظر دوستان ما:

http://www.audioasylum.com/audio/general/messages/67/674920.html

This is a very short report about the recent Munich High End 2014.

Best sound at the show:

There was only one real competitor and it was so superior that it left the other overpriced wannabes drowning in the wake of its Tsunami of realism. That system was…..

Living Voice Vox Olympian/Elyssian + Kondo KSL M-77 + Kondo KSL DAC + Kondo Gaku Oh monoblocks + all Kondo cables + CEC TL0X cd transport.

It was shockingly and laughably better than any super or non-super system at the show. The margin was so huge that it was lightyears ahead. I have never heard sheer realism like this from a reproduction system…it simply redefines what is possible.

There were some other very good HIFI systems but the Living Voice + Kondo was the real deal…what everyone else CLAIMS to be striving for but at the moment there is only one. Sorry to the Wilsons, Martens, Kharmas, DarTZeels, Constellations, Vitus, Audio Research etc. of the world…you are not even close.

Was that system very expensive??? Hell yes! Was it the only one that gave you REAL music and REAL transparency and REAL truth? Yes!…if you can afford that then there should be only one choice for you…replicate that system at home…including the extreme power supply they brought for the whole system. Can other brands reach this level? It remains to be seen but at the moment the answer is clearly NO!

End of report.

بین همه این ها اتاق دموی Living Voice با Audio Note ژاپن یه دنیای دیگه بود اینطور که شاهدان شنیدند.

برای همین من در مورد این بلندگوی هورن سایت رومی رو دیدم و نظراتش رو بخونید بد نیست :

http://www.goodsoundclub.com/Forums/ShowPost.aspx?PageIndex=1&postID=11332#11332

یکی تو همین پست ها نوشته :

Recently, I was fortunate enough to have an extended listening session with the Living Voice Vox Olympian outside of a show environment. Since said listening session took place upon a boat – moreover, a wooden-bodied boat – under what can only be said to be sub-ideal conditions (despite extensive room treatments, battery power supply etc, an old wooden yacht probably makes as suitable a listening room as does the interior of a giant lute) this renders what I am about to relate (to me) still more extraordinary.

Firstly, a quick context upon my own rather abortive journey through audio; fifteen years ago I sought to purchase a sound system that could accurately reproduce the volume, dynamics and sheer atmosphere that I frequently found at musical venues, be they concert hall, intimate club with soloist, and all points in between. I had been reliably assured, both by acquaintances and multifarious audio publications, that this was not only possible but commonplace, so I went into the enterprise with high expectations and a budget to match. A year, and numberless disappointing auditions later, I came to realize that what I sought was very much more of a Philosopher’s Stone than something to be lightly culled from a cabal of glossy magazine reviews and clueless store owners. Assuming that what I sought was unattainable, I instead settled for a cheap system that offered acceptable “Hi-Fi” sound and an occasional glimpse of the aether (Roksan Xerxes/ Artemiz/Windfield, Sutherland phono, Octave integrated, Marantz CD, Sansui FM and Harbeth speakers) and acclimatized myself to finding such a level of reproduction to be fulfilling. Over the years I have kept abreast of the latest and greatest things in audio, a simple matter since I have many friends who own “high end” systems – frequently changing them, as the pursuit seems to demand – and have on occasion returned to audio showrooms in order to assure myself that I was not merely depressed and/or cynical the first time around; it would seem that I was not. Aside from an exclusively Audio Tekne system with horn speakers that I heard in Japan (and which was absurdly costly, together with possessing certain limitations incommensurate with the price) nothing has fulfilled my original remit in any completely holistic fashion; what one gives in dynamic slam it takes away in unrealistic transient decay, etc etc ad nauseum.

Last week I heard the Vox Olympian. My experiments in audio have led me to believe that, whilst the application of incorrect topologies throughout the audio industry is commonplace, in speaker design it’s practically the sine qua non of the thing. However, my experience with the aforementioned Audio Tekne system, together with the horns of Avantgarde, Cessaro, and certain aspects of Classic Audio Reproductions speakers have led me to believe that horns may well be the way forward, but this has always been tempered by the sense that the technology was being inadequately exploited, chiefly by designers with hidebound belief systems and/or mastabatory cults revolving around single driver/archaic cinema speakers from their childhoods. The Vox is the first speaker I have heard that seems to possess all of the intrinsic positives of the horn platform whilst overcoming its endemic negatives. You must forgive me, but despite possessing a doctorate in Letters, the Audiophile’s Argot almost entirely eludes me; it is, in any case, very much easier to apply such argot to what is wrong with a presentation rather than what is right. In the case of the Vox, once a certain amount of tinkering had been addressed (which consisted of rotating the upper two drivers within their threads, perhaps only be a millimeter or two, but the effect of which was so dramatic as to recall to mind the article on DPOLS that appears in this forum; prior to this the presentation had been, to my taste, a little saccharine and wooly, but this was to the liking of the owner) the level of detail, accuracy of transient resolution, dynamic thrust, plausible soundstaging et al, et al were beyond compare. For the first time in my experience, the sheer sensation of orchestral power was resolved in front of me, together with realistic richness of timbre, deep bass that was physically experienced just as in the concert hall; transient decay, even in the case of solo piano, was indistinguishable from the real, and human voices were beyond criticism. I could go on, but fear a lapse into the sort of verbiage that Messrs Valin, Harley et al have recourse to in order to flesh out that which is inherently skeletal when one has already ejaculated one’s best adjectives on a $120 pair of mini-monitors earlier in said issue.

As for myself, whilst I am pleased to have had the real potential of audio revealed to me – and to a certain extent, perhaps, the route by which it may be sought – I cannot justify such an expenditure in my own life. The accompanying system was costly too (the details escape me, but I do know that the components were mostly Kondo with a CEC TLOX transport, DCS dac and assorted exotic cables etc) yet whilst I am not myself in this marketplace, I have since found myself tinkering with the idea of a DIY speaker not dissimilar from the above, perhaps employing AK151, S2 and Ale HF drivers with custom superstructures, something that may be accomplished at a bare fraction of the price.

de Charlus

چند نکته قابل تامل هست اونم اینکه سیستم لامپی خوب Audio Note زمانی که با هورن خوب match بشه داینامیکی میده در حد موسیقی زنده اما اگه با این بلندگوهای بزرگ و کم افیشنسی تو بازار ایران جمع بشه صدای خوبی نمیده.

نکته دیگه برق این سیستم بود که من نمیدونم تو این شو هم از باتری استفاده میکرده یا نه که جدا از برق شهر هست و میتونه بالای 4 ساعت سیستم رو بدون اتصال به برق شهر روشن نگه داره.

نکته آخر یک شکل بودن کل سیستم آئودیو نت بود یعنی جز ترنسپورت همگی از Audio Note بودند.

نکته دیگه هورن بودن بلندگو به همراه درایورهای vitavox s2 بود.

http://www.goodsoundclub.com/Forums/ShowPost.aspx?PageIndex=1&postID=96#96

ادامه لینک ها :

http://www.6moons.com/industryfeatures/livingvoice2/olympian.html

http://www.6moons.com/industryfeatures/roadtourlivingvoice/1.html

http://www.6moons.com/industryfeatures/livingvoice/definitive.html

http://www.tnt-audio.com/tours/definitive_audio_e.html

هیچی ، جز یکی دو تا اتاق تو بقیه اتاق ها صدا فاجعه بود

مهندس مخلصیم ارادت

به محض دریافت عکس ها از مهندس عزیز گزارش FP Munich High End 2014 رو تقدیم میکنیم.

فعلا تو سایت رومی نوشته ای درج شده:

http://www.goodsoundclub.com/Forums/ShowPost.aspx?PageIndex=1&postID=20861#20861

قبل از گرفتن عکسها از مهندس سایت زیر رو همیشه  به خاطر بسپارید چون عکسهای زیادی همیشه میگذاره :

http://www.my-hiend.com/

http://www.my-hiend.com/vbb/showthread.php?7827-2014%E5%B9%B4%E5%BE%B7%E5%9C%8B%E6%85%95%E5%B0%BC%E9%BB%91High-End%E9%9F%B3%E9%9F%BF%E5%B1%95%E5%AF%A6%E6%B3%81%E5%A0%B1%E5%B0%8E-Munich-High-End-Show

دیروز صبح پنج شنبه (25 اردیبهشت ماه 1393) در حالی که دوستان ما در مونیخ سرگرم بازدید از نمایشگاه های اند مونیخ 2014 بودند منو چندی از دوستان مشغول سفر به شهمیرزاد اونم از جاده فیروزکوه بودیم.

هوای شهمیرزاد واقعا های اند بود ، البته در برگشت از سفر یکروزه تو جاده بارونی اومد که های اند تر هم شد.

لحظه هایی هست که تو زندگی آدم هیچوقت از یاد آدم فراموش نمیشن

استاد تار ایران محمد رضا لطفی درگذشت.

آلبوم هایی که از این نوازنده بزرگ شنیدم یکی عشق داند شجریان هست یکی هم بال در بال.

http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF%D8%B1%D8%B6%D8%A7_%D9%84%D8%B7%D9%81%DB%8C

اول عشق داند سازی میزنه آدم از این عالم جدا میشه …

در نظر بازی ما بی‌خبران حیرانند

من چنینم که نمودم دگر ایشان دانند

(جملهٔ دوم درآمد ابوعطا)
عاقلان نقطه پرگار وجودند ولی

عشق داند که در این دایره سرگردانند

(جملهٔ سوم درآمد ابوعطا)
جلوه گاه رخ او دیدهٔ من تنها نیست

ماه و خورشید همین آینه می گردانند

(جملهٔ اول حجاز)
عهد ما با لب شیرین دهنان بست خدا

ما همه بنده و این قوم خداوندانند

(اشارهٔ کوتاه به یتیمک و جامه‌دارن)
مفلسانیم و هوای می و مطرب داریم

آه اگر خرقه پشمین به گرو نستانند

(جملهٔ دوم حجاز)
لاف عشق و گله از یار بسی لاف دروغ

عشقبازان چنین مستحق هجرانند

(کرد بیات)
مگرم چشم سیاه تو بیاموزد کار

ورنه مستوری و مستی همه کس نتوانند

(یتیمک اوج تحریر اصفهانک و فرود)
گر شوند آگه از اندیشه ی ما مغبچگان

بعد از این خرقه صوفی به گرو نستانند

تو از احساس من دوری واسم تنهایی عادت شد

شکستی قلبمو آخر خیالت حالا راحت شد

ندونستی دوست دارم

نفهمیدی تو رو میخوام

تو تنها آرزوم بودی

گذاشتی رفتی من تنهام

ببین هیچ انتظاری نیست

نشد که تو دلت جاشم

ولی باور بکن نازم که من محتاج محتاجم

محتاجم محتاجم…

سیاوش رو قبلا در موردش نوشتم ، الان که بارون اومد دلم خواست در مورد این آهنگ بنویسم که الان دارم گوشش میدم.

نمایشگاه AXPONA 2014 تو شیکاگو شروع شده:

http://www.stereophile.com/category/axpona-2014

http://www.enjoythemusic.com/axpona_2014/

AXPONA 2014 Pre-Show

نمایشگاه مونیخ آلمان هم تو راهه که بنظر میرسه امسال چند تا از دوستان اونجا باشند.

همه چی خوبه این دو تا عکسو ببینید جالبه (با تشکر از جادی برای ارسال عکس دوم)

عکس اول:

http://www.goodsoundclub.com/Forums/ShowPost.aspx?PageIndex=2&postID=20731#20731

عکس دوم:

امروز یک ربع زیر بارون شدید بودم ، میشه گفت خیس خیس خیس شدم …

هوای بهاری بارون بهاری …

مهندس هم زنگ زد همبرگر تو راهه

انگار آسمون و زمین توجهی به دنیای پر از رنج آدمها ندارند ، برای خودشون خوشحالن دارن حال میکنن

زندگی عاشقتم …

http://www.arefaudio.com/

وبلاگ آقای عارف رو من قبلا معرفی کردم و چند بار در موردش نوشتم و از زحماتشون تشکر کردم.

ایشون خیلی زحمت کشیدند و رو مقوله diy (ساخت آمپلی فایر لامپی) کار کردند و بنظر من نه کاسب مابانه و تبلیغاتی نوشتند و نه دورغ گفتند و نه چرت و پرت تحویل مردم دادند اما الان از جو مسموم حاصل از نوشته ها و رفتارهای برخی آزرده خاطرند.

تو ایران باید برای انجام هر فعالیتی هزینه های جانبی مثل درگیری با حاشیه های بچه گانه رو هم تو محاسباتتون در نظر بگیرید.

حالا طرف چه وزیر نفت باشه چه فوتبالیست لیگ برتر و چه تو هر موقعیتی که شما تصور کنید باشه باید این هزینه ها رو بده و بنظر من این حاشیه ها جزو لاینفک فرهنگ این کشور هست.

حالا ریشه یابی این مساله که چرا اینجوریه موضوعی درخوره توجه اما خارج از تخصص منه و من ترجیح میدم در این وبلاگ ذهنیتم رو در مورد دلایلش (تو فضای های فای ایران) بیان نکنم چون فکر میکنم وضعیت بهتر که نمیشه بدتر هم میشه.

اما توصیه من به دوست خوبمون آقای عارف که بنظر من هم زحمت میکشند ، هم صادقانه مینویسند و هم دنبال بازار گرمی و پول درآوردن نیستند اینه :

دوست خوب من باید بگم منم چنین تجربه ای داشتم شاید به مراتب بدتر از تجربه شما.

حقیقت اینه منم سرخورده شدم و اینو کتمان نمیکنم اما اون دوره گذشت و حالا که بهش فکر میکنم میبینم چه بیهوده بود درگیر اون حاشیه ها شدم.

تنها نکته جالبش اینه تو این ماجراها آدمها رو بهتر میشانسی همین.

بهتر خوش باشی و به کاری که دوست داری ادامه بدی.

در ضمن من آمپلی فایری که با چوک های نقره آئودیو نت ساختی رو شنیدم خیلی هم صداش خوب بود. جایی که کسی در عمل تواناییهاشو ثابت میکنه طبیعتا دیگه نیازی به توضیح تواناییهاش نداره.

فکر میکنم تفاوت من با دیگر دوستان به این برمیگرده آئودیو هنوز برای اونها جذابه و برای من نیست.

دلایلش برای خودم نامشخصه اما هیچ علاقه ای در من بیش از یک دوره طول نکشیده.

ببخشید اگه به اینجا سر میزنید و نوشته ای نمیبینید ،

گاهی مهندس و گاهی دیگر دوستان رو میبینم ، یک گپ دوستانه که فقط به های فای برنمیگرده.

لینک زیر از استریوفایل هست ، میدونید که من عاشق این آلبومشم:

doctor doctor what is wrong with me … (Link)

گزارش اینجاست:

http://www.stereophile.com/content/roger-waters-51-0

On Saturday, April 12, John Atkinson and I fought our way through toll plazas, endless New Jersey traffic (is there any other kind?) and one really annoying traffic jam (but hey, it was only one!) to go to a listening session in McAlpin Hall in the Woolworth Building on the campus of Princeton University, that was part of an interdisciplinary conference, Pink Floyd: Sight, Sound, and Structure.

There we heard longtime Floyd engineer James Guthrie (above, right) play the 5.1 surround mix of Roger Waters’ Amused To Death followed by the playing, on the same custom surround setup using ATC speakers, of the previously released surround mixes, of Dark Side of the Moon and Wish You Were Here.

Touching in an ungentle way on war, capitalism and God, Amused will never be easy listening. And the fact that the room was not ideal and the volume was entirely too loud (my ears were ringing afterward) took some of the luster off Guthrie’s meticulous mixes. Still, by panning the crickets, the voice of a Royal Fusilier and the other samples that Waters used in tunes like “Ballad of Bill Hubbard,” and “What God Wants (Pts 1, 2 and 3)” around and behind the audience, made listening a much different experience than hearing the usual two-channel mixes. Better? That’s a decision left to everyone’s own ears and sensibilities. Certain bits, the money and the cash register noises in “Money” for example, seem to particularly lend themselves better to surround panning than just music.

These new mixes will be released sometime in 2014—the date is not fixed—will be available as high-resolution downloads via Chad Kassem’s Acoustic Sounds website and in a CD/DVD package via Sony Legacy. See Michael Fremer’s report for more details.

Stereophile senior editor and analogplanet.com editor Michael Fremer (seen above with Chad Kassem), Sound & Vision editor–in–chief Rob Sabin, Sound & Vision contributor Mike Mettler, video blogger Peter Breuninger, and Andrew Quint of The Absolute Sound also made the trip to Princeton where the over–entitled music composition majors running the show needed to seriously chill out. Either that or allow those Ivy Leaguers with actual people skills to run the events. I seriously doubt, as we were informed, that having a tin of cookies in the room where we listened, would draw rats! And even if it did, the lack of any street signs on campus or in the town of Princeton would keep any big city rats so befuddled that they’d never find any tiny butter shortcakes to nibble on anyway!!!