خبر اول اینکه دوست خوبمون مهندس پوینده عزیز ایران رو به مقصد امریکا ترک کردند و هرچند تا قبل از عید ممکنه یک بار برای کارهای باقیمانده به ایران برگردند اما ممکن هم هست بعدش به امریکا برگشته و دیگر به ایران نیایند.

شاید باور کردنش برای شما مشکل باشه اما حضور و هم صحبتی با ایشان برای من غنیمت بسیار بسیار بزرگی بود و امیدوارم تصمیمشون بر ماندن در ایران قرار بگیره چون بدون حضور ایشان من یک دلگرمی و پشتیبان بزرگ رو برای ادامه کار از دست میدم.

همیشه این تهدید هست که دوستان خوب از ایران بروند و این مشکل به جامعه ما برمیگرده که اون فضای مناسب رو برای زندگی کسانی که خواهان زندگی بهتری هستند فراهم نمیکنه.

من واقعا متاسف میشم اگر ببینم این دوست و همراه خوب از پیش ما برای همیشه بروند اما هرکجا که باشند برایشان آرزوی موفقیت میکنم.

خبر دوم اینکه یکی از دوستان یک فضای خیلی بزرگ رو برای شنیدن صدا در یک واحد کاملا جدا اختصاص دادند که حتی در اون فضا میشه از بلندگوهای بزرگ با گسترش فرکانسی زیاد در ناحیه پایین بخوبی صدا گرفت. ایشان تصمیم گرفتند کل فضا رو آکوستیک کنند و با استفاده از مواد جاذب و diffuser و رفلکتور پاسخ اتاق رو کنترل کنند.

من خیلی خوشحال شدم و فکر میکنم این کار اساسی ترین کاری است که برای شنیدن صدای خوب لازم هست انجام بشه و بدون یک آکوستیک خوب تقریبا هیچ هزینه ای برای صدا منطقی نیست.

در مورد خود آکوستیک قرار شده تا حد ممکن بر اساس شنیدن پروژه جلو بره و با استفاده از Diffuser ها ما به پاسخی در 80 میلی ثانیه اول برسیم که صدا اون passion و زیبایی رو داشته باشه.

فضای بزرگ خیلی به ما در کنترل بازگشت ها کمک میکنه و نداشتن دو دیوار موازی سمت راست و چپ سیستم غنیمت بزرگی است.

وضعیت اونجا از نگاه من خیلی عالی هست و به این دوستمون گفتم بعد از آقای الکساندریان مثل اینکه برای شما داره یک چیز فوق العاده جور میشه و امیدوارم سالهای سال اونجا صدای خوب بشنوید.

شاید در گذشته وقتی میشنیدم یکی یک سیستم خیلی عالی خریده خوشحال میشدم اما الان وقتی میشنوم یک فضای آکوستیکی عالی داره آماده میشه خیلی بیشتر خوشحال میشم و از همین جا به این دوست خوبمون تبریک میگم.