دنیا میگن داره به آخر میرسه حالا اگر واقعا رسید بگذارید از آرزوهای برآورده نشده ام بنویسم:

من آرزوی داشتن حداقل 5 تا بچه رو داشتم که هنوز مامانشونم پیدا نکردم

داشتن یک بی ام و سری 7 اونم لیمیتد ادیشن 760Li که فقط 25 تا ازش تولید شده (داخل چرم مخصوص)

آرزوی رسیدن به نقطه ای که امثال راک فلر رسیدند که هنوز تو سطح تعویض روغنی موندم

آرزوهای برباد رفته دیگه ای هم هست که اینجا جای گفتنش نیست چون ممکنه شما خجالت بکشید .

رهی معیری شعری داره که هایده اونو خونده “تار و پود هستیم بر باد رفت اما نرفت  عاشقی ها از دلم دیوانگی ها از سرم”

خوش باشید و شب یلداتون مبارک به این آهنگ هایده هم گوش بدید خوبه

شرکت ترانه تقدیم می کند
گلهای غربت شماره یک
دستگاه همایون
با صدای هایده
آهنگ تنظیم و شعر ترانه محمد حیدری
تکنوازان سیاوش زندگانی
ویلن محمد حیدری
سنتور علی توللی
اشعار از عماد خراسانی ،فریدون مشیری، هما گرامی، وحشی بافقی، رهی معیری، گوینده مولود زهتاب

گرچه مستیم و خرابیم چو شبهای دگر
باز کن ساقی مجلس سر مینای دگر
امشبی را که در آنیم غنیمت شمریم
امشبی را که در آنیم غنیمت شمریم
شاید ای جان نرسیدیم به فردای دگر
مست مستم، مست مستم مشکن قدر خود ای پنجه ی غم
من به میخانه ام امشب تو برو جای دگر

هایده:
تا به تو تکیه کردم
پشتمو خالی کردی
تو رسم دل شکستنو
بد جوری حالی کردی
بد جوری حالی کردی
بیا ببین که خستم
غریب و دل شکستم
کوه غرور بودم
حالا به خاک نشستم
حالا به خاک نشستم

خیال می کردم تو برام پشت و پناهی
با این همه خستگی هام یه تکیه گاهی
چه آرزوهایی که بر تو بستم
بلور قلبمو به پات شکستم
دیگه امروز دیدنت خواب و خیاله
عشق تو دوباره داشتن حالا امید محاله