اول اینکه من خیلی خوشحال میشم از اینکه آئودیوفیل ها تو ایران تو هر رنج قیمتی صدای مطلوبشون رو بشنوند و خودتون میدونید تا رسیدن به اون مرحله چقدر لازمه شخص وقت و انرژی بگذاره.

امیدوارم همه تلاشها به نتیجه مطلوب برسه و با این همه هزینه های خیلی بالایی که های فای امروز از ما میگیره حداقل نتیجه اش دلنشین باشه.

البته حتما دوستان دیگری هم هستند که الان صدای خیلی خوبی رو میشنوند و من هنوز سیستم هاشون رو نشنیدم و یا صدایی که میشنوند اگر با سلیقه من خیلی هم خوانی نداره برعکس خود اونها رو کاملا راضی میکنه که همین مهمه. چیزی که از نظر من مهم هست اینه که این همه هزینه باید روزی شنونده رو راضی کنه و شنونده احساس نکنه اون همه هزینه ای که داده بی نتیجه بوده.

منم همه سعی ام بر همین بوده ، اینکه همیشه زیاد تر از حد روی برندهایی مثل آئودیونت ویتوس ASR مارتن ESP جورما تاکید داشتم و در مقابل هم خیلی تند در مورد برندهایی که فکر میکردم صدای خوبی ندارند مینوشتم دلیلش فقط این بود که نتیجه برای کاربر مطلوب باشه.

اختلاف نظر همیشه بوده و همیشه هم خواهد بود، من معتقدم باید نوشت خیلی صادقانه و شفاف هرچند نوشته ها خلاف منافع عده ای باشه اما به هر حال من سکوت رو دوست ندارم و معتقدم بیان آزاد عقاید میتونه تغییر ایجاد کنه و با سکوت چیزی تغییر نمیکنه.

مساله دیگری که میخواستم در موردش بنویسم موضوع درایو آمپلی فایر لامپی هست که برای اولین بار من دیدم آئودیونت ژاپن با 27 وات سینگل بدون موازی سازی و افزایش توان تا 40 وات تونسته بود با همین 27 وات بلندگویی مثل مکس رو درایو کنه. البته انتظار نداشته باشید این 27 وات مثل 600 وات Krell کاملا پایدار و با باس خیلی عمیق باشه اما به هر حال کنترل خوب مکس با 27 وات سینگل برای من خیلی عجیب بود.

ویلسون مکسی که با دو تا پاور لامپی پر قدرت تر (یکی سینگل یکی پوش پول) دیگه خیلی سخت و مشکل دار درایو میشد و هم خطای ریتم داشت و هم باس از دست رفته با 27 وات سینگل اندد کوندو اونگاکو خیلی خوب جمع شد.

فکر میکنید چی میتونه دلیل این موضوع باشه؟

چرا هیچ آمپلی فایر دیگری حتی با توان بیشتر و تو مد پوش پول هم چنین کاری رو نتونست انجام بده؟

لامپ که همون 211 نوس هست که تو بقیه هم بود پس دلیلش فقط لامپ نمیتونه باشه (البته منظورم بی اثر بودن لامپ و نوعش نیست و میخوام دلیل اصلی رو پیدا کنم).

ترانس خروجی و طراحی Power Supply دو موردی هست که میتونه مد نظر باشه، همونطوری که میدونید ویتوس هم با توان 25 وات خیلی خوب الگزاندریا رو درایو می کرد و یا اون مدل 100 واتیش حتی بهتر از آمپلی فایرهای 400 واتی دیگه بلندگو رو کنترل میکرد.

پس توان خروجی تو Specification خیلی مهم نیست و نمیتونه بیان کننده همه چیز باشه همونطور که سینگل یا پوش پول بودن و پنتود و ترایود بودن هم نمیتونه بیان کننده توان واقعی درایو باشه.

چیزی که خیلی مهم هست بنظر من Power Supply هست و ترانس خروجی. چیزی که ویتوس ASR و آئودیونت رو از بقیه جدا کرده دقیقا همین موارد هست. یک Power Supply با هسته ترانس متفاوت و رکتی فایر متفاوت با بقیه (ASR از باتری هم استفاده میکنه که خیلی جالبه)، طراحی ساده (حداکثر 3 طبقه مدار در رنج کاملا خطی المان تقویت) با المان های عالی.

شما 100 تا برند آمپلی فایر لامپی سینگل 27 واتی تو دنیا دارید همونطور که 100 تا برند ترانزیستوری 100 واتی دارید پس دلیل این همه تفاوت تو صدا بخش کمی اش به پوش پول یا سینگل یا لامپ و ترانزیستور بودن بر میگرده .

باید نتیجه گرفت صدا رو نباید از روی Specification قضاوت کرد، صدا رو فقط باید شنید و دید که چگونه همه لامپی هایی که به مکس زدند جواب نداد جز آئودیونت اونگاکو و باید دید که چگونه ASR و ویتوس صداشون شباهتی به بقیه ترانزیستوری های تو ایران نداره. فقط باید صدا رو شنید اگر این چنین نباشه مطمئنا فرصت ها رو از دست دادیم.

من قبلا میدیدم خود مایک گفته مثلا Audio Note یا Lamm با الگزاندریا صدای خوبی داشت و من تعجب میکردم مگه میشه !!! ما اینجا تا لامپی رو میزنیم به این بلندگوهای خرس گنده اصلا صدا وا میره و موسیقی میشه فقط میدرنج اونم با دیستورشن و نرمی زیادی پس این مایک چی داره میگه.

نتیجه این موضوع اینه اگر آمپلی فایر لامپی خوب طراحی و ساخته بشه میتونه با توان کم هم کاری کنه که از تصور ما خارجه.

اونگاکو خیلی گرونه کاش میشد تو قیمت های پایین تر چنین پدیده ای رو بدست می آوردیم ، شاید برند EAR آقای فاطمی چنین انتظاری رو برآورده کنه ، باید بشنویم ببینیم EAR چطوره.

بگذریم از این ایده ال گرایی های من ، فراموش کنید هر چی گفتم الانم با همین سیستمی که دارید حال کنید خیلی هم خوبه 🙂

یک جمله ای هم آقای رحمانی در مورد بازار گفتند که خیلی جالب بود هر چند ربطی به بحث بالا نداره اما من براتون نقلش میکنم.

های فای یک هابی هست که مشتریان خیلی بر مبنای میزان پول ای که دارند به خرید های فای فکر نمیکنند بلکه به شاخص “امید به آینده” بیشتر توجه دارند و اگر امید به درآمد بهتر در آینده زیاد بشه اولویت خرید های فای میاد اول و حتی حاضرند بیشتر از پولی که دارند هزینه کنند اما وقتی امید به آینده بیاد پایین حتی با پول زیاد در حساب هم رغبتی به خرید ندارند.