ساز نی رو دوست دارم و این علاقه بیشتر زمانی شکل گرفت که استاد محمد موسوی در آلبوم نوا مرکب خوانی به محمد رضا شجریان پاسخ میداد. بعد از آلبوم نوا مرکب خوانی تصمیم گرفتم دو تا از کارهای استاد محمد موسوی رو بگیرم. یکی سلوهای محمد موسوی بود (جلد قرمز رنگ) و دیگری همایون.

از استاد محمد موسوی چند تا کار دیگه هم دارم اما در بین کارهای ایشان آلبوم همایون رو بیشتر از همه دوست دارم. من تکنوازی رو دوست دارم و تقریبا زیاد گوش میدم البته نی در مقایسه با سنتور یا تار کمی در دراز مدت شنیدنش برام خسته کننده هست. اما اثر همایون استاد موسوی رو ساعتها گوش میدم و لذت میبرم بدون اینکه خسته ام کنه.

شاید دلیل اینکه شنیدن تکنوازی نی کمی در دراز مدت حالت یکنواخت رو به شنونده القا میکنه بخاطر محدودیت های این ساز هم از نظر گستردگی نت ها و هم از نظر ساختار هارمونیکی ساده تر صدای نی هست.

این آلبوم تکنوازی نی با همراهی تنبک کامبیز گنجه ای در دستگاه همایون و گوشه مخالف سه گاه هست.

من آلبوم ای که تهیه کردم از شرکت نوای همایون (شهرام) بود که کیفیتش خوب بود. شرکتهای دیگه ای هم این CD رو منتشر کردند که من تستشون نکردم.