من امروز اصلا حواسم به کار نبود ، تو اینترنت سرک میکشیدم و مطالبی در مورد ویتوس میخوندم، راستش صدایی که دیشب شنیدم هوش از سرم برد و باید دوباره اون صدا رو بشنوم و بیشتر در موردش بنویسم تا از زوایای دیگری صدا رو تجزیه تحلیل کنم.

چیزی که شاید خیلی جالب بود این بود که  ویتوس جون در دموی قبلی که با مکس بود بخاطر محدودیت شرایط دمو یکسری توانایی هاش دیده نمیشد و البته Kharma هم با مارک لوینسون همه پتانسیلش مشخص نمیشد و در دموی دیشب انگار هم Kharma یه Kharma ای دیگه بود و هم ویتوس یک ویتوس دیگه و از مجموع dCS و Vitus و Kharma صدایی شنیده میشد که به هیچ یک از صداهایی که تابحال شنیدم شباهت نداشت.

اتفاقا قبل از رفتن و شنیدن صدا از این دوستمون پرسیدم صدا چه جوری شده بهم گفتند صدا خیلی متفاوت و بی شباهت به صداهایی که تابحال شنیده اند شده.

نمیدونم دلیل متفاوت بودن این صدا اونم تا این مقیاس در مقایسه با صداهای دیگری که من شنیدم دقیقا چیه اما احساسم اینه دلیلش میتونه نداشتن Coloration در صدا باشه و همانطور که میدونید هم Kharma و هم ویتوس و هم dCS هر سه تا خیلی Pure و Neutral هستند و صدایی که از Matching این سه کامپوننت میومد بیرون یک چیز متفاوت و زیبا بود.

خوشحالم از اینکه چنین Setup ای رو در ایران شنیدم ، صدایی که تصور و معادلات ما رو از صدای ترانزیستور و دیجیتال به هم میریزه و چیزی به شما ارائه میده که هم بی اندازه زیباست و هم شباهتی به دیگر صداها نداره.

من خودم باورم نمیشد تفاوت ویتوس از بقیه آمپلی فایرها تا این حد باشه و دیشب حتی بیشتر از گذشته ویتوس در کنار dCS و Kharma ثابت کرد بهترین آمپلی فایر ترانزیستوری هست که در دنیا ساخته شده.

قبلا وبلاگی پیدا کرده بودم که یکی تو جنوب شرق آسیا میگفت تنها آمپلی فایری که تونسته جای FM Acoustics رو بگیره Vitus بوده و صدای اون در عین Neutral بودن زیبا و Emotional هست.

با دوستان از حوزه استریو خارج شدیم و از جای دورتری موقع صحبت به صدا توجه میکردیم، صدا بی اندازه دوست داشتنی و گیرا بود، چیزی که عجیب بود این بود که ما کابل های برق و کابل بلندگوی در کلاس بقیه اجزاء نداشتیم و نه لرزه گیری بود، نه کابل مستقیم برق و نه dCS کار کرده بود، اسکارلاتی تازه از آکبند باز شده بود و خیلی از شرایطی که برای دمو خوب لازمه نبود اما صدا بی اندازه شنیدنی بود. این دوستمون مکانی رو دارند برای شنیدن آکوستیک و آماده میکنند که سیستم به اونجا منتقل خواهد شد و در اونجا به بقیه مسائل هم رسیدگی خواهند کرد اما حتی با همین شرایط ساده صدا خیلی عجیب غریب بود.

در flow صدا نه به هم خودگی دیده میشد، نه عدم پیوستگی و نه به هم گره خوردن، صدای پس زمینه خیلی راحت حجم پیدا میکرد و خیلی شفاف محو میشد ، این خاصیت رو کمتر آمپلی فایر ترانزیستوری در خودش داره، شاید بهتره از عبارت Volume Resolution استفاده کنم ، اولین بار کابل Cardas چنین مفهومی رو در ذهن من تداعی کرد اونم این بود که تغییرات ولوم هر استرینگ صدا خیلی شفاف و مشخص درک میشد و حتی در ولوم های خیلی پایین صدا از دست نمیرفت. ویتوس هم با Kharma خیلی در این شاخص قوی بود و احساس میکردید تغییر ولوم خیلی کوچک در هر ساز براحتی شنیده میشه.

سکوت صدا خیلی بالا بود و هیچ چیز زائد و اضافی در صدا نبود، صدا در ماکرو کاملا کنترل شده و بدون دیستورشن بود و البته در میکرو مخملی ، با حالت Sparkle و راحت.

وضوح Soundstage بالا بود و اطلاعات مربوط به مکان چشمه صدا بسیار راحت و با Focus کامل درک میشد، حرکت سورس صدا بین دو بلندگو هم بسیار راحت و بدون به هم خوردگی حس میشد، انگار ویتوس High End رو برای شنونده معنی میکرد…

Timbre صدا به یک لامپی Class A نزدیک تر بود تا به یک Solidstate Push Pull و این مشخصه از فرکانسهای پایین  تا بالا به یک شکل حفظ میشد و البته کندی لامپ رو نداشت، ساکسیفون بخاطر سرعت رندر خیلی Light و شناور (Suspended) بود اما این سرعت timbre و decay صدا رو از حالت طبیعی خارج نمیکرد و وضوح و شفافیت رو به شکلی لامپی  و درست به شنونده میداد.

حتی در فرکانسهای بالاتر هم ما صدا رو به شکل دو بعدی و flat نمیشنیدم بلکه صدا حجم داشت و Airy پخش میشد برای همین حتی با افزایش انرژی در فرکانسهای بالا (در رکورد های بد) صدا مغز رو خسته نمیکرد.

خلاصه کنم، من هنوز باور نکردم اون صدا از یک سیستم صوتی در می آومد…