این آلبوم با آهنگسازی ، سنتورنوازی و صدای استاد پرویز مشکاتیان ، سه تار آقای بهداد بابایی و تنبک آقای محسن کثیر السفر در دستگاه دشتی ارائه شده است. البته تنها در آهنگ اول صدای استاد را میشنویم با شعری از اخوان ثالث (لحظه دیدار نزدیک است باز من دیوانه ام مستم باز میلرزد دلم دستم …) و بقیه قطعات بصورت تکنوازی و سه نوازی میباشد بدون کلام. موسیقی بدون کلام را دوست دارم خصوصا اگر نوازنده قطعات استاد مشکاتیان باشد. بعد از تصنیف لحظه دیدار قطعه زیبای خزان (ساخته مشکاتیان) رو میشنویم. هرچند این قطعه بسیار زیباست و خوب اجرا شد اما لازمه اجرای بهتر این قطعه اجرا توسط یک گروه بزرگ مانند عارف میباشد. در قطعه سوم تکنوازی استاد مشکاتیان رو میشنویم. باید اعتراف کنم صدای ساز استاد رو بیش از همه نوازندگان سنتور دوست دارم. در مورد نوازندگی استاد میشه خیلی نوشت ، سرعت بالا ، مهارت و تسلط فوق العاده ، شفافیت بالا ، و مهمتر از همه توان استاد در انتقال حس موسیقی است. پارامترهای فیزیکی (مانند سرعت و دقت در اجرای قطعات پیچیده) نوازندگان زیادی خوب است اما کمتر نوازنده ای میتواند تا این حد جملات را به خوبی ادا کند. بقول Audiophile ها صدای ساز استاد در عین دقت ، فوق العاده Musical و شنیدنی هست و دلیل این مساله میتونه ذوق هنری و درک بالای هنرمند باشد. قطعات بصورت تکنوازی سه تار و سنتور و سه نوازی پشت سر هم ادامه پیدا میکند و در قطعه چهاردهم با رنگ دشتی به پایان میرسد. از آهنگ پانزدهم تا هجدهم اجرای خصوصی در دستگاه شور میباشد که شهریور 62 در خانه آقای رستمیان اجرا شده است. بخش دوم کیفیت صدا برداری خوبی ندارد اما صدای ساز استاد در این حالت هم شنیدنی است (چهار مضراب قطعه هجدهم فوق العاده اجرا شده است). تنها مشکل این آلبوم رکورد بر روی یک سی دی بصورت کپی میباشد که شما مجبورید سی دی آین آلبوم را هر 4 ماه یکبار دور انداخته و یکی دیگر تهیه کنید. شرکت چهار باغ صاحب امتیاز این اثر هنری میباشد.